Orzechy włoskie dobre na zdrowsze serce, jasny umysł...

Od jesieni po wiosnę warto jeść orzechy włoskie o ile nie jesteśmy na nie uczuleni. Kilka sztuk dziennie - 6-8 kuleczek zupełnie wystarczy, bo tak wiele mają cudownych składników w niewielkiej ilości. Objadać się nie należy z powodu sporej ilości kalorii - około 600 kalorii w 100 g .  Najlepiej je dostarczać z umiarem i codziennie. Dla wegetarian i wegan  orzechy to doskonałe źródło białka.

Szczególnie należy podkreślić, ze orzechy włoskie są bardzo dobrym żródłem witaminy E, słusznie nazywanej witaminą młodości, kwasu foliowego oraz magnezu i potasu. To dzięki nim organizm regeneruje mózg, serce, układ krwionośny, nerwowy, poprawia się metabolizm.
Systematycznie i z umiarem spożywając orzechy, możemy znacznie podnieść odporność organizmu, uwolnić się od stresów, by z uśmiechem i ufnością budzić się każdego dnia.

Orzechy włoskie najważniejsze składniki

Witaminy - ,B6, B9 -kwas foliowy), E,  A, C, K, PP (witamina E - ponad 6 mg w 100 g orzechów)

Najważniejsze minerały: potas, magnez, żelazo, cynk, selen, fosfor, wapń, miedż, mangan

Białko: około 17 g w 100 g

Zdrowe tłuszcze nienasycone (między innymi omega 3 i 6) - razem około 60 g w 100 g

garbniki bogate w przeciwutleniacze
węglowodany
błonnik

Orzechy włoskie działanie

poprawiają pracę serca i wzmacniają naczynia krwionośne  

poprawiają pracę mózgu i funkcjonowanie układu nerwowego

wzmacniają układ odpornościowy, dostosowując przeciwciała do zagrożenia groźnymi drobnoustrojami (obecność selenu, cynku, żelaza i zdrowych tłuszczy)

orzechy w diecie to naturalny sposób na stresy i zmartwienia

regulują ciśnienie krwi, dzięki uelastycznianiu naczyń krwionośnych, zapobiegając tym samym zawałom.

trwają badania na potwierdzenie znacznych właściwości antyrakowych (obecność selenu)

mają wpływ na piękną skórę włosy i paznokcie

liście i zielona owocnia wykazują działanie przeciw pasożytnicze i przeciwbakteryjne (nalewki na orzechach lub napar z liści likwiduje dolegliwości w obrębie przewodu pokarmowego)

zastosowanie w kosmetyce, poprawiające kondycję i koloryt skóry, włosów i paznokci

Jak jeść orzechy włoskie (owoce)?

Orzechy najlepsze to te świeżo wyjęte z łupinek, jeśli nie ma na nich śladów grzybów i pleśni. Można je prażyć, gotować, dodawać do sałatek, ciast, placuszków, pieczeni, zup...  Warto pamiętać, że obróbka termiczna zmniejszy dobroczynne działanie tłuszczy.

Całe orzechy w łupinach powinno się przechowywać w chłodnym i ciemnym miejscu. Rozłupywać należy tyle, ile w danej chwili potrzeba. Tylko takie orzechy mają najwięcej właściwości odżywczych i leczniczych.

Orzechy łuskane ze sklepu nie mają już tyle wartości, bo cenne składniki, niestety się utleniają. Jeśli sytuacja nas zmusza do użycia takich orzechów, trzeba je opłukać pod bieżącą wodą i przelać wrzątkiem, bo nie dość, że straciły sporo to jeszcze posypano je chemią, żeby mogły długo poleżeć na półkach.

Z orzechów mielonych, najlepiej samodzielnie, przygotujemy mnóstwo pysznych mas do smarowania kanapek lub do przełożenia ciasta.

Przepisy z orzechami LINK

placki z jabłek z orzechami

Szybkie ciasto z orzechami

Torcik kokosowo-orzechowy

Ciasto orzechowe

Jak zrobić krem orzechowy?

Olej rzepakowy tłoczony na zimno chroni i odmładza

Smak dobrej oliwy w sałatkach, jak dla mnie jest super. Jednak oprócz a właściwie na przemian, stosuję olej rzepakowy, olej lniany i oliwę. Dobrze filtrowany olej ma jeszcze tą zaletę, że można na nim smażyć, choć trzeba robić to jak najkrócej. Warto przy tym pamiętać, że temperatura powyżej 40 stopni C. zabija w oleju tłoczonym na zimno to, co ma najlepsze, czyli kwasy nienasycone
omega 3 i 6.

Ważne: Najzdrowiej spożywać olej rzepakowy na zimno - na przykład w sałatkach z warzywami
i rybami.

Śledzie w oleju rzepakowym tłoczonym na zimno - przepis 

Zabarwienie zielonkawo-żółte oleju to wynik obecności chlorofilu, który jest bogaty w cenne witaminy, o których więcej poniżej. Wybór jest prosty - tylko tłoczony na zimno olej jest wartościowy (do smażenia warto wybierać olej kilkakrotnie filtrowany(niemętny), ale nie rafinowany). Kiedy kupujecie olej z zamiarem smażenia, na przykład świątecznych pierogów lub karpia, zwróćcie uwagę, żeby olej był klarowny. Taki olej nie dymi zbyt szybko na patelni a smak potraw jest fantastyczny.

Olej rzepakowy tłoczony na zimno

Co zawiera olej rzepakowy tłoczony na zimno i jak działa?

olej rzepakowy tłoczony i filtrowany na zimno zachowuje korzystne proporcje kwasów nienasycone - omega 3  i omega 6

Jest bardzo dobrym źródłem witaminy E , niezbędnej dla zdrowego serca, optymalnego cholesterolu, prawidłowo funkcjonującego układu krwionośnego, układu kostnego, układu nerwowego. Witamina E działa odmładzająco, odstresowuje i przedłuża życie.

W jego składzie sporo witaminy A , K i D - ta pierwsza jest witaminą wzrostu, na mocne kości, wzrok, piękną skórę, także świetna jako przeciwutleniacz, chroniąca nas przed nowotworami.

Witamina K - na lepszą krzepliwość, na szybkie gojenia ran, na zdrowy układ kostny, zapobiega anemii.

Witamina D - przeciwdziała ryzyku krzywicy, zapewnia zdrowy wzrost kości i stymuluje metabolizm.

Jak przyprawiać sałatki i surówki z warzyw świeżych i kiszonych?

Olej rzepakowy, oliwa, czy olej lniany, użyty bezpośrednio do sałatek, surówek, nie każdemu musi smakować. Dla smakoszy polecam mimo wszystko użyć cennych olejów tłoczonych na zimno, przygotowując sos do sałatki w poniższy sposób:


Porcja na 2-3 osoby
Do 5-6 łyżek jogurtu naturalnego dodajemy 2-3 łyżki oleju tłoczonego na zimno, ciut miodu, soli, dla ostrości na przykład dodajemy łyżeczkę chrzanu lub musztardy. Mieszamy i polewamy rozdrobnione warzywa. Mieszamy całość. Sałatki sprawdzone i bardzo smaczne.
Więcej przepisów na surówki sałatki.

Bazylia przyprawia, dekoruje i odstrasza

Bazylia, tymianek, rozmaryn i cząber to czołówka z mieszanki ziół prowansalskich. Jeśli mamy własny zielnik w łatwy sposób przygotujemy susz doskonałej mieszanki do przyprawiania. Bazylia prócz wyjątkowo dobrych właściwości smakowych i leczniczych jest pomocna w zwalczaniu szkodników w naszych ogrodach.

Jak wyhodować bazylię?

Bazylia krótki opis rośliny i możliwości uprawy

Występuje sporo odmian bazylii od niedużych trzydziesto-centymetrowych do półmetrowych. Wywodzą się z rodziny jasnotowatych. Można je spotkać w różnych odcieniach zielonego i bordowego. Bazylia pospolita - Ocimum basilicum - najczęściej stosowana w kuchni, ma piękne delikatne połyskujące liście. Jednakże to aromat i skład rośliny sprawia, że szczególnie potrawy z pomidorami, fasolą, papryką, mięsem, makaronem, ziemniakami, nabierają bardzo dobrego smaku, poprawiając jednocześnie trawienie i samopoczucie po posiłku.

Bazylia zawiera garbniki, saponiny, flawonoidy, karotenoidy, sporo makro- i mikroelementów, jak cynk, mangan, miedź, żelazo oraz olejki eteryczne, w tym między innymi: kamfora, linalol, eugenol, chawikol

Bazylia należy do jednorocznych roślin. W naturze rośnie w południowej Azji, południowej Europie, w Afryce, w Ameryce Południowej. Więcej
W Polsce można ją uprawiać w ogrodzie w żyznej wilgotnej glebie. Liście i kwiaty do suszenia pozyskiwać najlepiej podczas kwitnienia rośliny, pozostawiając część liści, żeby bazylia mogła odbudować się na nowo. Dobre rezultaty przynosi uprawa w doniczkach na parapecie.

Ziele suszymy w ciemnym przewiewnym miejscu (temperatura nie powinna przekraczać 40 stopni C. Zioła suszone przechowujemy w szczelnie zamkniętym pojemniku w chłodnym miejscu.

Bazylia walory odżywcze i lecznicze

poprawia trawienie

korzystnie wpływa na układ nerwowy i krwionośny

nie lubi jej wszelkie szkodliwe robactwo z roztoczami na czele (działanie antyalergiczne)

pomocna w leczeniu chorób dróg oddechowych

działa przeciwwirusowo, przeciwbakteryjnie, przeciwzapalnie i przeciwgrzybiczo

zmniejsza dokuczliwe objawy przy chorobach przewodu moczowego

poprawia nastrój i pomaga na bezsenność

olejki eteryczne w bazylii leczą objawy uciążliwego kataru

regeneruje naskórek i włosy

zwalcza skutecznie szkodniki roślin

Rozmaryn pielęgnuje i odmładza

Rozmaryn, tymianek, bazylia, cząber, mięta, na przydomowym zielniku, w ogródku, czy na parapecie, powinny być w zasięgu... Rozmaryn z ogródka trzeba przenieść na zimę do cieplejszych pomieszczeń

Rozmaryn krótki opis rośliny

Rozmaryn -  z łac. Rosmarinus officinalis L. Rodzina: Wargowe z łac. Labiatae. Rozmaryn pochodzi z basenu Morza Śródziemnego, gdzie może dorastać w korzystnych warunkach jako krzewiasta wiecznie zielona, wieloletnia roślina nawet do dwóch-trzech metrów. Na południu w cieplejszym klimacie można z rozmarynu zakładać piękne uprawy żywopłotowe. Kwitnie w maju na niebiesko lub fioletowo i właśnie wtedy wydziela najwięcej aromatu. Ponoć białe kwiaty zmieniły swą barwę od momentu kiedy to Maryja z Nazaretu, uciekając do Egiptu, z zamiarem odpoczynku przy rozmarynie powiesiła na nim swój niebieski płaszcz. Liście rozmarynu, jak widać na zdjęciu przypominają liście iglaków - podłużne, cienkie, jak u jodły czy cisa. Rozmaryn jest owadopylny a jego owoce to rozłupnie. Znany i bardzo ceniony w starożytności jako lek o wszechstronnym działaniu. Swoim silnym zapachem zwiastuje marynarzom i rybakom szybkie pojawienie się lądu, zanim jeszcze go zobaczą na własne oczy. Rozmaryn to zioło w dawnych czasach kojarzone z Afrodytą symbolizujące miłość, oddanie i wierność. Wplatany wówczas do wianków, bukietów, darowanym młodym parom na szczęście, cieszył się ich ogromnym zainteresowaniem. Po dziś dzień jego siła wróżąca ludziom powodzenie, zdrowie i młody wygląd, zwłaszcza teraz w czasach panoszących się chorób cywilizacyjnych ma dla ludzi ogromne znaczenie. W kuchni ceniony jako doskonała przyprawa do wielu potraw z mięsem, warzywami, do pieczywa, zup i sałatek. Obok tymianku i bazylii powinien być zawsze pod ręką.

Najważniejsze składniki rozmarynu

Liście rozmarynu zasobne są w olejki eteryczne (eukaliptol, kamfora, borneol, kamfen, pinen, werbenon), kwas rozmarynowy i kawowy, flawonoidy, fitosterole, garbniki, gorycze, trójterpeny oraz minerały

Działanie rozmarynu

przeciwzapalne, dezynfekujące, bakteriobójcze

przeciwgrzybicze

wzmacnia i podnosi odporność

poprawia krążenie, reguluje ciśnieni krwi, pracę mózgu - dzięki szybkiemu przepływowi dotlenionej krwi 

rozkurczowe i przeciwbólowe

neutralizuje brzydkie zapachy (pielęgnacja dziąseł, odświeżające i lecznicze płukanki)

zmniejsza bóle reumatyczne i bóle mięśni

wzmacnia i pielęgnuje włosy i skórę

stabilizuje układ nerwowy - uspokaja, poprawia nastrój, odpręża, zapobiega depresji

leczy niedokrwistość

spowalnia procesy starzenia, odmładza

odstrasza insekty i pasożyty

leczy chore jelita, żołądek, usuwa wzdęcia, poprawia apetyt

niezbędny w kuchni do przyprawiania dań mięsnych, pieczywa, zup i sałatek, ułatwiający trawienie tłustych ciężkostrawnych potraw

świetny jako naturalny konserwant do wędlin, szynek

aromatyczny olejek wykorzystywany jest w przemyśle kosmetycznym do aromatyzowania szamponów, balsamów, mydeł...

Przeciwwskazania

Umiar, jak zawsze najważniejszy. Jeśli ziółko pomocne, korzystajmy, ale ściśle według sposobów użycia, umieszczonych na gotowych ziołowych mieszankach.

W kuchni wystarczy dodawać kilka posiekanych listków rozmarynu, by potrawy zyskały wspaniały smak i aromat a nasze narządy, jak choćby - żołądek, wątroba, trzustka, jelita,mogły bez trudu wykonać swoją robotę. 

Ważne:  Rozmarynu nie powinny spożywać kobiety w ciąży.

Uprawa rozmarynu

W naszym klimacie rozmaryn dorasta do około 70 cm. Niestety nie jest mrozoodporny i trzeba go przenieść przed przymrozkami do cieplejszych pomieszczeń. Rozmaryn uwielbia gleby wapienne. Jako mała krzewinka potrzebuje trochę troski, na przykład przysypania wokół krzewu pokruszonych skorupek z jaj. Mają sporo wapnia. Rozmaryn sadzimy w miejscach słonecznych. Roślina buduje pokaźny system korzeniowy i dzięki temu jest bardzo wytrzymała na suszę. Na suszenie pozyskujemy gałązki podczas kwitnienia, gdyż w tym okresie rozmaryn produkuje najwięcej olejków eterycznych. Po kwitnieniu rozmaryn przycinamy. Będzie się lepiej krzewił. Praktycznie zużywając go do potrzeb w kuchni na bieżąco jest przycinany i bardzo ładnie się rozrasta.

Mięta przysmak nie tylko dla Anglików

Aromatyczna mięta z rodziny jasnowatych - Mentha piperita (Mięta pieprzowa)
- to ulubiona roślina kucharzy, doceniana przez smakoszy napojów i amatorów przeróżnych łakoci. Króluje w ogrodach od pradawnych czasów po współczesne, ciesząc się niezmiennie olbrzymią popularnością.

Brzoskwinie morele nektaryny słoneczne trio

Lato to okres zbiorów najwartościowszych owoców, które gromadzą energie i siłę wprost ze słońca. Brzoskwinie, morele i nektaryny należą do jednej rodziny - różowatych rosaceae i podrodziny prunoideae.

Brzoskwinia zwyczajna najczęściej spotykana to z łac. Prunus persica. Pochodzi z Dalekiego Wschodu, głównie z Chin. Uważana była w dawnych czasach za święte drzewo a i dla mnie jest święta za cudowny smak i aromat, które to walory staram się wykorzystywać z ochotą w mojej kuchni.

Morela pospolita z łac. Armeniaca vulgaris - nazwa sugeruje armeńskie pochodzenie rośliny, co nie jest prawdą, gdyż jej korzenie sięgają do obszarów Północnych Chin a do Armenii, jak i później do Europy  trafiła, dzięki wędrowcom-kupcom z jedwabnego szlaku. Niesamowite owoce, napakowane witaminami, minerałami i antyoksydantami. Sproszkowane pestki moreli ponoć niszczą raka, paradoksalnie, zawartą w nich silną trucizną zwaną amigdaliną. Coraz częściej podaje się jej drugą nazwę - witamina B17. Nie wiadomo dokładnie, czy metoda ma więcej zwolenników, czy przeciwników. Spór trwa, dlatego pestki zostawmy badaczom a my jedzmy tylko miąższ.

Morele

Nektaryna jest odmianą brzoskwini zwyczajnej, bez genu, który odpowiada za omszenie skórki. Jest gładka w dotyku i cieszy oko kolorami tak, jak każda brzoskwinia.

Nektaryny

Cała trójka najlepiej rośnie w krajach, gdzie w czasie kwitnienia drzewek nie nękają przymrozki a że bardzo wcześnie kwitną, w niezbyt łaskawym klimacie tak, jak w Polsce, często przemarzają. Jeśli kwiaty przetrwają, owoce i tak nie osiągną takich rozmiarów i smaków, jak te z klimatów łagodniejszych bez bardzo niskich temperatur.

Drzewko możemy wyhodować z pestki brzoskwini, która nam najbardziej zasmakowała.
W okresie letnim lipiec-sierpień, warto pochłaniać owoce codziennie a w międzyczasie robić znakomite  przetwory. Polecam dżem brzoskwiniowy, brzoskwinie w zalewie, zupę brzoskwiniową - rewelacyjne smakołyki na cały rok do deserów i kanapek...

Zawarte karoteny w brzoskwiniach i morelach sprawiają, że po częstym ich spożywaniu nasza skóra pięknieje i nabiera ładnego koloru. Karnacja to jedno, bo karoten zabarwia, a drugie to spora ilość witamin z grupy B, PP, C, B9 (kwas foliowy), wspomniana prowitamina A (beta-karoten) oraz najważniejsze minerały mają pozytywny wpływ na cerę, włosy i paznokcie. Gromadzą najważniejsze z pierwiastków, jak magnez, wapń, potas, żelazo, fosfor, bor i inne związki dobroczynne, wspomagające słaby metabolizm człowieka.

Brzoskwinie

Walory moreli i brzoskwiń

Bardzo dobre źródło przeciwutleniaczy, opóźniających procesy starzenia i podnoszące odporność 

Jedna brzoskwinia ważąca średnio 100 g ma tylko 40 kalorii - wystarczy zjeść 5-6 sztuk, by prawie większość zapotrzebowania na najważniejsze składniki odżywcze

niski indeks glikemiczny 42

popularne w kuchni za doskonały smak i aromat 

zawartość rozpuszczalnego błonnika około 1,5 g w 100 g świeżych owoców. To najlepszy błonnik, gdyż oprócz funkcji miotły, jaką ma typowy błonnik nierozpuszczalny - ten ma dodatkowo łatwość oddawania do naszego organizmu wielu cennych witamin i minerałów.

działanie antyrakowe i odmładzające, dzięki beta-karotenom, czyli barwnikom roślinnym - żółty, pomarańczowy, różowy, czerwony (w skórce i tuż pod nią jest ich najwięcej)

działanie antydepresyjne, poprawiające humor, dzięki witaminom z grupy B i PP

działanie przeciwmiażdżycowe, regulujące ciśnienie, pracę serca, poprawiające funkcjonowanie pozostałych organów i układów, w szczególności żołądka, jelit, nerek, pęcherza moczowego

spożywanie owoców poprawia ostrość widzenia

przeciwdziałają otyłości i oczyszczają z toksyn

wyjątkowe działanie błonnika wspomagające zdrowe odchudzanie i usuwające dokuczliwe zaparcia

obniżają ryzyko osteoporozy

zapobiegają anemii

brzoskwinie idealne w diecie kobiet ciężarnych, mam karmiących, dzieci, z uwagi na obecność kwasu foliowego (prawidłowy rozwój mózgu i układu nerwowego płodu i niemowlęcia)

mają działanie zasadotwórcze

świeże owoce idealne na maseczki wygładzające i regenerujące, poprawiające koloryt i jędrność skóry, stąd szerokie zastosowanie wyciągów z owoców w wielu kosmetykach

Czerwona porzeczka koraliki zdrowia

Czerwona porzeczka zawsze pomijana, bo za kwaśna, bo z dużo roboty w przygotowaniu i że taka babcina z zapomnianego ogródka.  Winogrona łatwiejsze - takie duże, prawie w każdym sklepie. Porzeczka zaś tylko z rodziny agrestowatych, zachwyca jedynie znawców wartości zdrowotnych i niewielką liczbę pasjonatów kusząc wyglądem i bogactwem smaku. Warto z niej robić przetwory, zwłaszcza dżem, który za sprawą dużej ilości pektyn wychodzi cudowny. Polecam Przepis.

Jakie skarby ma dla Ciebie czerwona porzeczka?

Nie chcę nikogo nudzić tabelką gramów, mikrogramów, nazewnictwem, lecz zwrócić jedynie uwagę na kilka szczególnych walorów czerwonej porzeczki.

Lista zalet jest bardzo długa. Starałam się przekazać te najważniejsze.

porzeczka czerwona w wysokim stopniu wzmacnia odporność zdrowotną - na pewno stoją za tym: spora ilość witaminy C, przeciwutleniacze (najwięcej ich w skórkach, których tak często lubimy się pozbywać), bardzo duża ilość potasu, i szczególnie dobrze przyswajalne żelazo, odpowiedzialne za dostarczanie tlenu do każdej komórki naszego ciała.

Zapobiega  niedokrwistości, miażdżycy, nadciśnieniu, szybkiemu starzeniu się organizmu

Działa oczyszczająco, odtruwająco i regenerująco, co pewnie jest zasługą witaminy C, PP, A, B1, B2, i cynku.

Czerwone koraliki porzeczki są jak najlepszej jakości pigułki z potasem, którego niedobór osłabia serce, skutkuje nadciśnieniem, nadmiarem złego cholesterolu, przemęczeniem i ogólnie złą dyspozycją. Potas ma ogromny wpływ na równowagę kwasowo-zasadową i stan elektrolitów. 

Owoce porzeczki mają właściwości przeciwzapalne. Jedząc je zapewniamy zębom mniejsze ryzyko próchnicy zębów i zapobiegamy infekcjom w jamie ustnej.

Porzeczka czerwona jest moczopędna. Poprawia pracę układu moczowego i zapobiega powstawaniu kamieni na nerkach.

Działa przeciwgorączkowo a także ma właściwości tamujące krwawienia

Maseczki, kosmetyki na bazie porzeczki czerwonej - skutecznie rozjaśniają piegi przebarwienia na skórze

Porzeczka czerwona reguluje przemianę materii i usuwa uciążliwe

Wskazana przy stanach zapalnych górnych dróg oddechowych

Porzeczka czerwona świeża w 100 g ma około 30 kalorii

Fasolka szparagowa odchudza i leczy.

Fasolka szparagowa trafiła do Europy z Ameryki Południowej i Środkowej, w czasie wielkich podróży hiszpańskich i portugalskich kolonizatorów. Pochodzi z rodziny bobowatych. Najczęściej polecana to fasolka w zielonym ubranku, z uwagi na bogactwo retinolu, beta-karotenów - jako bardzo dobre źródło prowitaminy A, często zwaną witaminą wzrostu.
Lato daje mnóstwo możliwości do przygotowania smacznych dań, z fasolką szparagową, która idealnie zastępuję mięsko, dostarczając organizmowi dobre jakościowo białko a także bezcenne witaminy - karoteny (witamina A), witaminę E, folacynę (B9), tiaminę (B1), ryboflawinę (B2), niacynę PP), witaminę K, witaminę C, cudowne minerały, jak cynk, żelazo, wapń, mangan, potas i prozdrowotny błonnik, który oprócz witamin, mikro i makroelementów to mistrz przemiału i wydalania.

Fasolka szparagowa ma komplet składników odżywczych. Wystarczy tylko wziąć pod uwagę ot, taki mangan, którego potrzeba ociupinkę w organizmie, by ułatwić przyswajanie witamin z grupy B a przecież to dzięki nim świetnie przebiega metabolizm, poprawia się wygląd skóry, włosów, paznokci, wzrasta odporność na depresję, alergię, poprawia się humor, praca umysłu, serca, słowem fantastyczna naturalna dieta zamiast suplementów.

Zalety fasolki szparagowej

prawie idealny zestaw składników odżywczych, niezbędnych do prawidłowych procesów w organizmie - metabolizm, wydalanie (strączki fasoli poprawiają pracę nerek, przyśpieszając pozbywanie się toksyn z ustroju)

mnóstwo błonnika, około 3,6 g na 100 g

niewielka ilość kalorii - 100 g ma około 30 kalorii.

obniża cholesterol, stymuluje pracę serca, mózgu, układu nerwowego, zapobiega miażdżycy (zawartość witaminy z grupy B, E, A, C)

dobra w diecie kobiet karmiących, w czasie ciąży, w okresie miesiączki (kwas foliowy czuwa nad prawidłowym rozwojem mózgu noworodków i dzieci)

podnosi odporność organizmu (zawartość witamin z grupy B, spora ilość cynku)

przynosi ulgę kobietom w okresie menopauzy, zmniejszając dokuczliwe uderzenia gorąca i inne nieprzyjemne objawy

dba o prawidłowy skład krwi, wzrost i rozwój kości (witaminy: K, A i B)

polecana przy odchudzaniu, które jest bezpieczne i nie okrada organizmu z niezbędnych składników

polecana dla cukrzyków, z uwagi na niski indeks glikemiczny - 15 (dobry przy cukrzycy wywar ze strąków fasoli i liści z czarnych jagód)

pomocna w leczeniu chorób układu moczowego, kamicy moczowej, podagry (dna), białka w moczu

Warto wiedzieć: 

Fasolka szparagowa po ugotowaniu powinna być pokropiona szlachetnym dobrym tłoczonym olejem na zimno lub krótko podgrzana na maśle. Trzeba pamiętać, że witaminy zawarte w niej, jak A, E, K rozpuszczają się właśnie w tłuszczu.

Fasolka najlepiej smakuje ugotowana na parze.

Wady fasolki szparagowej

Osoby ze skłonnością do wzdęć powinny ograniczać ilość fasolki szparagowej w diecie a nawet ją pominąć. 

moja rada: odlać pierwszą wodę zaraz po ugotowaniu, nastawić fasolkę szparagową w następnej świeżej wodzie i gotować do miękkości - podobnie postępujemy z warzywami kapustnymi i objawy wzdęć minimlne). 

Fasolki szparagowej nie jemy na surowo, gdyż, zawiera toksyczną substancję zwaną faginą, które znika dopiero po obróbce termicznej (gotowanie, duszenie, parowanie) lub suszenie.

Jak zapobiegać cukrzycy typu 2

Siedzący tryb życia, otyłość, brak aktywności fizycznej, zła dieta prowadzą często do wielu chorób, jak nadciśnienie, depresje, alergie, czy cukrzyca typu 2. Tej ostatniej chciałam poświęcić w moim blogu trochę miejsca.

Planowanie i praktykowanie prawidłowej diety, bogatej w błonnik, znacznie obniża ryzyko powstawania wielu chorób układu krwionośnego, pokarmowego a w szczególności cukrzycy typu 2. Mówiąc prościej -warto wybierać produkty zbożowe z nieprzetworzonego ziarna, razowe pieczywo, warzywa zielone, jak sałata, kapusty, ogórki, strączkowe - fasola biała i czerwona (fasola czarna - przysmak Brazylijczyków - ma najniższy indeks), cieciorka, zielony groszek, soja, grzyby (pieczarki tylko 10), szparagi.



Powodzenie diety, zapobiegającej powstawaniu cukrzycy typu 2 warunkuje wiedza o indeksie glikemicznym, zawierającym spis produktów żywnościowych z podaną wielkością, która jest wynikiem zależności wahań cukru, podczas ich spożywania.

Organizm ze zdrowo pracującą trzustką radzi sobie z wydzielaniem insuliny, która przecież normalizuje poziom cukru, ale jeśli znacznie ją przeciążymy, napychając się śmieciowym jedzeniem typu frytki, tłuste mięso, słodycze, po prostu w którymś momencie nie wytrzyma...  Wówczas pozostaję wieczna ostrożność w diecie ściśle kontrolowanej indeksem glikemicznym.

Ciekawostka: Gotowana marchewka ma bardzo wysoki indeks glikemiczny (80), natomiast surowa, dla cukrzyków i dla wszystkich jest, jak najbardziej wskazana. Zatem przygotowując posiłki, warto dokształcić się, które pokarmy wpływają regulująco na poziom cukru w organizmie.
Spożywanie produktów o niskim indeksie glikemicznym, jak jabłka, świeże morele, czereśnie, wiśnie. (więcej w tabeli na stronie: http://indeks.glikemiczny.pl/tabela.php), przynosi bardzo dobre efekty w dietach odchudzających.

Rzodkiewka same zalety

Rzodkiewka to uniwersalne warzywo, bogate w składniki odżywcze  i zarazem bardzo smaczny składnik sałatek, zup, czy zapiekanek. Praktycznie dostępna jest na rynku przez większość roku, bo jest łatwa w uprawie i szybko dojrzewa. Ogromną jej zaletą jest mała kaloryczność.

100 gramów rzodkiewki to zaledwie około 15 kalorii. To prawdziwy przyjaciel przy zdrowym odchudzaniu. Zaopatruje nas w sporą ilość strategicznych witamin, minerałów, które podnoszą, osłabioną odporność, stojąc na straży prawidłowego rozwoju organizmu, nie dopuszczając do zmian chorobowych, nawet tak groźnych, jak pojawienie się komórek nowotworowych. Idealnie by było, by na nasz stół trafiały warzywka hodowane naturalnymi metodami bez chemii.

Opis gatunku i skład

Rzodkiewka (Raphanus sativus) pochodzi z rodziny kapustowatych. Dawno temu trafiła do Egiptu a potem do Grecji i Rzymu, najprawdopodobniej z Dalekiego Wschodu. Przypisuje się Egipcjanom wyhodowanie karłowej czerwonej rzodkiewki, która po dziś dzień jest najpopularniejsza w sprzedaży w wielu odmianach. Surowcem do obróbki spożywczej jest korzeń, jak i liście.

Zamiast tabeli składników odżywczych, które zawiera rzodkiewka a to bardzo długa lista, więc i tak nie zapamiętacie, podam te składniki, których ma najwięcej i które są dla nas najcenniejsze.

Witaminy - folacyna (B9), niacyna (PP, zwana też witaminą B3), witamina B6, witamina B2 i B1 i sporo witaminy C

Minerały - znaczna ilość potasu, żelaza, cynku, siarki i miedzi

Pozostałe: sporo błonnika, kwasy tłuszczowe NNKT, kwas pantotenowy, glikozydy, fitosterole

Warunki uprawy

Rzodkiewka rośnie najlepiej w żyznej ogrodowej ziemi z zawartością wapnia. Lubi słoneczne stanowisko, ale w przesuszonej ziemi parcieje i twardnieje.

Najwięcej wartości mają rzodkiewki z siewu z wczesnej wiosny i z późnej jesieni.

Nie sieje się w sezonie w tych samych miejscach a w doniczkach na parapecie wymienia się glebę po zbiorze.

Rzodkiewka toleruje dobrze minimalne przymrozki do -3 stopni C.

Szczególne zalety rzodkiewki w diecie

wspomaga rozsądne odchudzanie

zaliczana jest do podstawowych roślin antyrakowych

zawartość siarki, cynku, miedzi daje efekt pięknej skóry, włosów i paznokci.

usprawnia pracę mózgu, serca, nerek, układu nerwowego

poprawia nastrój

polecana na niedokrwistość

korzystnie działa na pracę wątroby

ma działanie bakteriobójcze

poprawia kondycję stawów

likwiduje zgagę

poprawia wydalanie, oczyszcza, odtruwa

Kto nie powinien jeść rzodkiewki?

Osoby z chorobą wrzodową żołądka i dwunastnicy

Osoby z nieżytami jelit i wątroby

Rzodkiewka w kuchni

Przepisów na rzodkiewkowe specjały całe mnóstwo. Polecam proste i bardzo łatwe w przygotowaniu potrawy, z których to witaminy i minerały mają bez porównania większą przyswajalność, niż tabletkowe namiastki. Jeśli już je spożywamy suplementy diety to równolegle nie rezygnujemy z dobrodziejstwa darów natury, bo są najprawdziwsze.

sałatki z rzodkiewką

Rabarbar. Jeść czy nie jeść?

Rabarbar zaskakuje wybornym smakiem, ale czy zastanawiamy się nad tym, co tak naprawdę się w nim kryje - czy jest cudownym darem natury, czy tylko przeciętnym dodatkiem do naszej diety.

Krótki opis

Rabarbar (z łacińskiego Rheum L.), nazywany też rzewieniem pochodzi z rodziny rdestowatych. Przywędrował z Dalekiego Wschodu, gdzie Chińczycy już tysiące lat temu dokonali na kilku gatunkach tej rośliny szczegółowej analizy, wykrywając ogromną przydatność w leczeniu uporczywych chorób, szczególnie układu pokarmowego. Rzymianie przywieźli go z nad Wołgi, dając mu miano rabarbaru, jako rośliny z krainy barbarzyńców.

Surowcem leczniczym jest najczęściej korzeń rabarbaru głównie na uciążliwe zaparcia. W lecznictwie wykorzystuje się skuteczniejszy w terapii na zaparcia rabarbar lekarski Rheum officinale i dłoniasty Rheum palmatum. 

W kuchni i medycynie ludowej króluje rabarbar ogrodowy i kędzierzawy. Ich korzenie są karpami, natomiast lecznicze gatunki mają głównie kłącza o silnych właściwościach rozwalniających, przeciwbólowych i przeciwbakteryjnych. 

Bardzo ważne: Leki zawierające sproszkowany korzeń, podobnie jak leki z pozostałej części rośliny, nie mogą być dawkowane zbyt długo. Powinny być wsparte i podawane naprzemiennie z innymi lekami na podobne schorzenia. Długotrwałe stosowanie niesie ryzyko choroby nerek i zaburzeń w jelitach. Umiar! Podkreślam - umiar we wszystkim!

Co zawiera rabarbar?

Łodygi rabarbaru to bogactwo magnezu, potasu, wapnia, manganu, witamin z grupy B, witaminy C. Sto gram łodyg rabarbaru nie przekracza 15 kalorii. W składzie także kwas szczawiowy, saponiny, flawonoidy. Najwięcej szczawianów jest w liściach. W korzeniach rabarbaru, wykorzystywanego przez medycynę obecne są związki (antranoidy), dzięki którym likwiduje się zaparcia, leczy się wirusowe zapalenie wątroby typu B, wrzody i wiele uciążliwych odmian bólu. 

Jak jeść rabarbar?

WAŻNE: Nie jemy liści i łodyg słabo wybarwionych. Na surowo również nie zaleca się spożywania rabarbaru, gdyż jest bardzo kwaśny, z uwagi na zawartość dużej ilości kwasu szczawiowego (najwięcej jest go w liściach), który utrudnia przyswajanie wapnia. Kobiety w ciąży, matki karmiące, osoby chore na nerki, powinny unikać rabarbaru. Najkorzystniej jest spożywać głównie łodygi rabarbaru w postaci pieczonej i gotowanej. 

W terapii antyrakowej zaleca się piec rabarbar przez minimum dwadzieścia minut, kiedy to wyzwalają się związki polifenoli, zwalczające komórki nowotworowe a i smakowo rabarbar jest rewelacyjny. 

Umiar jest kluczem do wszystkiego a szczególnie w przypadku rabarbaru, który choć uzdrawiający, trzeba go jeść z przerwami a jeśli nam szkodzi, zdecydowanie go unikać.

Polecam przepis na pyszne ciasto z rabarbarem:

placek z rabarbarem i kruszonką

placek z rabarbarem i czekoladową pianką
ciasto szybkie z rabarbarem

.

Jak żyć zdrowiej?

Proste, zdrowe dania są najmniej ryzykowne i toksyczne. Dlatego:

• ograniczamy w diecie żywność przetworzoną
• nie używamy polepszaczy (przyprawy czyste, bez glutaminianu sodu, najlepiej świeże lub suszone zioła, ciasta kruche i biszkoptowe są świetne bez użycia proszku do pieczenia)
• częściej wybieramy ziarno a nie jego przemiał
• przygotowujemy samodzielnie desery i sałatki z owoców i warzyw
• ziemniaki krajowe w asyście świeżej ryby, jajka od kur z wolnej hodowli, mięso w umiarkowanych ilościach ze sprawdzonego źródła
• spożywamy płatki owsiane zwykłe, nie błyskawiczne (to samo tyczy się kasz i ryżu), które po obróbce, mają o połowę mniej wartości
• miód zamiast cukru, migdały zamiast alergizujących orzechów
• wybieramy masło roślinne z obecnością omega 3 bez konserwantów
• spożywamy częściej wszelkiego rodzaju kasze (jaglana, pęczak, tatarka) - tanie produkty i bardzo zdrowe
• siemię lniane zawsze pod ręką ( zmielone, dodajemy do sałatek, kefirów, jogurtów, twarożków) - bogactwo kwasów nienasyconych
• rezygnujemy ze smakowych jogurtów, kefirów i innych, gdyż więcej w nich sztucznych smaków, niż białka i cennych bakterii. Pyszne mleczne koktajle robimy sami, dodając do naturalnego jogurtu lub kefiru banany, jagody, truskawki, maliny
• fasola i cieciorka bogactwem wartościowego białka
• dla mięsożerców chude mięso drobiowe i ryby 
• dieta bogata w kiszonki doskonałe na wzmocnienie odporności
• unikamy smażenia w głębokim tłuszczu, bez panierek, które jak gąbka zasysają mnóstwo kalorii. (gotowanie produktów na parze lub zapiekanie w piekarniku jest wygodne i zdrowsze).
• pijemy dużo wody (często i w małych porcjach, dzięki temu ułatwimy organom sprawne odprowadzanie odpadów przemiany materii.
• kropimy potrawy chłodnymi olejami z pierwszego tłoczenia 
• wybieramy produkty, w tym owoce i warzywa z ekologicznych i krajowych gospodarstw - niskokaloryczna rzodkiewka, kalafior, jagody ...
• ograniczamy używki

Mak zdrowy i to jak...

imageworld.pl

Mak to jednoroczna roslina, rodząca niewielkie nasionka, które w makówkach, jak w grzechotkach, przy potrząsaniu dają miły dla ucha odgłos. Jej kwiaty urzekają delikatnością i płomienno-czerwonym ubarwieniem. Kwiaty maku występują także w kolorze szarym, niebieskim, białym, w odcieniach fioletu i różu. Mak występuje w Europie i Azji Mniejszej. Pochodzi z rodziny Papaveraceae. Od dawna ceniony jako wszechstronny lek na niepokój i bezsenność i przede wszystkim energetyczny składnik świątecznych potraw.

Co zawiera mak?

Makowiec łatwy przepis

Mak to  kopalnia witamin, minerałów, błonnika, białka, wartościowych tłuszczy nienasyconych NNKT (omega 6) i wielu innych bardzo cennych związków:

Minerały w 100 g

wapń Ca -       około 1400 mg !!!  

magnez Mg                350 mg  !!

żelazo Fe                      10 mg  !!!

potas K                        720 mg !!!

fosfor P                       880 mg

cynk Zn                           8 mg !!!

mangan Mn                    7 mg

!!! - oznaczyłam znaczne ilości

Witaminy

Witamina B1

Witamina B9 (kwas foliowy)

Witamina B6

Witamina E

Białko

około 20 g na 100 g suchego produktu

Błonnik   

około 20 g na 100 g suchego produktu

Kalorie

około 500 cal    

Niektóre źródła podają poniżej 500 kalorii inne powyżej - więc uśredniłam dane. Jakby nie było mak ma sporo kalorii, lecz nie są to puste kalorie. Obfitują w wiele cennych makro i mikroelementów, witamin, kwasów tłuszczowych, białka, fitosteroli i błonnika.
Dane na podstawie książki:  Zasady żywienia i dietetyki stosowanej Zofii Wieczorek - Chełmińskiej.

Właściwości lecznicze

dobroczynny wpływ na stan kości, stawów, produkcje czerwonych krwinek

poprawa wyglądu skóry, włosów i paznokci (mak ma dużo cynku)

prawidłowa praca serca i układu krwionośnego

działanie uspokajające układ nerwowy i lepsze funkcjonowanie mózgu 

obniżanie złego cholesterolu i ryzyka miażdżycy

właściwości przeciwrakowe (dzięki zawartości antyoksydantów)

reguluje pracę jelit, florę bakteryjną  i wydalanie

kwiaty maku w ziołolecznictwie wykorzystywane są do łagodzenia kaszlu i chrypki

przemysł farmaceutyczny wykorzystuje roślinę do produkcji lekarstw silnie uśmierzających ból, jak kodeina i morfina

Kasza pęczak na zdrowie

Wszyscy znamy wierszyk: Kipi kasza...
W małej zwrotce cała prawda a na poparcie podam kilka najważniejszych jej walorów.

Pęczak to jedna z najmniej przetworzonych kasz jęczmiennych. Uzyskuje się ją ze zdrowych ziaren jęczmienia a jak wiadomo pierwotne produkty z minimum obróbki przemysłowej, mają najwięcej wartości odżywczych.

Pęczak to bardzo dobre źródło witaminy E, zwanej witaminą serca, witaminy B9, zwanej folacyną (inaczej kwas foliowy - bez niego mózg i układ nerwowy nie działa prawidłowo, ważny w diecie przyszłych matek, których potomstwo rokować może bardzo dobrym rozwojem), witaminy B1 i B6 i niezwykle cennej witaminy PP (niacyna). Ta kasza to także wartościowe źródło pierwiastków: żelaza, potasu, magnezu, cynku i innych choć śladowych minerałów, to koniecznych do procesów fizjologicznych.


Pęczak w 100 suchych  gramach ma około 330 kalorii, około 8,5 gramów białka i sporo błonnika, bo prawie 6 gramów, około 2 gramów cennych kwasów tłuszczowych i 75 gramów węglowodanów.


Kasza pęczak poprawia pracę serca, przeciwdziała miażdżycy, reguluje cholesterol, reguluje ciśnienie krwi, działa krwiotwórczo, koi nerwy, działa antyrakowo, wzmacnia włosy, skórę i paznokcie, przyśpiesza leniwy metabolizm, przyśpiesza przemianę węglowodanów, oczyszcza organizm z odpadów przemiany materii, ułatwia regularne wypróżnianie, utrzymuje w bardzo dobrej kondycji przewód pokarmowy i organy trawienne (przełyk, żołądek, dwunastnica, jelita, trzustka, śledziona, pęcherz żółciowy) i bardzo ważne:  poprawia kondycję kości i stawów

Kasza pęczak ma wysokie walory smakowe. Trzeba ją tylko odpowiednio ugotować - rewelacyjna już z samymi warzywami w zupie (polecam przepis na prostą i pyszną zupkę z pęczakiem) a z niewielkim dodatkiem mięsa jest nie lada przysmakiem. Wypróbuj pyszną sałatkę z pęczakiem LINK

Czerwona kapusta na cywilizacyjne choroby

Wszystkie rodzaje warzyw kapustnych są bardzo zdrowe i zawierają mnóstwo witamin i minerałów, ale kapusta czerwona, z uwagi na paradoksalnie fioletowy kolor, bogatsza jest o grupę substancji, zwaną antocyjanami, antyoksydantami. Dzięki tym związkom nasz organizm nie starzeje się szybko i nie pojawiają się w nim groźne zmiany chorobowe, powszechnie nazywane rakiem, będące zmorą współczesnych czasów.

Co zawiera kapusta czerwona?

Kapusta czerwona, jak większość kapustnych to bogate źródło witaminy C, E, B, K, H , PP. Zawiera także cenne karoteny, niezbędne dla ich przemiany w organizmie na witaminę A. Kapusta to kopalnia minerałów - wapń, żelazo, potas, mangan, fosfor, siarka, cynk i wiele innych śladowych pierwiastków.


Kapusta ma zaledwie  30 kalorii

Kapusta gotowana czy na surowo? Która zdrowsza?

Przepis na pyszną surówkę z czerwonej kapusty

Jeśli chcemy skorzystać z dobrodziejstwa odmładzającej witaminy C to staramy się zjadać kapustę na surowo. Dobrze rozdrobnioną kapustę można w rękawiczkach wygnieść lub przy pomocy tłuczka, dodać sok cytrynowy, ale nie kwasek ani ocet spirytusowy. Dodatkowo dodajemy olej tłoczony na zimno, żeby witaminy takie, jak A i E, mogły się w nim rozpuścić i być prawidłowo przyswojone przez organizm. 

Kapusta gotowana traci witaminę C, ale pozostała większość składników zachowuje się, więc to dobra wiadomość, szczególnie dla osób z wrażliwym przewodem pokarmowym nie tolerującym surowizny.

Polecam przepis na pyszną kapustę zasmażaną 

Kapusta a odchudzanie i oczyszczanie organizmu

Zawarte w kapuście związki, zwłaszcza w kiszonkach, dbają o nasze jelita, gdzie zachowana jest prawidłowa flora bakteryjna, dzięki której jesteśmy odporniejsi na wszelkie choróbska i infekcje. (Rola bakterii kwasu mlekowego). Już w starożytności a po dziś dzień w medycynie ludowej, kapustą leczono zatrucia przewodu pokarmowego, bóle stawów, wrzody i wiele innych dolegliwości. Kapusta ma sporo błonnika, (2,5 g na 100g), który dodatkowo oprócz jej małej kaloryczności, sprzyja odchudzaniu. Można jej sporo zjeść, czuć się sytym, dając przy okazji organizmowi mnóstwo cennych składników. Kapusta, dzięki wspomnianym antocyjanom, witaminie C ma olbrzymie właściwości regenerujące i odtruwające. Rola kapusty w diecie  

Recepta na zdrowie bakterie kwasu mlekowego

Bakterie kwasu mlekowego 

sałatka z warzyw kiszonka

Słowo bakterie paraliżuje nam umysł i kojarzy się ze strachem przed groźnymi chorobami. Jest jednak grupa dobroczynnych bakterii, niezwykle cennych dla naszego zdrowia. Nie będę nadużywała fachowych nazw, o których pewnie wszyscy słyszeliśmy kiedyś na lekcjach biologii. Nie o to chodzi. Najważniejsze, by w diecie rygorystycznie wprowadzić pokarmy bogate w te cudowne żyjątka, dzięki którym możemy zmniejszyć niepożądane objawy spadku obronności organizmu.

Nieprawidłowa flora bakteryjna jelit skutkuje:

-wzrostem groźnych bakterii, wywołujących ciężkie stany chorobowe, co bezpośrednio związane jest ze spadkiem odporności (częste przeziębienia, stany zapalne, katar)

-spowolnieniem przemiany materii i  słabym wchłanianiem witamin i minerałów

-chorobami stawów

-groźbą miażdżycy (wzrost cholesterolu)

-zaparciami

-stresem i ociężałością

-otyłością

-powstawaniem komórek rakowych

-alergią



To tylko część powikłań, wynikających z braku dobroczynnych bakterii. Starsze pokolenia dobrze pamiętają smak prostych dań  z zsiadłym mlekiem, obfitującym w pożyteczne żyjątka. Bakterie kwasu mlekowego kontrolują prawidłowy przebieg większości procesów w naszym organizmie. Jeśli armia mikroskopijnych rycerzy jest niewielka, nie da sobie rady z zagrożeniami ze strony, czyhających zewsząd groźnych wrogów dla naszego ustroju. W górskich rejonach na świecie, żyją długowieczne plemiona, dla których wyroby z zakwaszonego mleka to podstawa w diecie.

Jak zadbać o florę bakteryjną jelit?

1. Wybierajmy produkty mleczne, takie jak: jogurty, kefiry, zsiadłe mleko, niektóre sery. Musimy jednak zadać sobie trudność i czytać skład, bo dzisiejsze produkty mleczne w sklepach nie powstają w naturalnym procesie kwaszenia mleka, lecz bakterie są dodawane do rozcieńczonego mleka w proszku. Szczepy dobroczynnych bakterii (lactobiacullius, L casei, Bifidobacterium bifidum i longum, L. acidophilus, Lactococcus, Streptococcus) muszą być jednak dodane w przyzwoitych ilościach, żeby odczuć ich pożyteczny wpływ. Dlatego warto zerknąć ile i w których produktach jest ich najwięcej.

2. Spożywamy dużo kiszonek, które obfitują w bakterie kwasu mlekowego - kiszona kapusta, kiszone ogórki, kiszone warzywa

Marchewka - popularna tania i lecznicza

Marchew  imageworld.pl

Bez marchewki nasza kuchnia wypadałaby strasznie blado. Wszyscy wiemy, że ma mnóstwo witamin, minerałów, antyoksydantów, innych wspaniałych związków, ale przez to, ze jest bardzo pospolita, nie gości na naszych stołach tak często, jak powinna. Sięgamy po awokado, a jakże, bo przecież z egzotyków, po szparagi, a jakże, bo drogie a tymczasem z marchewki da się przygotować mnóstwo wspaniałości, dostarczając przy okazji organizmowi solidny ładunek wartości zdrowotnych, leczniczych i kosmetycznych.

Co mamy z takiej marchewki?

oczyszcza z toksyn

zapobiega przedwczesnemu starzeniu

zapobiega powstawaniu komórek rakowych 

popularna marchwianka (gotowana papka) leczy biegunki 

poprawia pracę najważniejszych organów w ustroju, co skutkuje prawidłowym ciśnieniem krwi, brakiem złego cholesterolu,broni przed miażdżycą, kurzą ślepotą, depresją


cenne źródło karotenów, które zawierają witaminę A, odpowiedzialną za rozwój młodych organizmów - bardzo ważna w diecie dzieci i młodzieży - słusznie zwana witaminą wzrostu


zwalcza pasożyty (owsiki, glisty i inne robactwo w przewodzie pokarmowym) i utrzymuje jelita w bardzo dobrej kondycji


leczy układ moczowy


dba o śluzówkę i kondycję układu oddechowego - łagodzi kaszel i zabija groźne drobnoustroje


przyśpiesza i reguluje przemianę materii


poprawia kondycję i koloryt skóry, działając regenerująco i przeciwzapalnie

Co zawiera marchewka?

Marchewka, zwłaszcza ciemnopomarańczowa jest prawie że kompletnym źródłem witamin i minerałów - (witaminy - prowitamina A, B1, B2, B3- dawniej określano ją witaminą PP, B6, B9-kwas foliowy, C),(minerały - żelazo, cynk, wapń, potas, sód, magnez, jod, siarka, miedż, kobalt). Marchew w 100 gramach ma aż 3,6 grama błonnika i około a raczej aż 30 kalorii. Marchew zawiera także pektyny, flawonoidy, olejek lotny i inne substancje.

Jak jeść marchewkę?

Pomimo wielu zalet marchewka może być, niestety, źródłem zagrożenia, z uwagi na zawartość szkodliwych, nawet rakotwórczych nawozów, które ciągle dopuszczane są do upraw. Nie wszyscy mamy możliwość zakupu ekologicznej marchewki, uprawianej na zwyczajnym ogrodowym kompoście. Warto propagować zdrową żywność, by skłonić producentów do naturalnych nawozów - wszystkim nam się to bardzo opłaci. Tymczasem marchew, którą kupujemy, nic nie wiedząc o jej pochodzeniu, trzeba dobrze umyć, spłukać wrzątkiem a nawet odlać pierwszą wodę zaraz po zagotowaniu i zalać świeżą wodą (tak samo postępujemy przy użyciu pozostałych warzyw). Nigdy nie kupuję okazów, czyli grubych wielkich i niesmacznych warzyw, czy owoców. Jeśli zmienimy swoje nawyki, producenci również je  zmienią. 

Z marchewką jest podobnie jak z jabłkiem. Marchewka ugotowana i przetarta na papkę hamuje biegunki, ale starta na tarce działa odwrotnie. Do sporządzania soków i surówek warto rozejrzeć się za dobrym hodowcą, uprawiającym warzywa tradycyjnymi metodami a jeśli jest tylko możliwość i miejsce, uprawiać marchew we własnym ogródku. 

Bardzo ważne: 

Sporo witamin rozpuszcza się w tłuszczu, dlatego przygotowanie surówki z marchewki, czy ugotowanie jej z pominięciem tłuszczu to błąd, gdyż cenny karoten (źródło witaminy A), który jest w marchewkach, nie zostanie dobrze przyswojony prze organizm. Więcej o witaminach

Magia w gorczycy

Gorczyca biała (Sinapis alba) pochodzi z krajów, leżących w basenie Morza Śródziemnego. Wywodzi się z tej samej rodziny, co rzodkiewka, rzepa, brokuł, kalafior, czyli z rodziny kapustowatych. Cała roślina przed kwitnieniem wykorzystywana jest często w rolnictwie jako świetna pasza, ceniona za wysokie wartości odżywcze dla trzody hodowlanej. Gorczyca biała jest łagodniejsza w działaniu i uważa się ją za najbardziej bezpieczną do spożycia.

Właściwości gorczycy

Gorczyca była już znana bardzo dobrze w starożytnych czasach jako roślina silnie lecznicza - przeciwzapalna, gojąca śluzówkę przewodu pokarmowego, likwidująca uciążliwe zaparcia, łagodząca bóle reumatyczne, idealna na oziębłość płciową, ukojenie nerwów i mająca ogólnie rozgrzewające właściwości. Surowcem leczniczym i spożywczym są głównie nasionka, które mają także szerokie zastosowanie kulinarne, głównie za walory kruszące mięso, niwelujące ujemne działanie tłustych posiłków, znane przede wszystkim pod postacią popularnej musztardy. Gorczyca ceniona jest szczególnie za walory smakowe i jest składnikiem wielu past i mieszanek przyprawowych. Gorczyca ma także genialne właściwości konserwujące, co przy domowych przetworach ma ogromne znaczenie, czyniąc je długo świeżymi i wartościowymi produktami w naszej kuchni. Zamiast niezdrowego octu spirytusowego lepiej dodać do kiszonek z warzywami jedną łyżeczkę nasion gorczycy, licząc na półlitrowy słoik.

Ciekawostka: Jedno ziarenko gorczycy emituje silne biopole o średnicy 10 cm, które działa na człowieka bardzo pozytywnie, zwłaszcza na miejsca chorobowe, usuwając nieprawidłowości w obrębie ludzkich tkanek. Na popularności zyskują terapie z wykorzystanie poduszek, woreczków, materaców, wypełnionymi ziarenkami gorczycy o właściwościach oczyszczających organizm. Potwierdza się też ich dobroczynny wpływ na skuteczne zmniejszanie liczby uciążliwych roztoczy w otoczeniu człowieka, które są zmorą dla alergików.

Przeciwskazania do spożywania gorczycy

Osoby, skarżące się na nieprawidłowości pracy nerek powinny wystrzegać się, mimo licznych zalet, spożywania gorczycy czy to białej, czarnej, czy brązowej. Najsilniejsza z nich - czarna - może zaburzyć pracę nerek, doprowadzając także do przekrwień innych organów. Myślę, że w spożywaniu nawet najzdrowszych dodatków warto zachować umiar, zwłaszcza, kiedy chodzi o ostre przyprawy, które nasz organizm niekoniecznie toleruje. Mięso marynowane w musztardzie będzie nieszkodliwe nawet dla wrażliwych, ale ostra musztarda bezpośrednio spożyta, już nie koniecznie jest tak bezpieczna. Okłady z gorczycy, na przykład na obolały staw, nie mogą być długotrwałe - wystarczy powtarzać terapię kilka razy dziennie, ale dosłownie przez kilka minut. Lekkie zaczerwienienie ciała to znak, ze kurację trzeba przerwać na jakiś czas.

Więcej informacji o gorczycy