Jarzębina czerwona wygląda, leczy i odmładza

Jarzębina jest jak dobra domowa apteka, nie jedno wyleczy, poprawi, pocieszy...

Ach te czerwone korale, czerwone...! Jarzębina pospolita urokliwe drzewo czaruje wyglądem od wiosny po zimę, do momentu aż ostatnie owoce znikną w brzuszkach wygłodniałych ptaków. Natura lubi się dzielić, dlatego warto wracać do przetworów z tego cudownego drzewa. 

 Zanim o właściwościach zdrowotnych, podkreślę, że owoce jarzębiny pospolitej podobnie jak jej siostry aronii można spożywać po przemrożeniu, najlepiej po odpowiedniej obróbce termicznej lub po wysuszeniu. 

Surowe owoce jarzębiny pospolitej są trujące. Odpowiada za to zawartość kwasu parasorbowego. który rozpada się podczas suszenia lub gotowania.

Na świecie jest około 80 gatunków jarzębiny. Występowanie dotyczy klimatu strefy umiarkowanej. Jarzębina pospolita potrafi osiągnąć nawet 15 m wysokości. . W Polsce mamy około 5 gatunków jarzębiny pospolitej. Popularne odmiany miejskie parkowe, uliczne, z uwagi na toksyczne spaliny nie nadają się na przetwory. Idealnie sprawdzi się jarzębina leśna z miejsc prześwietlonych, z obrzeży, gdzie słońce dłużej operuje, by owoce dobrze dojrzały, bo takie są najlepsze. 

Jeśli posiadamy ogródek to posadzenie jarzębiny jest strzałem w dziesiątkę. Drzewko jest niezwykle dekoracyjne, zwłaszcza posadzone w słońcu w niewymagającej glebie byle przepuszczalnej. Jarzębinę kochają ptaki i o ile ogród jest oddalony od uciążliwych dróg to mamy pod ręką ogromny zasób naturalnych substancji zdrowotnych dla skrzydlatych i dla nas.

 

W lecznictwie wykorzystuje się kwiaty i owoce. Kwiaty najlepiej zbierać na początku kwitnienia w maju lub w czerwcu ścinając całe kwiatostany i suszyć w niskiej temperaturze ok. 30 stopni C. Po wysuszeniu oddziela się kwiaty od reszty i przechowuje w szczelnym zamkniętym naczyniu, bez dostępu wilgoci. Kwiaty, jak i owoce działają regenerująco na układ moczowy, przyśpieszając oczyszczanie organizmu z toksyn a tym samym usprawniają metabolizm, pracę różnych narządów tak ważnych jak np: nerki, wątroba, serce, naczynia krwionośne. 

Zarówno kwiaty jak i owoce mają delikatne działanie rozwalniające, co dla osób z zaparciami powinno być cenną wskazówką.

Do przetworów takich, jak dżem, konfitura, nalewka najlepiej zebrać owoce, gdy dojrzeją, ale jeszcze przed przymrozkami w dni słoneczne i suche (wrzesień-październik).  Można zebrać po przymrozkach, ale często owoce są już uszkodzone lub poczerniałe. Gorycz w owocach można zminimalizować mrożąc kilka dni w zamrażalniku. Potem kilkakrotnie opłukać w gorącej wodzie  a dalej gotować z minimalną ilością wody. Po czym przetrzeć przez sito, dodać ok. 0,5 kg cukru na kilogram masy, trochę soku z cytryny, wymieszać w trakcie podgrzewania do rozpuszczenia cukru. Tak otrzymane tyle co zagotowane powidła przełożyć do gorących słoików, zamknąć szczelnie. Po wystudzeniu schować w chłodne ciemne miejsce. 

Smakosze dżemu, powideł z jarzębiny cenią sobie odrobinę goryczki, zwłaszcza przy spożywaniu tłuściejszych trudno strawnych posiłków.

Wygodnie, moim zdaniem, wykorzystywać suszoną jarzębinę, która po prostu się mieli i popija wodą, nie zastanawiając się nad jej smakiem. Dwa razy dziennie przyjmowanie po łyżeczce mielonych owoców leczy przewlekłe niedomagania nerek, wątroby i pęcherzyka żółciowego. Ponadto poprawia się praca jelit i  likwidują uciążliwe zaparcia.

Dla wzmocnienia pracy serca i braku koncentracji czy początkach sklerozy skutkuje odwar z owoców jarzębiny pity po pół szklanki 3 razy dziennie. (Jedną łyżkę owoców suszonych gotuje się na maleńkim ogniu ok. 30 minut a potem przecedza)

Na kłopoty z pamięcią, koncentracją, rozdrażnieniem warto sięgać po Sklerosan - gotową mieszankę ziołową z zawartością jarzębiny. Rectosan - inny rodzaj mieszanki ziołowej z jarzębiną, leczącej podrażnienia odbytnicy i hemoroidy.

Kilka słów o związkach zawartych w jarzębinie

Kwiaty jarzębiny są żródłem flawonoidów, terpen, kwasu ursolowego i izokwercytyny. 

Flawonoidy - barwniki- spowalniają procesy starzenia, podnoszą odporność i działają przeciwnowotworowo (antyoksydanty). Kwas ursolowy zmniejsza ryzyko otyłości, działa przeciwzapalnie i antyrakowo. Terpeny to substancje balsamiczne, składniki olejków eterycznych, działają kojąco dla człowieka a dla samego kwiatu są ochroną przed np: nadmiernym przesuszeniem na słońcu lub odstraszeniem niepożądanych owadów. Izokwercytyna to jeden z rodzajów flawonoidów. 

Owoce jarzębiny oprócz goryczy mają w składzie kwas jabłkowy, garbniki w tym karotenoidy (przeciwutleniacze o działaniu przedłużającym młodość organizmu), minerały, jak: potas, magnez, sód, miedź, bogactwo witamin: prowitaminę A, inne ważne witaminy, jak: B,C, E, PP i K.  Znaczenie witamin, jak i minerałów dla wielu organizmów żywych jest siłą napędową i ochronną. Przykładowo taka witamina PP( B3)-zwana niacyną lub kwasem nikotynowym bierze udział w procesach syntezy i rozkładu materii, krwiotwórcza, stymuluje układ nerwowy, reguluje ciśnienie krwi. Niedobór witaminy PP może się objawić groźną chorobą -pelagrą a także zaburzeniami koncentracji, depresją, czy irytacją. 

Znaczna zawartość witaminy C to dobry sposób dla niedożywionych przy awitaminozie.

Właściwości i skład jarzębiny podałam wg danych zawartych w literaturze zielarskiej:  Zioła w polskim domu -  D. Tyszyńska-Kownacka, Teresa Starek

Jarmuż na liczne kłopoty: odtruje, odmłodzi i uspokoi...

Jarmuż to pomarszczona, zapomniana nieco kapusta, napakowana wapniem, witaminami C, K, A, E, B. Niestety smakiem nie zachwyca. Smak jednak można oszukać a organizm nakarmić bogato, zdrowo i naturalnie.

Jarmuż warto spożywać na surowo, miksując liście bez nerwów, łodyg z dodatkiem soczystych aromatycznych owoców np: brzoskwiń, nektaryn. Delikatna obróbka termiczna np: gotowanie na parze korzystnie wpłynie na zmniejszenie ilości niekorzystnych związków. Soki z jarmużem można także łączyć z jogurtem naturalnym, co dodaje jeszcze więcej walorów smakowych. Szczegółowy przepis na moim blogu Napój super odżywka z jarmużu kulinarnym lub na YT: https://youtu.be/xEI_UEBi6EU

Jarmuż to cenne źródło chlorofilu i sulforafanu, które to substancje działają obronnie, przeciwbakteryjnie a nawet stawiają opór nowotworom. Spożywanie jarmużu chroni układ pokarmowy przed owrzodzeniem. Jak większość zielonych roślin jarmuż ma sporo witaminy K, której właśnie najwięcej w chlorofilu. Brak tej witaminy objawia się słabą krzepliwością krwi i prowadzi do anemii. Bez niej kości są słabe a miesiączki u kobiet bolesne i obfite. Rany goją się długo a krwotoki trudniej zahamować, Cenne minerały jak wapń, żelazo i inne makro i mikroelementy słabiej się wchłaniają.

Jarmuż wzmacnia wzrok, dzięki karotenom.

Duża zawartość w jarmużu przeciwutleniaczy jak witamina C i E ma niebagatelny wpływ na mniejsze ryzyko infekcji, spowolnienie procesów starzenia,  regulację ciśnienia tętniczego a także na przyjemny wizerunek widoczny w ładnej skórze, włosach i paznokciach.

Jarmuż zawiera sporo żelaza. Warto wiedzieć, że żelazo obecne w hemoglobinie czuwa nad transportem tlenu do każdej komórki organizmu. Krew uboga w żelazo objawia się w organizmie niedokrwistością, zmęczeniem i innymi groźnymi powikłaniami.

Błonnik zawarty w jarmużu reguluje prawidłowe oczyszczanie, poprawia pracę jelit i skutkuje regularnym wypróżnianiem. 100 g jarmużu surowego to około 50 kalorii. Liczba kalorii spada po ugotowaniu. Po ugotowaniu zmniejsza się też jego skład odżywczy, ale i zmniejsza się zawartość związków niekorzystnych dla człowieka. Jarmuż jest niezły gotowany np: z białą kapustą. Jarmuż po przemrożeniu zyskuje znacznie na smaku. Dlatego lepszy jest jesienią a nawet zimą po  przymrozkach.

Osoby z niedoczynnością tarczycy jarmuż niestety powinny pominąć.

Podsumowując każdy produkt nawet ten roślinny, choć zdrowy, w nadmiarze nie jest wskazany. Wystarczy 2-3 razy w tygodniu w sezonie wzbogacić dietę szklanką soku owocowego z jarmużem. Na przykład obecne w jarmużu szczawiany mają ujemny wpływ na niektóre procesy w organizmie i mogą skutkować osłabieniem kości i stawów dlatego umiar jak najbardziej konieczny do zastosowania.

Płatki owsiane najtańsza odżywka

Smakowite płatki owsiane są na wszelkie organizmu potrzeby. To cudowny składnik zdrowej diety, dzięki dużej zawartości witamin (B,,E, PP), białka, minerałów (te najważniejsze to: magnez, potas, żelazo, fosfor, cynk) i błonnik.

Płatki owsiane mają trochę kalorii, ale każda z nich jest bardzo wartościowa, odżywcza i odmładzająca. Porcja średnio to garść płatków i to jest niewiele, bo ok. 30 g czyli około 120 kalorii.

Ogromny wpływ witaminy E, potasu i magnezu. Spożywanie płatków owsianych  ulży pracy serca, jak i całemu układowi krwionośnemu. Witamina E jest silnym przeciwutleniaczem, znacznie spowalnia procesy starzenia, zmniejsza ryzyko wielu chorób, w tym także chorób nowotworowych.

Znacząca zawartość w płatkach witamin z grupy B to odpowiednio dokarmiony mózg i układ nerwowy, co skutecznie broni nas przed wczesną starością, otępieniem, podłym nastrojem i depresją.

Płatki owsiane zawierają sporo błonnika. Regularne spożywanie to tani sposób na przyspieszenie ociężałej przemiany materii i szybkie wydalanie toksyn, co skutecznie pozwala utrzymać smukłą sylwetkę, dobry stan skóry, włosów i paznokci.

Płatki owsiane to super kosmetyk dla skóry i paznokci (witaminy B i E). Maseczki z gotowanych chłodnych płatków nie tylko upiększają i regenerują, ale działają leczniczo nawet na egzemy, uporczywe łuszczenie się skóry.

Sprawdzony sposób na gładkie stopy

Moczenie zmęczonych, stwardniałych stóp w ciepłej ugotowanej wcześniej owsiance przynosi im ogromną ulgę i elastyczność. Płatki - ok. 250 g-  trzeba gotować w 1,5-2 litrach wody, 4-5 minut do kleistej konsystencji. Przelać przestudzone do miski i moczyć nogi ok. 30 minut. Skutek rewelacyjny!

Znakomicie działają maseczki owsiane na oczyszczoną skórę twarzy, szyję i dekolt.  Silnie regenerują, ujędrniają i wygładzają.

Płatki owsiane składniki i kalorie (ilość w 100 g suchej masy)

- w oparciu o:  "Zasady żywienia i dietetyki stosowanej" Zofii Wieczorek-Chełmińskiej

390 kalorii 

białko  11,9 g

tłuszcz  7,2 g

węglowodany  69,3 g

błonnik  6,9 g

Witamina E   042 mg

Witamina B1 (tiamina)   0,462 mg

Witamina B2 (ryboflawina)   0,151 mg

Witamina PP (niacyna)  0,87 mg

makroelementy: 

wapń  -   54 mg

fosfor - 433 mg

żelazo -     3,9 mg

magnez - 129 mg

potas - 350 mg

mikroelementy: cynk, mangan, selen, miedź

Czereśnie czyli skuteczne sposoby by żyć zdrowiej

W tym roku nikt nie może narzekać, że czereśnie drogie i że krótki sezon. Mamy dostęp do przepysznych owoców już drugi miesiąc.  Oczy same się do nich śmieją a ślinianki po prostu wariują.

Lato długie i dobrze, bo można uzupełnić braki w organizmie a i sporo schować do słoików na gorszy czas. Czereśnie smakują wybornie a ich słodycz nie taka straszna, bo owoce mają niewielki indeks glikemiczny. To jednak nie znaczy, by pochłaniać je kilogramami. Umiar zawsze wskazany.

Ze 100 g czereśni można uzyskać około 50-60 kalorii - bardzo słodkie odmiany mogą mieć kalorii ciut więcej. Tak czy siak to idealne owoce przy mądrym odchudzaniu a nawet przy cukrzycy. Codziennie można śmiało zafundować sobie kilka garści, tym  bardziej, że spora obecność błonnika przyspiesza spalanie i ogólny metabolizm.

Czereśnie to magazyn witamin z grupy B, witaminy C i A, K i minerałów dla serca i odporności, jak potas, cynk, wapno, magnez, żelazo, mangan...

Spora zawartość witamin z grupy B poprawia przemianę tłuszczu, ma wpływ na prawidłowy skład krwi, pracę mózgu, nerwów, zwiększając odporność organizmu na stres, niezbędne dla zdrowej skóry, włosów i paznokci. Przykładowo brak witaminy B2 może powodować np: łuszczycę. Więcej...

Spożywanie czereśni odkwasza organizm, reguluje cholesterol, zapobiegając miażdżycy naczyń krwionośnych.

Czereśnie dzięki bogactwu substancji organicznych działają odtruwająco, oczyszczająco, wzmacniając przy tym serce, nerki, odporność, sprawność i elastyczność stawów.

Warto wykorzystywać czereśnie jako środka moczopędnego, oczyszczającego organizm ze szkodliwych produktów przemiany materii a także jako sposób na poprawę pracy ociężałego układu pokarmowego.

Czereśnie zawierają sporo jodu a to okazja dla złagodzenia niedoborów, związanych z tarczycą.

Czereśnie to dobre źródło przeciwutleniaczy czyli dobry sposób na odmłodzenie. Zawartość flawonoidów wpływa korzystnie na jędrność skóry, wzmacnia włosy i paznokcie.

Cena czereśni i usuwanie z nich pestek często zniechęca do przetworów, ale każdego roku warto przygotować konkretny zapas. Dżem smakuje wyjątkowo a cukru dodaje się minimalnie. Polecam, przepis, gdzie obróbka termiczna trwa jak najkrócej, by zachować  jak najwięcej walorów pysznych i jednocześnie bardzo wartościowych owoców LINK Przepis na dżem czereśniowy.

Lawenda czyścioszka zdobi, leczy, odstrasza...

Kiedy kwitnie raduje oczy mocnym błękitem a miła woń roztacza wokół klimat niebiańskiego spokoju. Taki widok i wrażenia możemy mieć we własnym ogrodzie, ale byłoby miło zobaczyć chociaż raz w życiu prawdziwe korsykańskie czy prowansalskie lawendowe pola.



Urokliwa lawenda - Lavandula vera - zdobyła popularność wieki temu. Najbardziej znana współcześnie to lawenda lekarska, zwana też prawdziwą lub wąskolistną. Inne nazwy: lawendka, czyszczecz, bławatka, lawenda zwykła. Lawenda jest miododajną rośliną z rodziny jasnowatych (wargowych)


Starożytni korzystali z mocy aromatu lawendy w codziennej higienie, jak i z właściwości kojących, antyseptycznych, odkażających, gojących i przeciwbólowych. Lawenda była ważnym składnikiem balsamów do mumifikacji.
Roślina pochodzi z basenu Morza Śródziemnego i innych terenów o zbliżonym klimacie. Występuje na  świecie w wielu odmianach - około 48 gatunków. Głównie upodobała sobie gleby o podłożu wapiennym.

Lawenda co zawiera?

Najważniejszym składnikiem jest silny olejek eteryczny o przyjemnym zapachu i wielu leczniczych właściwościach.  Surowcem zielarskim, jak i kosmetycznym są jej kwiaty. W olejku są takie substancje, jak linalol, geraniol, kwasy organiczne, fitosterole, kumaryna, garbniki i sporo cennych minerałów. 

Właściwości lawendy i zastosowania

Lawenda jest składnikiem mieszanek ziołowych o działaniu łagodzącym stress czy pobudzenie nerwowe. Wystarczy tu wymienić popularny nervosol. 

Warto wiedzieć, ze napar z kwiatów lawendy nie tylko niepokój likwiduje, ale łagodzi przykre dolegliwości kolek żołądka czy jelit. Przyśpiesza trawienie, reguluje florę bakteryjną. Likwiduje groźne bakterie, grzyby i pasożyty. Nawet pocieranie pod nosem kwiatami lawendy przynosi człowiekowi ulgę i oczyszczenie.

Lawenda jest pomocna nie tylko przy migrenie, ale w codziennej pielęgnacji i ogólnie w higienicznym trybie życia. Przez minione wieki lawendę doceniały rodziny królewskie Europy a jej popularność stale rośnie w wielu społecznościach na świecie .

Lawenda jest popularnym składnikiem mydeł, perfum, soli do kąpieli, szamponów, balsamów i kremów.

Lawenda jest miododajną rośliną. Miód lawendowy ma przyjemny smak i aromat.

Lawenda to stary sprawdzony sposób na natrętne robactwo - mole i komary. Pomocna jest także w leczeniu grzybicy i innych problemów skórnych.

Pachnące potpourri to nie tyko saszetka miłego zapachu, ale dobry odstraszacz dla nieproszonych gości i złej aury.

Lawenda jest składnikiem popularnej mieszanki przyprawowej ziół prowansalskich, choć nie w każdej wersji. Różni producenci i różne mieszanki, więc chyba warto przygotować taką samodzielnie. Niewielka ilość lawendy dodana do jagnięciny, baraniny sprawia radość wielu brytyjskim smakoszom.

Lawenda uprawa

Uprawa lawendy udaje się w klimacie polskim umiarkowanym, choć krzaczki osiągają mniejszą wysokość niż w swojej śródziemnomorskiej ojczyźnie - około 50-60 cm. W pierwszym roku po kiełkowaniu raczej nie zakwita. Kiełkowanie nie jest tak szybkie, jak na przykład  bazylii, ale się udaje. Wysiewamy w lutym a po miesiącu rozsadzamy. Więcej o ziołach wyhodowanych samodzielnie LINK. 

Starsze rośliny w ogrodzie warto przyciąć wiosną, żeby lepiej się rozkrzewiły i bujnie zakwitły. Kwiaty najlepiej ścinać w lipcu, tuż przed kwitnieniem.

Wymagania glebowe lawenda ma skromne, ale preferuje grunt o odczynie zasadowym. Kwiaty najlepiej ścinać tuż przed kwitnieniem-mają wtedy najwięcej olejku. Lawenda nie lubi twardych, gliniastych nieprzepuszczalnych gruntów.

Lawendę warto sadzić przy tarasach, balkonach czy ogrodowych zaułkach z ławeczką. Nie lubią jej komary i mszyce. Kilka jej krzaczków na słonecznych rabatach warzyw i kwiatów zniechęci niszczycielskie, żarłoczne insekty.

Uprawa w donicach, zwiększa zapotrzebowanie na wodę i składniki odżywcze. Trzeba tez pamiętać o sadzeniu roślin w miejscach nasłonecznionych i zacisznych. W suche i mroźne zimy lawenda niestety wykrusza się i ginie.

Bibliografia:
Danuta Tyszyńska-Kownacka, Teresa Starek - "Zioła w polskim domu"

Jeżyny nie tylko na zdrowe odchudzanie...

Każdy kto boryka się z problemami powolnej przemiany materii i każdy kto tych kłopotów jeszcze nie ma, powinien zajadać się wyjątkowo zdrowymi owocami, zawierającymi znaczne ilości błonnika, dobrze przyswajalne witaminy (w tym spore ilości witaminy E, K, C, B, PP, A), minerały (w tym ważny magnez, wapń, żelazo) oraz przedłużające życie i młodość - antyoksydanty.

Jeżyny (Rubus fruticosus)

Jeżyny są także doskonałe w diecie cukrzyków, dla osób z osłabionym sercem, niedomaganiami układu kostnego, czy z ryzykiem chorób nowotworowych. Jeżyny rosną na łąkach, miedzach, polach i na skrajach lasów. W tym roku dojrzały już na początku sierpnia, bo lato w Polsce słoneczne i bardzo ciepłe. Teraz najlepszy czas na przetwory z jeżyn - soki, dżemy, frużeliny, konfitury, nalewki a także łakocie z jeżynami - pyszne ciasta, desery czy lody.

Dżem i sok z jeżyn przepis

100 g jeżyn zawiera niewielką ilość kalorii ( około 40) i niski indeks glikemiczny (25)

W ziołolecznictwie najczęściej wykorzystuje się liście jeżyny, które mają właściwości przeciwkrwotoczne, przeciwzapalne, bakteriobójcze, grzybobójcze i odtruwające. Przywracają prawidłową pracę układu pokarmowego po biegunkach i niestrawnościach. Napary z liści, zapobiegają także powstawaniu wrzodów i działają wykrztuśnie w stanach zapalnych dróg oddechowych.

W pielęgnacji skóry liście i owoce jeżyny łagodzą objawy trądziku, regenerują, ujędrniają i wygładzają jej tkanki. Napary i płukanki z liści wzmacniają włosy i paznokcie.

Bób na zdrowe odchudzanie

Bób to zielone, przepyszne, duże ziarna niczym prawdziwe kapsułki ze skarbami natury -z wartościowym białkiem, witaminami z grupy B, minerałami i błonnikiem.
Bób to roślina motylkowa ceniona jest przez ludzkość od tysiącleci, zwłaszcza w krajach wokół basenu Morza Śródziemnego.

Bób świeży z ogródka nie wymaga obierania ze skórek,
ale z kupowanym  różnie bywa.

To smaczne warzywo w sezonie letnim nie przysparza kłopotów w przygotowaniu. Świeże młode ziarno gotuje się błyskawicznie około 5 minut lub tyle, żeby było miękkie, ale nierozgotowane. Trzeba po prostu próbować. Przed gotowaniem bób warto przepłukać pod bieżącą wodą, potem zalać na godzinę zimną. Następnie odlać wodę i gotować w lekko osolonej wodzie lub na parze. Bób nie powoduje wzdęć w takim stopniu, jak fasola czy groch i jest świetną przegryzką w ciągu dnia. Ma jednak i wady, zwłaszcza w miejscach, gdy nie czujemy się swobodnie, będąc na przykład w pracy, czy gdziekolwiek między ludźmi. Jest po prostu wiatropędny.

Co zawiera bób?

Bób to dobre żródło witamin z grup B, w tym bardzo waznej folacyny B9 - inaczej zwanej kwasem foliowym. Jego brak w organizmie skutkuje skłonnością do depresji, niedorozwojem płodu, zaburzeniami w składzie krwi, osłabieniem serca.Więcej...

Ziarno bobu dostarcza także witaminy B2, B5 i B6 - odpowiedzialne między innymi za przemianę tłuszczy, stan skóry, włosów i paznokci. Więcej

Bób w diecie to lepsza krzepliwość krwi, krótsze miesiączki, minimalne ryzyko anemii a wszystko to dzięki witaminie K.

Bób dostarcza niezbędnej niacyny- witamina PP, dzięki której organizm broni się przed stresem, nadciśnieniem i chorobami krwi.

Dla odchudzających i ceniących zdrowie spozywanie bobu to okazja do poprawy metabolizmu, wyregulowania poziomu cukru (niski indeks glikemiczny bobu), utrzymania równowagi kwasowo-zasadowej.

Bób ma sporo białka - około 7 g w 100 g ugotowanego ziarna i około 6 g błonnika, co bardzo korzystnie wpływa na odżywienie i zarazem wyszczuplenie ciała.

Bób to naturalne kapsułki na uciążliwe zaparcia.

Bób zawiera cenne ilości minerałów, jak wapń, żelazo, magnez, fosfor, miedż, cynk i mangan.

Bób w kuchni

Bób gotowany smakuje świetnie. 100 g ugotowanego bobu ma niewiele - około 90 kalorii-aż się prosi podkreślić bezcennych kalorii. Co do smaku zdania są podzielone. Moim zdaniem niesłusznie, gdyż warzywo jest niesamowicie smaczne a zapach... No cóż? Można wrzucic do gotowania jakies aromatyczne ziele, na przykład angielskie, kminek, natkę z pietruszki. Warto poeksperymentować, gdyż zielone warzywa niezwykle zdrowe i szkoda byłoby przegapić sezon na bób.

Od siebie polecam pyszną, odżywczą i sytą zieloną sałatkę z bobu, brokuła i fasolki szparagowej

Mięta przysmak nie tylko dla Anglików

Aromatyczna mięta z rodziny jasnowatych - Mentha piperita (Mięta pieprzowa)
- to ulubiona roślina kucharzy, doceniana przez smakoszy napojów i amatorów przeróżnych łakoci. Króluje w ogrodach od pradawnych czasów po współczesne, ciesząc się niezmiennie olbrzymią popularnością.

Brzoskwinie morele nektaryny słoneczne trio

Lato to okres zbiorów najwartościowszych owoców, które gromadzą energie i siłę wprost ze słońca. Brzoskwinie, morele i nektaryny należą do jednej rodziny - różowatych rosaceae i podrodziny prunoideae.

Brzoskwinia zwyczajna najczęściej spotykana to z łac. Prunus persica. Pochodzi z Dalekiego Wschodu, głównie z Chin. Uważana była w dawnych czasach za święte drzewo a i dla mnie jest święta za cudowny smak i aromat, które to walory staram się wykorzystywać z ochotą w mojej kuchni.

Morela pospolita z łac. Armeniaca vulgaris - nazwa sugeruje armeńskie pochodzenie rośliny, co nie jest prawdą, gdyż jej korzenie sięgają do obszarów Północnych Chin a do Armenii, jak i później do Europy  trafiła, dzięki wędrowcom-kupcom z jedwabnego szlaku. Niesamowite owoce, napakowane witaminami, minerałami i antyoksydantami. Sproszkowane pestki moreli ponoć niszczą raka, paradoksalnie, zawartą w nich silną trucizną zwaną amigdaliną. Coraz częściej podaje się jej drugą nazwę - witamina B17. Nie wiadomo dokładnie, czy metoda ma więcej zwolenników, czy przeciwników. Spór trwa, dlatego pestki zostawmy badaczom a my jedzmy tylko miąższ.

Morele

Nektaryna jest odmianą brzoskwini zwyczajnej, bez genu, który odpowiada za omszenie skórki. Jest gładka w dotyku i cieszy oko kolorami tak, jak każda brzoskwinia.

Nektaryny

Cała trójka najlepiej rośnie w krajach, gdzie w czasie kwitnienia drzewek nie nękają przymrozki a że bardzo wcześnie kwitną, w niezbyt łaskawym klimacie tak, jak w Polsce, często przemarzają. Jeśli kwiaty przetrwają, owoce i tak nie osiągną takich rozmiarów i smaków, jak te z klimatów łagodniejszych bez bardzo niskich temperatur.

Drzewko możemy wyhodować z pestki brzoskwini, która nam najbardziej zasmakowała.
W okresie letnim lipiec-sierpień, warto pochłaniać owoce codziennie a w międzyczasie robić znakomite  przetwory. Polecam dżem brzoskwiniowy, brzoskwinie w zalewie, zupę brzoskwiniową - rewelacyjne smakołyki na cały rok do deserów i kanapek...

Zawarte karoteny w brzoskwiniach i morelach sprawiają, że po częstym ich spożywaniu nasza skóra pięknieje i nabiera ładnego koloru. Karnacja to jedno, bo karoten zabarwia, a drugie to spora ilość witamin z grupy B, PP, C, B9 (kwas foliowy), wspomniana prowitamina A (beta-karoten) oraz najważniejsze minerały mają pozytywny wpływ na cerę, włosy i paznokcie. Gromadzą najważniejsze z pierwiastków, jak magnez, wapń, potas, żelazo, fosfor, bor i inne związki dobroczynne, wspomagające słaby metabolizm człowieka.

Brzoskwinie

Walory moreli i brzoskwiń

Bardzo dobre źródło przeciwutleniaczy, opóźniających procesy starzenia i podnoszące odporność 

Jedna brzoskwinia ważąca średnio 100 g ma tylko 40 kalorii - wystarczy zjeść 5-6 sztuk, by prawie większość zapotrzebowania na najważniejsze składniki odżywcze

niski indeks glikemiczny 42

popularne w kuchni za doskonały smak i aromat 

zawartość rozpuszczalnego błonnika około 1,5 g w 100 g świeżych owoców. To najlepszy błonnik, gdyż oprócz funkcji miotły, jaką ma typowy błonnik nierozpuszczalny - ten ma dodatkowo łatwość oddawania do naszego organizmu wielu cennych witamin i minerałów.

działanie antyrakowe i odmładzające, dzięki beta-karotenom, czyli barwnikom roślinnym - żółty, pomarańczowy, różowy, czerwony (w skórce i tuż pod nią jest ich najwięcej)

działanie antydepresyjne, poprawiające humor, dzięki witaminom z grupy B i PP

działanie przeciwmiażdżycowe, regulujące ciśnienie, pracę serca, poprawiające funkcjonowanie pozostałych organów i układów, w szczególności żołądka, jelit, nerek, pęcherza moczowego

spożywanie owoców poprawia ostrość widzenia

przeciwdziałają otyłości i oczyszczają z toksyn

wyjątkowe działanie błonnika wspomagające zdrowe odchudzanie i usuwające dokuczliwe zaparcia

obniżają ryzyko osteoporozy

zapobiegają anemii

brzoskwinie idealne w diecie kobiet ciężarnych, mam karmiących, dzieci, z uwagi na obecność kwasu foliowego (prawidłowy rozwój mózgu i układu nerwowego płodu i niemowlęcia)

mają działanie zasadotwórcze

świeże owoce idealne na maseczki wygładzające i regenerujące, poprawiające koloryt i jędrność skóry, stąd szerokie zastosowanie wyciągów z owoców w wielu kosmetykach

Ananas odchudzający smakołyk

Południowo-amerykański owoc Ananas comosus, bo tam tylko rośnie dziko, kusi niebanalnym wyglądem. Można użyć go na stołach jako piękną naturalną dekorację, ale jeszcze lepiej go zjadać, zwłaszcza świeże owoce.

Ubrany w pancerz z urzekającym zielonym pióropuszem, robi spore wrażenie na tubylcach z Północy, tym bardziej, że skrywa w sobie silnie aktywny zespół enzymów, zwanych bromelainą. Jest to substancja, która z ogromną skutecznością pomaga trawić białko, zamieniając go w przyswajalne aminokwasy.

Pod pancerzem ananasa kryje się także mnóstwo witamin - C, A, B1, B2, B6, B9 - ta ostatnia to kwas foliowy, niezwykle ważny dla kobiet w ciąży i dla rozwoju mózgu u noworodków. Sporo w nim witaminy PP i niezbędnych makro i mikroelementów, jak wapń, żelazo, cynk, potas, miedź i mangan. Zatem, wprowadzajmy go do diety, zwłaszcza po posiłkach głównych, pomagając organizmowi w przyśpieszeniu przemiany materii a dzięki sporej ilości błonnika, wydalimy grożne toksyny, zalegające w ustroju.



Oprócz właściwości odchudzających i oczyszczających bromelaina, zawarta w ananasie ma działanie silnie antyzapalne, gojące, zmniejsza opuchliznę i nadmierne wydzielanie śluzu na przykład przy astmie. Jej rewelacyjne działanie ma wszechstronne zastosowanie w chorobach układu krwionośnego, zapobiegając skrzepom w obrębie naczyń, co pozytywnie wpływa na pracę serca, dotlenienie komórek a tym samym prawidłowy przebieg wielu procesów w organizmie. Jednakże właściwości lecznicze łatwiej zauważyć, stosując tabletki z z zawartością bromelainy, uzyskiwanej z łodyg ananasa. Osoby z osteoporozą po odpowiednio zastosowanej kuracji, odczuwają poprawę motoryczną i zmniejszenie obrzęków w obrębie stawów. Dla sportowców, narażających układ kostny, leki z bromelainą są bezpieczne, dając jednocześnie wysoki poziom skuteczności, z zastrzeżeniem użycia przez osoby z grupą krwi 0.

Polecam strony, dzięki którym dostrzeżecie magię ananasa:
https://sites.google.com/site/zdrowiewnaturze/proste-sposoby-na-choroby/warzywa-lekiem-na-choroby/ananas
http://www.naturalneoczyszczanie.pl/2011/12/ananas-wlasciwosci-oczyszczajace-i-nie-tylko/

Pokrzywa zwyczajna - pospolity geniusz

imageworld.pl
Pokrzywa zwyczajna Urtica dioica L.

Pokrzywa zwyczajna to na wskroś pospolity geniusz w leczeniu ludzkich przypadłości, jak reumatyzm, hamowanie krwawień, problemy w miesiączkowaniu, anemia, zaburzenia elektrolitów, zapalenia gardła, zaburzenia w oddychaniu, zaburzenia metabolizmu, problemy skórne, wypadanie włosów, skąpa laktacja, puchlina wodna, choroby wątroby i woreczka żółciowego, bronchit, gruźlica... Łatwiej jest wymienić czego ten pospolity chwast nie leczy, choć do tego nie można mieć stuprocentowej pewności.

Trochę historii  

Pokrzywa w starożytności była podstawowym warzywem liściastym w diecie człowieka. Hipokrates, Dioskorydes i Pliniusz pisali o niej, że była dobrym lekiem gojącym i powstrzymującym krwawienia. W krajach bałkańskich nadal popularna jest gęsta pokrzywowa zupa. W kulturze ludowej zioło miało magiczną siłę, pełniąc rolę odstraszacza wszelkiego zła. Warzono ją w winie na dolegliwości układu pokarmowego i zatrucia. Pod koniec średniowiecza w wieku XII, zasłynęła jako roślina włókiennicza. Dopiero uprawa bawełny wyeliminowała ją z produkcji tkanin, choć są kraje, gdzie do tej pory produkuje się z niej dobry sznurek i sieci rybackie.

Występowanie i podstawowe cechy

Pokrzywa występuje wszędzie na kuli ziemskiej oprócz tropików i stale zamarzniętych stref. Najlepiej jednak rozwija się w klimacie umiarkowanym, wegetując tyle razy, na ile pozwoli jej niska temperatura. Lubi miejsca zacienione, wilgotne i próchniczne. Pokrzywa jest wskaźnikiem dobrej gleby. Warto zostawić jej trochę miejsca w ogrodzie, na pewno się przyda... Z całej rośliny, głównie liście (młode liście przed kwitnieniem) są najważniejszym surowcem leczniczym.

Wśród pokrzyw jest około 40 gatunków, z których najwięcej jest właśnie pokrzywy zwyczajnej. Oprócz tej, w Polsce występują jeszcze dwa gatunki
 - pokrzywa konopiolistna i pokrzywa żegawka.

Zawartość witamin, minerałów i ...

Pokrzywa to bomba witaminowa. Najważniejsze z nich to - A, B2, E, C i K.
Czytaj więcej o roli witamin i pierwiastków, zwanych minerałami, 
lub solami mineralnymi. Zasobne zioło jest doskonałym źródłem wapnia, magnezu, żelaza, fosforu, manganu, krzemu i potasu. Polecam zamiast tabletek i suplementów wiosenną kurację z pokrzywy, oczyszczającą z toksyn i uzupełniającą po zimie wszystkie braki. Przeciwwskazaniem dla tej kuracji mogą być choroby nerek, cysta i krwawienia z polipów. (przez dwa tygodnie wiosną, codziennie po 2 łyżki soku ze świeżego ziela lub łyżka suszonych liści na szklankę wrzątku - dwa razy dziennie). Leczenie warto powtórzyć kilka razy w roku, by udrożnić jelita, pozbyć się zalegających odpadów metabolizmu, namnożyć czerwonych krwinek (doskonała przy anemii), czy podnieść odporność.
Oprócz witamin i minerałów pokrzywa zwyczajna obfituje w śluzy, enzymy, hormony roślinne. W jej korzeniu, poza śluzem, są kwasy organiczne, fitosterole, rozpuszczalna krzemionka, lecytyny i minerały. W kulturze ludowej istnieje przekonanie, że leczenie korzeniem pokrzywy przynosi dobre efekty w walce z rakiem.

Zastosowanie w domu

• Pokrzywa to wspaniała zielona odżywka. W wielu krajach jest traktowana jak podstawowe warzywo, dodawane do zup, czy do jajecznicy. Niech się szpinak nie gniewa, ale pokrzywa jest wszechstronna i do tego tania. Warto dodawać ją do diety od czasu do czasu a odwdzięczy się nam, przywracając mocną kondycję fizyczną i psychiczną.

•  Pokrzywa posiada właściwości konserwujące. Patroszone ryby, skorupiaki okłada się tym ziołem, zabezpieczając przed psuciem.

•  Dla naszej urody pokrzywa jest również hojna: przywraca włosom połysk, usuwa łupież i łojotok, wzmacnia cebulki włosów, odbudowuje strukturę paznokcia, likwiduje liszaje i wypryski. Zrób sam(a) szampon pokrzywowy lub odżywkę (płukankę) do wmasowywania we włosy i w skórę głowy. 

• Pokrzywę dodaję się do karmy dla drobiu i innych zwierząt,wpływając na zdrowy chów, pozbawiony chorób i problemów z rozmnażaniem trzody.

• Pokrzywa ceniona jest jako ekologiczny nawóz dla roślin oraz w postaci sfermentowanej do naturalnej walki ze szkodnikami roślin.
• W niektórych krajach pokrzywa nadal jest cenionym surowcem włókienniczym (pocieszający jest fakt, że w wielu miejscach na świecie powraca się do tej tradycji)