Pokazywanie postów oznaczonych etykietą zaparcia. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą zaparcia. Pokaż wszystkie posty

poniedziałek, 26 października 2020

Jarzębina czerwona wygląda, leczy i odmładza

Jarzębina jest jak dobra domowa apteka, nie jedno wyleczy, poprawi, pocieszy...

Ach te czerwone korale, czerwone...! Jarzębina pospolita urokliwe drzewo czaruje wyglądem od wiosny po zimę, do momentu aż ostatnie owoce znikną w brzuszkach wygłodniałych ptaków. Natura lubi się dzielić, dlatego warto wracać do przetworów z tego cudownego drzewa. 


 Zanim o właściwościach zdrowotnych, podkreślę, że owoce jarzębiny pospolitej podobnie jak jej siostry aronii można spożywać po przemrożeniu, najlepiej po odpowiedniej obróbce termicznej lub po wysuszeniu. 

Surowe owoce jarzębiny pospolitej są trujące. Odpowiada za to zawartość kwasu parasorbowego. który rozpada się podczas suszenia lub gotowania.

Na świecie jest około 80 gatunków jarzębiny. Występowanie dotyczy klimatu strefy umiarkowanej. Jarzębina pospolita potrafi osiągnąć nawet 15 m wysokości. . W Polsce mamy około 5 gatunków jarzębiny pospolitej. Popularne odmiany miejskie parkowe, uliczne, z uwagi na toksyczne spaliny nie nadają się na przetwory. Idealnie sprawdzi się jarzębina leśna z miejsc prześwietlonych, z obrzeży, gdzie słońce dłużej operuje, by owoce dobrze dojrzały, bo takie są najlepsze. 

Jeśli posiadamy ogródek to posadzenie jarzębiny jest strzałem w dziesiątkę. Drzewko jest niezwykle dekoracyjne, zwłaszcza posadzone w słońcu w niewymagającej glebie byle przepuszczalnej. Jarzębinę kochają ptaki i o ile ogród jest oddalony od uciążliwych dróg to mamy pod ręką ogromny zasób naturalnych substancji zdrowotnych dla skrzydlatych i dla nas.
 
W lecznictwie wykorzystuje się kwiaty i owoce. Kwiaty najlepiej zbierać na początku kwitnienia w maju lub w czerwcu ścinając całe kwiatostany i suszyć w niskiej temperaturze ok. 30 stopni C. Po wysuszeniu oddziela się kwiaty od reszty i przechowuje w szczelnym zamkniętym naczyniu, bez dostępu wilgoci. Kwiaty, jak i owoce działają regenerująco na układ moczowy, przyśpieszając oczyszczanie organizmu z toksyn a tym samym usprawniają metabolizm, pracę różnych narządów tak ważnych jak np: nerki, wątroba, serce, naczynia krwionośne. 

Zarówno kwiaty jak i owoce mają delikatne działanie rozwalniające, co dla osób z zaparciami powinno być cenną wskazówką.

Do przetworów takich, jak dżem, konfitura, nalewka najlepiej zebrać owoce, gdy dojrzeją, ale jeszcze przed przymrozkami w dni słoneczne i suche (wrzesień-październik).  Można zebrać po przymrozkach, ale często owoce są już uszkodzone lub poczerniałe. Gorycz w owocach można zminimalizować mrożąc kilka dni w zamrażalniku. Potem kilkakrotnie opłukać w gorącej wodzie  a dalej gotować z minimalną ilością wody. Po czym przetrzeć przez sito, dodać ok. 0,5 kg cukru na kilogram masy, trochę soku z cytryny, wymieszać w trakcie podgrzewania do rozpuszczenia cukru. Tak otrzymane tyle co zagotowane powidła przełożyć do gorących słoików, zamknąć szczelnie. Po wystudzeniu schować w chłodne ciemne miejsce. 

Smakosze dżemu, powideł z jarzębiny cenią sobie odrobinę goryczki, zwłaszcza przy spożywaniu tłuściejszych trudno strawnych posiłków.
Wygodnie, moim zdaniem, wykorzystywać suszoną jarzębinę, która po prostu się mieli i popija wodą, nie zastanawiając się nad jej smakiem. Dwa razy dziennie przyjmowanie po łyżeczce mielonych owoców leczy przewlekłe niedomagania nerek, wątroby i pęcherzyka żółciowego. Ponadto poprawia się praca jelit i  likwidują uciążliwe zaparcia.

Dla wzmocnienia pracy serca i braku koncentracji czy początkach sklerozy skutkuje odwar z owoców jarzębiny pity po pół szklanki 3 razy dziennie. (Jedną łyżkę owoców suszonych gotuje się na maleńkim ogniu ok. 30 minut a potem przecedza)

Na kłopoty z pamięcią, koncentracją, rozdrażnieniem warto sięgać po Sklerosan - gotową mieszankę ziołową z zawartością jarzębiny. Rectosan - inny rodzaj mieszanki ziołowej z jarzębiną, leczącej podrażnienia odbytnicy i hemoroidy.



Kilka słów o związkach zawartych w jarzębinie


Kwiaty jarzębiny są żródłem flawonoidów, terpen, kwasu ursolowego i izokwercytyny. 

Flawonoidy - barwniki- spowalniają procesy starzenia, podnoszą odporność i działają przeciwnowotworowo (antyoksydanty). Kwas ursolowy zmniejsza ryzyko otyłości, działa przeciwzapalnie i antyrakowo. Terpeny to substancje balsamiczne, składniki olejków eterycznych, działają kojąco dla człowieka a dla samego kwiatu są ochroną przed np: nadmiernym przesuszeniem na słońcu lub odstraszeniem niepożądanych owadów. Izokwercytyna to jeden z rodzajów flawonoidów. 

Owoce jarzębiny oprócz goryczy mają w składzie kwas jabłkowy, garbniki w tym karotenoidy (przeciwutleniacze o działaniu przedłużającym młodość organizmu), minerały, jak: potas, magnez, sód, miedź, bogactwo witamin: prowitaminę A, inne ważne witaminy, jak: B,C, E, PP i K.  Znaczenie witamin, jak i minerałów dla wielu organizmów żywych jest siłą napędową i ochronną. Przykładowo taka witamina PP( B3)-zwana niacyną lub kwasem nikotynowym bierze udział w procesach syntezy i rozkładu materii, krwiotwórcza, stymuluje układ nerwowy, reguluje ciśnienie krwi. Niedobór witaminy PP może się objawić groźną chorobą -pelagrą a także zaburzeniami koncentracji, depresją, czy irytacją. 

Znaczna zawartość witaminy C to dobry sposób dla niedożywionych przy awitaminozie.



Właściwości i skład jarzębiny podałam wg danych zawartych w literaturze zielarskiej:  Zioła w polskim domu -  D. Tyszyńska-Kownacka, Teresa Starek










piątek, 5 maja 2017

Olej lniany jak działa i jaki najlepszy...

Olej lniany to jeden z super produktów roślinnych, o ile tłoczony jest z nasion na zimno, filtrowany na zimno i najważniejsze: nierafinowany, czyli nie poddawany obróbce termicznej. Temperatura powyżej 50 stopni C.,dostęp tlenu i światło niszczą jego dobroczynne zdrowotne działanie. Najlepiej delektować się nim na zimno, używając do prostych sosów, sałatek, czy jako dodatek do twarożków.


Warto kupować niewielkie ilości sprawdzonego świeżego produktu, gdyż olej lniany ma krótki okres przydatności a co za tym idzie traci szybko swe cenne walory odżywcze i lecznicze. W obawie przed brakiem informacji o źródle pochodzenia i tego, gdzie olej był składowany od produkcji po podaż klientowi, lepiej zmielić ekologiczne siemię i dodać do sałatki. Utleniony, źle przechowywany olej może nam bardziej zaszkodzić niż pomóc.

Dawki oleju i zmielonego siemienia to niewielkie ilości- dziennie 1-2 łyżki oleju lub 3-4 łyżeczki zmielonego siemienia. Po dwóch tygodniach wskazana przerwa, jak przy podobnych kuracjach leczniczych. Sumując doradzam, jak zawsze  u m i a r - małe systematyczne dawki, bo nawet najzdrowszy pokarm w nadmiarze jest szkodliwy.

Co zawiera olej lniany filtrowany na zimno nierafinowany i jakie jest jego działanie



Olej lniany, jak i nasiona lnu są żródłem dobroczynnych nienasyconych kwasów, głównie wielonienasyconych, witaminy E, dzięki którym nasz mózg wraz z unerwieniem, jak i sercem z całym ukrwieniem działają prawidłowo, co objawia się zdrowym optymistycznym życiem od wnętrza organizmu po skórę, włosy i paznokcie.

Ochrania przed stresem 

Zwiększa odporność na choroby i obniża ryzyko raka 

Pomaga utrzymać optymalne ciśnienie krwi, obniżając ryzyko miażdżycy

Dobroczynnie wpływa na przyswajanie witamin A, D, E, rozpuszczalnych właśnie w tłuszczu

Łagodzi objawy menopauzy dzięki zawartym w nasionach i oleju fitoestrogenom

Poprawia pracę żołądka, jelit i zapobiega uporczywym zaparciom (przy zaparciach skuteczne są zmielone nasiona)

Kleisty napar z nasion lnu leczy wrzody żołądka, goi śluzówkę, przyśpiesza metabolizm i ułatwia wydalanie

Olej lniany w połączeniu z jogurtem, twarogiem zyskuje na smaku. Wypróbujcie, dodając do jogurtu sól, pieprz, ciut miodu, 1-2 łyżki oleju i dodajcie do surówki z rozdrobnionych warzyw. Pychota! Taki ot prosty zdrowy majonez.

Olej lniany, jak i zmielone siemię to dobry składnik maseczek kosmetycznych odżywiających skórę,

Olej lniany stosowany kosmetycznie skutecznie poprawia kondycję włosów i paznokci


Moja rada: Jeśli po kilkakrotnym spożyciu oleju lnianego odczuwasz niesmak czy inny rodzaj niedomagania, odstaw zdecydowanie i zamień na inny naturalny lek o podobnym działaniu. Każdy organizm reaguje inaczej i najlepiej wie, co lubi a czego nie znosi.

poniedziałek, 26 września 2016

Śliwki zwyczajne dlaczego warto jeść...

Śliwki to cudowne i tanie owoce napakowane witaminami, minerałami, z dużą ilością błonnika, który skutecznie likwiduje zaparcia, wspomaga odchudzanie i oczyszczanie organizmu. Dla łasuchów zamiast szkodliwych łakoci idealne a przy tym niezwykle smaczne nie tylko na surowo. Po obróbkach termicznych po prostu rewelacja. U mnie nie ma zimy bez domowych powideł, czy śliwek suszonych.


Gatunek na zdjęciu to śliwka węgierka zwykła Prunus domestica L

Śliwy przywędrowały do Europy najprawdopodobniej z Azji Mniejszej (dawna Persja) w XVII wieku. W Polsce śliwy od dawna królują w sadach. Wywodzą się z rodziny różowatych i są dość odporne na minusowe temperatury. Drzewa rodzą doskonałe owoce do deserów, ciast, galaretek, dżemów, powideł, nalewek a i wino ze śliwek zachwyci nie jednego marudera. I dobrze, że skórka ze śliwek nie schodzi zbyt łatwo, bo chodzi o to, by jeść je ze skórą, w której to cała esencja korzystnych składników dla naszego zdrowia. Hodowcy wprowadzili wiele nowych ciemnych odmian o dużych owocach i bardzo smacznym miąższu, ale do suszenia najlepiej sprawdza się śliwka węgierka. Popularne i pyszne sliwki kalifornijskie suszone, jak i inne ciemne śliwki kupowane trzeba przed spożyciem umyć najpierw w zimnej wodzie, potem przelać wrzątkiem i osączyć na sicie.

Śliwki składniki odżywcze

Kilka śliwek dziennie to dobry sposób na uzupełnienie witamin - C, A, K, B6, B3, E oraz cennych minerałów, jak magnez, żelazo, potas, cynk, miedź - trzy pierwsze to dobroczynne pierwiastki dla serca, całego układu krwionośnego i nerwowego. Kombinacja magnezu i witaminy B6 w naturalnej formie - czy może być coś lepszego? Jeśli pijecie dużo kawy, przeciążacie monotonną pracą niedożywiony organizm to nie zapominajcie zapakować do śniadaniówki 5-6 śliwek. Teraz we wrześniu śliwki, zwłaszcza te zwykłe węgierki są najsmaczniejsze. Zimą na przegryzkę świetne będą suszone, oczywiście najzdrowsze te w wersji domowej bez konserwantów. 

Dopełniając listę składników warto nadmienić, że śliwki zawierają także cenne tłuszcze - omega 3 i 6, polifenole - związki o działaniu antyoksydacyjnym, fitosterole, obniżające zły cholesterol i ryzyko raka

Kalorie i błonnik w 100 g owoców
Śliwki świeże węgierki: średnio około od 40 do 70 kalorii, błonnik około 1,5-2,2 g 
Śliwki węgierki  suszone: średnio około 220- 260 kalorii, błonnik około 7 g


Ciekawostka dla skrupulatnych
Jedna średnia świeża śliwka węgierka waży około 5-7 g, więc łatwo obliczyć, że dostarcza około 3 kalorii.

Dlaczego warto jeść śliwki?


dostarczają w znacznych ilościach najważniejszych składników odżywczych - wspomniane wcześniej witaminy, minerały i inne związki niezbędne dla zdrowego trybu życia

śliwki świetne na zaparcia i te świeże i te suszone-poprawiają pracę jelit i oczyszczają organizm z toksyn

dzięki zawartej w śliwkach witaminie K poprawia się krzepliwość krwi, stan układu kostnego i kondycja naszej skóry.

dzięki witaminom z grupy B i magnezowi spożywanie śliwek łagodzi stres i przywraca komfort psycho-fizyczny

Śliwki dobrze regulują cholesterol, zapobiegając nadciśnieniu, miażdżycy i kruchości naczyń krwionośnych

Badania donoszą o skuteczności suszonych śliwek przy zapobieganiu osteoporozie

Śliwki w kuchni to smaczny dodatek do wielu potraw i przetworów, przyśpieszających przemianę materii

Moje sprawdzone przepisy ze śliwkami

Bibliografia:

Zofia Wieczorek Chełmińska "Zasady żywienia i dietetyka stosowana"

Więcej informacji o śliwkach znajdziecie takze pod adresem: http://zdrowie.dziennik.pl/senior/artykuly/515598,suszone-sliwki-a-osteoporoza-nowe-wyniki-badan.html

środa, 7 października 2015

Dynia mądry sposób na odchudzanie i urodę

Dynia nie dość, że ma niespełna 30 kalorii w 100 gramach masy to jeszcze napakowana jest najzdrowszym zestawem witamin, minerałów i dobrych tłuszczy, bez których nasz organizm pracuje marnie a ciało szybciej się starzeje. Do tego jeszcze ten wspaniały kolor z dużą ilością karotenów czyli witaminy wzrostu A. Takie dynie trzeba wybierać, mocno pomarańczowe.

Dynia hokkaido - popularna, bardzo smaczna, nieduża, mocno pomarańczowa odmiana, nie wymaga obierania ze skóry




Dynia zalety


Dynia (Cucurbita L.) zawiera betakaroten przetwarzany przez organizm na witaminę A, która zapobiega starzeniu, poprawia wzrost, dba o ogólny rozwój, wzmacnia wzrok, zapobiega rozwojowi krzywicy u niemowląt i dzieci, zmniejsza ryzyko nowotworów, dodaje uroku skórze, włosom i paznokciom. 

Warzywo jest dobrym żródłem witaminy serca czyli witaminy E a także witamin B - B1, B2, B5, B6, PP (B3). Zawiera cenne minerały - sporo potasu, żelaza, wapnia, magnezu, cynku, dzięki którym wzmacnia się układ odpornościowy, normalizuje ciśnienie, znikają zaparcia i choroby układu pokarmowego a co za tym idzie jest się sytym i szczuplejszym zarazem.

Kiedyś w Polsce dynię określano nazwą bania-  i słusznie, bo ileż w tej bani wartości, które skutecznie blokują skłonność do stresów (witaminyB). Samo jedzenie kolorowego dania już poprawia nastrój!

Dynia to bogactwo cennych kwasów tłuszczowych, które magazynują jej pestki

Ciekawostką jest, że dynia nie wchłania tak dużo złych związków z nawozów ile inne warzywa- zatem bezpieczna i tania!

Dynia nie zawiera sodu, czyli nie podnosi ciśnienia krwi. Ma dużo potasu a ten dba o równowagę elektrolitów w organizmie i reguluje ciśnienie krwi

Dynia odkwasza organizm i oczyszcza

Dynia pomocna w leczeniu owrzodzeń żołądka i dwunastnicy

Warzywo jest dobrym żródłem białka i błonnika (w 100 g pestek jest 28 g białka, 6 g błonnika, około 600 kalorii)

Dynia hamuje odruch wymiotny, wskazana dla dzieci i kobiet w ciąży

Poprawia pracę nerek i układu moczowego

Dynia lekkostrawna dla dzieci i wszystkich w każdym wieku,  konieczna w diecie mężczyzn zagrożonych chorobą prostaty

Dynia afrodyzjak?  ... jak się czerpie ze skarbnicy takiej jak dynia to mnie nie dziwi, że ma się ochotę...


Moje przepisy z dynią: 

Zupa z dyni na rosole
Placki z dyni
Sernik Pyszny Dynio
Jesienny słodziak, czyli kruche z masą z dyni i sera
Warzywa na patelnię z cukinią i dynią
Sałatka z dyni makaronowej jak zrobić

czwartek, 20 sierpnia 2015

Jeżyny nie tylko na zdrowe odchudzanie...

Każdy kto boryka się z problemami powolnej przemiany materii i każdy kto tych kłopotów jeszcze nie ma, powinien zajadać się wyjątkowo zdrowymi owocami, zawierającymi znaczne ilości błonnika, dobrze przyswajalne witaminy (w tym spore ilości witaminy E, K, C, B, PP, A), minerały (w tym ważny magnez, wapń, żelazo) oraz przedłużające życie i młodość - antyoksydanty.

Jeżyny (Rubus fruticosus)


Jeżyny są także doskonałe w diecie cukrzyków, dla osób z osłabionym sercem, niedomaganiami układu kostnego, czy z ryzykiem chorób nowotworowych. Jeżyny rosną na łąkach, miedzach, polach i na skrajach lasów. W tym roku dojrzały już na początku sierpnia, bo lato w Polsce słoneczne i bardzo ciepłe. Teraz najlepszy czas na przetwory z jeżyn - soki, dżemy, frużeliny, konfitury, nalewki a także łakocie z jeżynami - pyszne ciasta, desery czy lody.


Dżem i sok z jeżyn przepis



100 g jeżyn zawiera niewielką ilość kalorii ( około 40) i niski indeks glikemiczny (25)

W ziołolecznictwie najczęściej wykorzystuje się liście jeżyny, które mają właściwości przeciwkrwotoczne, przeciwzapalne, bakteriobójcze, grzybobójcze i odtruwające. Przywracają prawidłową pracę układu pokarmowego po biegunkach i niestrawnościach. Napary z liści, zapobiegają także powstawaniu wrzodów i działają wykrztuśnie w stanach zapalnych dróg oddechowych.

W pielęgnacji skóry liście i owoce jeżyny łagodzą objawy trądziku, regenerują, ujędrniają i wygładzają jej tkanki. Napary i płukanki z liści wzmacniają włosy i paznokcie.

sobota, 18 kwietnia 2015

Cieciorka na zdrowe odchudzanie i skołatane serce

Cieciorka to orzeszki zdrowia - cenne żródło białka, potasu, żelaza i błonnika. Potas (około 300 mg w 100 g) to pierwiastek niezbędny dla serca - ważny dla elektrolitów, czyli optymalnej gospodarki potasowo-sodowej, reguluje ciśnienie tętnicze, usprawnia transport tlenu i substancji odżywczych do mózgu i komórek w obrębie ustroju. Błonnik - przyspiesza metabolizm a co za tym idzie odchudzanie. Cieciorka ma go znaczne ilości - około 8 mg w 100 gramach produktu. Rola żelaza w organizmie jest ogromna (w 100 g cieciorki około 3mg żelaza). Więcej...
Cieciorka z łacińskiego Coronilla L. wywodzi się z rodziny bobowatych Fabaceae. Sto gram ugotowanych ziaren- kuleczek ma około 150 kalorii. Cieciorka powinna na stałe zagościć w naszej kuchni - dla wegetarian to dobry podstawowy produkt a dla mięsożerców bardzo korzystna alternatywa.
Ziarna ciecierzycy w 100 gramach zawierają prawie 9 gram białka!
Cieciorka zalana zimna wodą do spęcznienia

Przed spożyciem trzeba pamiętać, żeby moczyć ziarno najlepiej przez noc w zimnej wodzie. Głównie po to, żeby pozbawić je puryn. Puryny to szkodliwe związki dla człowieka. Są powodem wzdęć i niosą ryzyko artretyzmu, dny moczanowej, zwanej też podagrą (schorzenie objawia się wysokim poziomem kwasu moczowego we krwi, który jest powodem stanów zapalnych mięśni i stawów, zwłaszcza u mężczyzn). Osoby, które chorują na podagrę powinni ściśle konsultować rodzaj diety ze specjalistą w tej dziedzinie.

Niektóre badania donoszą, że najgroźniejsze puryny dla człowieka a szczególnie dla wrażliwych osób, pochodzą z produktów zwierzęcych, gdyż roślinne puryny ponoć w mniejszym stopniu przyswaja organizm. Osobiście uznaję metodę złotego środka w spożywaniu nie tylko cieciorki, która dla przeciętnego zjadacza bez schorzeń, może okazać się najtrafniejsza, czyli małe porcje 2-3 razy w tygodniu. Wniosek jest prosty: jemy z UMIAREM. Ileż to już razy badania naukowe nad żywnością zostały podważone i ciągle są rewidowane. Na przykład debata naukowa nad zdrowotnością jajek jest ciągle niezakończona. Niektórym produktom dopisuje się reklamową magię o cudownym działaniu, żeby tylko wzrósł na nie popyt. Dystans i umiar to klucz do rozważnej diety.

Jak gotować cieciorkę, groch lub fasolę?


Cieciorka po ugotowaniu
oczyszczamy suche produkty z ciemniejszych, nieładnych ziaren 

zalewamy zimną wodą w objętości  4 razy większej od suchego produktu na noc (10-12 godzin)

zlewamy wodę i porządnie płuczemy ziarno na sicie.

zalewamy wodą i gotujemy około minuty, po czym odlewamy wodę z charakterystyczną pianą i ponownie opłukujemy ziarno (podobno na tym etapie dodanie 1-2 łyżek octu przyspiesza oczyszczenie ziarna z puryn)

zalewamy świeżą wodą i gotujemy w przyprawach na wolnym ogniu około godziny czasu do miękkości - niektóre szkoły mówią o dodawaniu szczypty sody oczyszczonej do gotowania, by przyśpieszyć zmiękczanie produktu)
Polecam:
Fasola Jaś bezpieczne białko

niedziela, 11 maja 2014

Rabarbar. Jeść czy nie jeść?

Rabarbar zaskakuje wybornym smakiem, ale czy zastanawiamy się nad tym, co tak naprawdę się w nim kryje - czy jest cudownym darem natury, czy tylko przeciętnym dodatkiem do naszej diety.

Krótki opis

Rabarbar (z łacińskiego Rheum L.), nazywany też rzewieniem pochodzi z rodziny rdestowatych. Przywędrował z Dalekiego Wschodu, gdzie Chińczycy już tysiące lat temu dokonali na kilku gatunkach tej rośliny szczegółowej analizy, wykrywając ogromną przydatność w leczeniu uporczywych chorób, szczególnie układu pokarmowego. Rzymianie przywieźli go z nad Wołgi, dając mu miano rabarbaru, jako rośliny z krainy barbarzyńców.
Surowcem leczniczym jest najczęściej korzeń rabarbaru głównie na uciążliwe zaparcia. W lecznictwie wykorzystuje się skuteczniejszy w terapii na zaparcia rabarbar lekarski Rheum officinale i dłoniasty Rheum palmatum. 
W kuchni i medycynie ludowej króluje rabarbar ogrodowy i kędzierzawy. Ich korzenie są karpami, natomiast lecznicze gatunki mają głównie kłącza o silnych właściwościach rozwalniających, przeciwbólowych i przeciwbakteryjnych. 
Bardzo ważne: Leki zawierające sproszkowany korzeń, podobnie jak leki z pozostałej części rośliny, nie mogą być dawkowane zbyt długo. Powinny być wsparte i podawane naprzemiennie z innymi lekami na podobne schorzenia. Długotrwałe stosowanie niesie ryzyko choroby nerek i zaburzeń w jelitach. Umiar! Podkreślam - umiar we wszystkim!



Co zawiera rabarbar?

Łodygi rabarbaru to bogactwo magnezu, potasu, wapnia, manganu, witamin z grupy B, witaminy C. Sto gram łodyg rabarbaru nie przekracza 15 kalorii. W składzie także kwas szczawiowy, saponiny, flawonoidy. Najwięcej szczawianów jest w liściach. W korzeniach rabarbaru, wykorzystywanego przez medycynę obecne są związki (antranoidy), dzięki którym likwiduje się zaparcia, leczy się wirusowe zapalenie wątroby typu B, wrzody i wiele uciążliwych odmian bólu. 


Jak jeść rabarbar?


WAŻNE: Nie jemy liści i łodyg słabo wybarwionych. Na surowo również nie zaleca się spożywania rabarbaru, gdyż jest bardzo kwaśny, z uwagi na zawartość dużej ilości kwasu szczawiowego (najwięcej jest go w liściach), który utrudnia przyswajanie wapnia. Kobiety w ciąży, matki karmiące, osoby chore na nerki, powinny unikać rabarbaru. Najkorzystniej jest spożywać głównie łodygi rabarbaru w postaci pieczonej i gotowanej. 
W terapii antyrakowej zaleca się piec rabarbar przez minimum dwadzieścia minut, kiedy to wyzwalają się związki polifenoli, zwalczające komórki nowotworowe a i smakowo rabarbar jest rewelacyjny. 
Umiar jest kluczem do wszystkiego a szczególnie w przypadku rabarbaru, który choć uzdrawiający, trzeba go jeść z przerwami a jeśli nam szkodzi, zdecydowanie go unikać.

Polecam przepis na pyszne ciasto z rabarbarem:

.


środa, 26 marca 2014

Kasza pęczak na zdrowie

Wszyscy znamy wierszyk: Kipi kasza...
W małej zwrotce cała prawda a na poparcie podam kilka najważniejszych jej walorów.


Pęczak to jedna z najmniej przetworzonych kasz jęczmiennych. Uzyskuje się ją ze zdrowych ziaren jęczmienia a jak wiadomo pierwotne produkty z minimum obróbki przemysłowej, mają najwięcej wartości odżywczych.

Pęczak to bardzo dobre źródło witaminy E, zwanej witaminą serca, witaminy B9, zwanej folacyną (inaczej kwas foliowy - bez niego mózg i układ nerwowy nie działa prawidłowo, ważny w diecie przyszłych matek, których potomstwo rokować może bardzo dobrym rozwojem), witaminy B1 i B6 i niezwykle cennej witaminy PP (niacyna). Ta kasza to także wartościowe źródło pierwiastków: żelaza, potasu, magnezu, cynku i innych choć śladowych minerałów, to koniecznych do procesów fizjologicznych.


Pęczak w 100 suchych  gramach ma około 330 kalorii, około 8,5 gramów białka i sporo błonnika, bo prawie 6 gramów, około 2 gramów cennych kwasów tłuszczowych i 75 gramów węglowodanów.


Kasza pęczak poprawia pracę serca, przeciwdziała miażdżycy, reguluje cholesterol, reguluje ciśnienie krwi, działa krwiotwórczo, koi nerwy, działa antyrakowo, wzmacnia włosy, skórę i paznokcie, przyśpiesza leniwy metabolizm, przyśpiesza przemianę węglowodanów, oczyszcza organizm z odpadów przemiany materii, ułatwia regularne wypróżnianie, utrzymuje w bardzo dobrej kondycji przewód pokarmowy i organy trawienne (przełyk, żołądek, dwunastnica, jelita, trzustka, śledziona, pęcherz żółciowy) i bardzo ważne:  poprawia kondycję kości i stawów

Kasza pęczak ma wysokie walory smakowe. Trzeba ją tylko odpowiednio ugotować - rewelacyjna już z samymi warzywami w zupie (polecam przepis na prostą i pyszną zupkę z pęczakiem) a z niewielkim dodatkiem mięsa jest nie lada przysmakiem. Wypróbuj pyszną sałatkę z pęczakiem LINK



piątek, 9 listopada 2012

Kasza jaglana - złoty środek na odchudzanie



Kasza jaglana
Zbawienne działanie kaszy jaglanej na układ pokarmowy, krwionośny, nerwowy i budulcowy, od dawna chroniło ludzkość przed utratą zdrowia. W czasach, kiedy trucizna kryje się w prawie każdym posiłku z przetworzonych produktów, koniecznie trzeba zadbać o nasze menu. 

Niekwestionowaną tarczą dla naszego zdrowia jest kasza jaglana. Suplementy nie załatwią za nas problemu niedożywienia, braku najważniejszych minerałów, jak wapnia, magnezu, żelaza, potasu i wielu innych składników- witamin - B, A, K, C, E, wysokowartościowego białka, niezbędnego w poprawnym funkcjonowaniu organizmu. 

Rosną liczby dzieci chorych na nadciśnienie, gdyż w ich diecie dominuje śmieciowe jedzenie, bogate jedynie w niezdrowe utwardzone tłuszcze. To nie znaczy, że sobie i najmłodszym musimy odmawiać frytek, czy loda, ale o to, żeby tego typu potrawy ograniczyć do minimum a z czasem do zera, wprowadzając przede wszystkim do diety zdrowe dania z udziałem nieprzetworzonej, wolnej od konserwantów żywności.

Kasza jaglana jest źródłem przeciwutleniaczy, zwanymi antyoksydantami a także lecytyny i krzemionki. Nasza skóra, włosy i paznokcie, dzięki jej właściwościom, mogą się w pełni regenerować i wyglądać nienagannie, a udział drogich kosmetyków to kwestia poprawy nastroju. Dbajmy zatem o siebie przede wszystkim od środka.


Kasza jaglana oczyszcza odchudza i leczy

Kasza jaglana to dobry sposób na odchudzanie i zdrowy detoks. Bogactwo witamin, pierwiastków, drogocennych substancji odtruwających i stosunkowo niewielka kaloryczność, przemawia za rozsądnym zrzucaniem nadmiaru wagi. Sto gram kaszy jaglanej to około 350 kalorii i mnóstwo najbardziej wartościowych składników, normalizujących najważniejsze procesy w każdej komórce ciała, usuwających przy tym z organizmu odpady przemiany materii. 


Kasza jaglana w kuchni

Przepisy z kaszą jaglaną w opisie i na filmie. Polecam

W naturze jest wielka siła i można z niej korzystać do woli, minimalizując ryzyko utraty zdrowia i spustoszenia budżetu. 
Z kaszy jaglanej można przygotować wiele pysznych dań. Zapraszam do najprostszych przepisów:

jak gotować kaszę jaglaną?
zupę jaglaną - złoto na talerzu
pomidorówka z kaszą jaglaną
tradycyjne mielone z kaszą jaglaną
kasza jaglana z wątróbką
domowy chleb z kaszą jaglaną
pyszne placki ziemniaczane z kaszą jaglaną
sałatka z tuńczykiem i kaszą jaglaną
babeczki z kaszą jaglaną



poniedziałek, 3 września 2012

Śliwki nie tylko na zaparcia

Śliwki oprócz walorów smakowych to cenne źródło błonnika, który skutecznie wymiata z organizmu odpady metabolizmu. 




Dla słabych i wątłych osóbek sezon na śliwki to dobra okazja, by dostarczyć organizmowi sporo żelaza, potasu, magnezu, wapnia, czy fosforu. Wybierać należy ciemne odmiany śliwek. Zawarte w ich skórkach barwniki to silne antyoksydanty, zmniejszające ryzyko zachorowań na raka, opóźniające procesy starzenia i wzmacniające układ odpornościowy. Śliwki trzeba docenić za bogactwo witaminy A, E i B, dzięki którym, wzrastają siły witalne organizmu, poprawia się praca serca, nie rośnie zły cholesterol i zmniejsza się ryzyko zachorowań na miażdżycę. 

Można już kupić w dobrze zaopatrzonych sklepach śliwkę chińską umeboschi, działającą przeciwbakteryjnie na układ moczowy. 

Robiąc samemu pyszne przetwory, jak powidła, dżemy, susz, zapewniamy sobie w czasie zimy, łatwy dostęp do najlepszych witamin i minerałów. Świeże śliwki, dobrze jest zajadać kilka razy dziennie w niedużych ilościach. Sto gram to około 60-80 kalorii, w zależności od gatunku. Suszone śliwki, dostarczają znacznie więcej kalorii, ale to nie powód, by z nich rezygnować. Odpowiednie dozowanie ułatwia trawienie i wspomaga pracę wszystkich układów ustrojowych.


Powidła śliwkowe przepis


5 kg ciemnych i dojrzałych ciemnych śliwek, najlepiej tych ze starszych odmian

cukier w ilości ograniczonej (na tą ilość wystarczy szklanka lub wcale)



Powidła śliwkowe - sposób przygotowania


Umyte śliwki pozbawiamy pestek, wrzucamy do szerokiego garnka i smażymy - pierwszy raz przez 10-15 minut, później tylko podgrzewamy po kilka minut, 3-4 razy dziennie (częste mieszanie przyśpiesza odparowywanie wody). Na drugi dzień znowu krótko podgrzewamy kilka razy (nie trzeba ich gotować) a przy tym często mieszać, redukując wodę aż powidła będą gęste. Na koniec, jeśli ich smak nam nie odpowiada, możemy powidła śliwkowe dosłodzić. Wrzącą masę przekładamy do wyparzonych słoików i szczelnie zakręcamy. Pasteryzujemy w słoikach około 15 minut, w lekko wrzącej wodzie, zestawiamy z ognia i czekamy aż w niej ostygną. Pasteryzować można w piekarniku (15-20 min. w temperaturze 140 stopni C). 

Powidła sliwkowe przepis na filmie LINK

Powidła śliwkowe są wyśmienite do pieczywa, ciast, czy naleśników. Świeże śliwki to wdzięczny materiał do wypieków kruszonów i innych ciast. Zajrzyj do przepisów ze śliwkami LINK