Rozmaryn, tymianek, bazylia, cząber, mięta, na przydomowym zielniku, w ogródku, czy na parapecie, powinny być w zasięgu... Rozmaryn z ogródka trzeba przenieść na zimę do cieplejszych pomieszczeń
Rozmaryn krótki opis rośliny
Rozmaryn - z łac. Rosmarinus officinalis L. Rodzina: Wargowe z łac. Labiatae. Rozmaryn pochodzi z basenu Morza Śródziemnego, gdzie może dorastać w korzystnych warunkach jako krzewiasta wiecznie zielona, wieloletnia roślina nawet do dwóch-trzech metrów. Na południu w cieplejszym klimacie można z rozmarynu zakładać piękne uprawy żywopłotowe. Kwitnie w maju na niebiesko lub fioletowo i właśnie wtedy wydziela najwięcej aromatu. Ponoć białe kwiaty zmieniły swą barwę od momentu kiedy to Maryja z Nazaretu, uciekając do Egiptu, z zamiarem odpoczynku przy rozmarynie powiesiła na nim swój niebieski płaszcz. Liście rozmarynu, jak widać na zdjęciu przypominają liście iglaków - podłużne, cienkie, jak u jodły czy cisa. Rozmaryn jest owadopylny a jego owoce to rozłupnie. Znany i bardzo ceniony w starożytności jako lek o wszechstronnym działaniu. Swoim silnym zapachem zwiastuje marynarzom i rybakom szybkie pojawienie się lądu, zanim jeszcze go zobaczą na własne oczy. Rozmaryn to zioło w dawnych czasach kojarzone z Afrodytą symbolizujące miłość, oddanie i wierność. Wplatany wówczas do wianków, bukietów, darowanym młodym parom na szczęście, cieszył się ich ogromnym zainteresowaniem. Po dziś dzień jego siła wróżąca ludziom powodzenie, zdrowie i młody wygląd, zwłaszcza teraz w czasach panoszących się chorób cywilizacyjnych ma dla ludzi ogromne znaczenie. W kuchni ceniony jako doskonała przyprawa do wielu potraw z mięsem, warzywami, do pieczywa, zup i sałatek. Obok tymianku i bazylii powinien być zawsze pod ręką.
Najważniejsze składniki rozmarynu
Liście rozmarynu zasobne są w olejki eteryczne (eukaliptol, kamfora, borneol, kamfen, pinen, werbenon), kwas rozmarynowy i kawowy, flawonoidy, fitosterole, garbniki, gorycze, trójterpeny oraz minerały
Działanie rozmarynu
przeciwzapalne, dezynfekujące, bakteriobójcze
przeciwgrzybicze
wzmacnia i podnosi odporność
poprawia krążenie, reguluje ciśnieni krwi, pracę mózgu - dzięki szybkiemu przepływowi dotlenionej krwi
rozkurczowe i przeciwbólowe
neutralizuje brzydkie zapachy (pielęgnacja dziąseł, odświeżające i lecznicze płukanki)
zmniejsza bóle reumatyczne i bóle mięśni
wzmacnia i pielęgnuje włosy i skórę
stabilizuje układ nerwowy - uspokaja, poprawia nastrój, odpręża, zapobiega depresji
leczy niedokrwistość
spowalnia procesy starzenia, odmładza
odstrasza insekty i pasożyty
leczy chore jelita, żołądek, usuwa wzdęcia, poprawia apetyt
niezbędny w kuchni do przyprawiania dań mięsnych, pieczywa, zup i sałatek, ułatwiający trawienie tłustych ciężkostrawnych potraw
świetny jako naturalny konserwant do wędlin, szynek
aromatyczny olejek wykorzystywany jest w przemyśle kosmetycznym do aromatyzowania szamponów, balsamów, mydeł...
Przeciwwskazania
Umiar, jak zawsze najważniejszy. Jeśli ziółko pomocne, korzystajmy, ale ściśle według sposobów użycia, umieszczonych na gotowych ziołowych mieszankach.
W kuchni wystarczy dodawać kilka posiekanych listków rozmarynu, by potrawy zyskały wspaniały smak i aromat a nasze narządy, jak choćby - żołądek, wątroba, trzustka, jelita,mogły bez trudu wykonać swoją robotę.
Ważne: Rozmarynu nie powinny spożywać kobiety w ciąży.
Uprawa rozmarynu
W naszym klimacie rozmaryn dorasta do około 70 cm. Niestety nie jest mrozoodporny i trzeba go przenieść przed przymrozkami do cieplejszych pomieszczeń. Rozmaryn uwielbia gleby wapienne. Jako mała krzewinka potrzebuje trochę troski, na przykład przysypania wokół krzewu pokruszonych skorupek z jaj. Mają sporo wapnia. Rozmaryn sadzimy w miejscach słonecznych. Roślina buduje pokaźny system korzeniowy i dzięki temu jest bardzo wytrzymała na suszę. Na suszenie pozyskujemy gałązki podczas kwitnienia, gdyż w tym okresie rozmaryn produkuje najwięcej olejków eterycznych. Po kwitnieniu rozmaryn przycinamy. Będzie się lepiej krzewił. Praktycznie zużywając go do potrzeb w kuchni na bieżąco jest przycinany i bardzo ładnie się rozrasta.
