Kiszona Kapusta najlepszy sposób na zdrowie

Cudowna kiszona kapusta, zwłaszcza ta domowej roboty skutecznie chroni organizm przed różnymi infekcjami. Jest bogatym żródłem dobroczynnych bakterii kwasu mlekowego, kompletu witamin: C, A, E. K, B, ważnych makro i mikroelementów jak tylko niektóre z nich: cynk, wapń, żelazo, potas, magnez, fosfor, mangan, selen, siarka.

Przepis na kiszoną kapustę LINK

Bogaty skład niezbędnych związków, takich jak choćby witaminy - silne przeciwutleniacze - A, C i E,  przedłużają życie, opóźniając postępujące procesy starzenia. Chronią przed licznymi chorobami. Wystarczy wymienić groźne nadciśnienie, które współcześnie dotyka nawet najmłodszych.

Kapusta po fermentacji dostarcza cennych bakterii kwasu mlekowego do walki ze złymi bakteriami a tych nie brakuje,  zwłaszcza w sezonie jesienno-zimowym. Im więcej tych dobrych bakterii tym szybciej powracamy do zdrowia. Kapusta kiszona zatem powinna mieć swoje stałe miejsce w codziennym jadłospisie od dzieciństwa po starość.

Kapusta kiszona to naturalne źródło witaminy K2 - to dzięki niej wapń nie zalega w żyłach a trafia do kości, chroniąc tym samym przed osteoporozą i miażdżycą,

Po terapii antybiotykowej dobrze pić sok z kapusty kiszonej, jeść nawet codziennie kiszoną kapustę tak jak zsiadłe mleko, kefir czy jogurt, by przywrócić w przewodzie pokarmowym odpowiednią florę bakteryjną.

Kapusta kiszona dobra przy rozsądnym odchudzaniu i zaparciach. 100 g nieprzyprawionej kapusty to około 20 kalorii. Poza tym znacznie poprawia metabolizm, czyli przyspiesza trawienie, usprawnia wchłanianie składników pokarmowych i skutkuje łatwiejszym wydalaniem.

Dzięki witaminom z grupy B, jak i pozostałym związkom, kapusta kiszona wpływa dobroczynnie na układ nerwowy, pokarmowy, kości, stawy, naczynia krwionośne, ścięgna, skórę, włosy i paznokcie (siarka). Lista zalet jest naprawdę bardzo długa.

Jeśli cierpisz na obniżoną lub podwyższoną ciepłotę ciała - nie chodzi tutaj o stany gorączkowe podczas infekcji, ale przykładowo nieustannie chłodne ręce, stopy, kapusta kiszona, jak i świeża reguluje takie stany.

Kapustę kiszoną spożywano od dawien dawna upatrując skuteczny sposób na  wzmocnienie odporności, na szkorbut, słabe dziąsła, awitaminozę, nerwicę, oczyszczanie organizmu z toksyn, piękne włosy, skórę i paznokcie.

Sok z kapusty kiszonej czy to woda z ogórków kiszonych prawie natychmiastowo usuwa złe samopoczucie a nawet uciążliwy ból głowy.

Warto odżywiać się prosto, tanio i zarazem skutecznie i leczniczo, pamiętając o kiszonkach, ogólnie produktach przefermentowanych z bakteriami kwasu mlekowego.

Olej lniany jak działa i jaki najlepszy...

Olej lniany to jeden z super produktów roślinnych, o ile tłoczony jest z nasion na zimno, filtrowany na zimno i najważniejsze: nierafinowany, czyli nie poddawany obróbce termicznej. Temperatura powyżej 50 stopni C.,dostęp tlenu i światło niszczą jego dobroczynne zdrowotne działanie. Najlepiej delektować się nim na zimno, używając do prostych sosów, sałatek, czy jako dodatek do twarożków.

Warto kupować niewielkie ilości sprawdzonego świeżego produktu, gdyż olej lniany ma krótki okres przydatności a co za tym idzie traci szybko swe cenne walory odżywcze i lecznicze. W obawie przed brakiem informacji o źródle pochodzenia i tego, gdzie olej był składowany od produkcji po podaż klientowi, lepiej zmielić ekologiczne siemię i dodać do sałatki. Utleniony, źle przechowywany olej może nam bardziej zaszkodzić niż pomóc.

Dawki oleju i zmielonego siemienia to niewielkie ilości- dziennie 1-2 łyżki oleju lub 3-4 łyżeczki zmielonego siemienia. Po dwóch tygodniach wskazana przerwa, jak przy podobnych kuracjach leczniczych. Sumując doradzam, jak zawsze  u m i a r - małe systematyczne dawki, bo nawet najzdrowszy pokarm w nadmiarze jest szkodliwy.

Co zawiera olej lniany filtrowany na zimno nierafinowany i jakie jest jego działanie

Olej lniany, jak i nasiona lnu są żródłem dobroczynnych nienasyconych kwasów, głównie wielonienasyconych, witaminy E, dzięki którym nasz mózg wraz z unerwieniem, jak i sercem z całym ukrwieniem działają prawidłowo, co objawia się zdrowym optymistycznym życiem od wnętrza organizmu po skórę, włosy i paznokcie.

Ochrania przed stresem 

Zwiększa odporność na choroby i obniża ryzyko raka 

Pomaga utrzymać optymalne ciśnienie krwi, obniżając ryzyko miażdżycy

Dobroczynnie wpływa na przyswajanie witamin A, D, E, rozpuszczalnych właśnie w tłuszczu

Łagodzi objawy menopauzy dzięki zawartym w nasionach i oleju fitoestrogenom

Poprawia pracę żołądka, jelit i zapobiega uporczywym zaparciom (przy zaparciach skuteczne są zmielone nasiona)

Kleisty napar z nasion lnu leczy wrzody żołądka, goi śluzówkę, przyśpiesza metabolizm i ułatwia wydalanie

Olej lniany w połączeniu z jogurtem, twarogiem zyskuje na smaku. Wypróbujcie, dodając do jogurtu sól, pieprz, ciut miodu, 1-2 łyżki oleju i dodajcie do surówki z rozdrobnionych warzyw. Pychota! Taki ot prosty zdrowy majonez.

Olej lniany, jak i zmielone siemię to dobry składnik maseczek kosmetycznych odżywiających skórę,

Olej lniany stosowany kosmetycznie skutecznie poprawia kondycję włosów i paznokci


Moja rada: Jeśli po kilkakrotnym spożyciu oleju lnianego odczuwasz niesmak czy inny rodzaj niedomagania, odstaw zdecydowanie i zamień na inny naturalny lek o podobnym działaniu. Każdy organizm reaguje inaczej i najlepiej wie, co lubi a czego nie znosi.

Lawenda czyścioszka zdobi, leczy, odstrasza...

Kiedy kwitnie raduje oczy mocnym błękitem a miła woń roztacza wokół klimat niebiańskiego spokoju. Taki widok i wrażenia możemy mieć we własnym ogrodzie, ale byłoby miło zobaczyć chociaż raz w życiu prawdziwe korsykańskie czy prowansalskie lawendowe pola.



Urokliwa lawenda - Lavandula vera - zdobyła popularność wieki temu. Najbardziej znana współcześnie to lawenda lekarska, zwana też prawdziwą lub wąskolistną. Inne nazwy: lawendka, czyszczecz, bławatka, lawenda zwykła. Lawenda jest miododajną rośliną z rodziny jasnowatych (wargowych)


Starożytni korzystali z mocy aromatu lawendy w codziennej higienie, jak i z właściwości kojących, antyseptycznych, odkażających, gojących i przeciwbólowych. Lawenda była ważnym składnikiem balsamów do mumifikacji.
Roślina pochodzi z basenu Morza Śródziemnego i innych terenów o zbliżonym klimacie. Występuje na  świecie w wielu odmianach - około 48 gatunków. Głównie upodobała sobie gleby o podłożu wapiennym.

Lawenda co zawiera?

Najważniejszym składnikiem jest silny olejek eteryczny o przyjemnym zapachu i wielu leczniczych właściwościach.  Surowcem zielarskim, jak i kosmetycznym są jej kwiaty. W olejku są takie substancje, jak linalol, geraniol, kwasy organiczne, fitosterole, kumaryna, garbniki i sporo cennych minerałów. 

Właściwości lawendy i zastosowania

Lawenda jest składnikiem mieszanek ziołowych o działaniu łagodzącym stress czy pobudzenie nerwowe. Wystarczy tu wymienić popularny nervosol. 

Warto wiedzieć, ze napar z kwiatów lawendy nie tylko niepokój likwiduje, ale łagodzi przykre dolegliwości kolek żołądka czy jelit. Przyśpiesza trawienie, reguluje florę bakteryjną. Likwiduje groźne bakterie, grzyby i pasożyty. Nawet pocieranie pod nosem kwiatami lawendy przynosi człowiekowi ulgę i oczyszczenie.

Lawenda jest pomocna nie tylko przy migrenie, ale w codziennej pielęgnacji i ogólnie w higienicznym trybie życia. Przez minione wieki lawendę doceniały rodziny królewskie Europy a jej popularność stale rośnie w wielu społecznościach na świecie .

Lawenda jest popularnym składnikiem mydeł, perfum, soli do kąpieli, szamponów, balsamów i kremów.

Lawenda jest miododajną rośliną. Miód lawendowy ma przyjemny smak i aromat.

Lawenda to stary sprawdzony sposób na natrętne robactwo - mole i komary. Pomocna jest także w leczeniu grzybicy i innych problemów skórnych.

Pachnące potpourri to nie tyko saszetka miłego zapachu, ale dobry odstraszacz dla nieproszonych gości i złej aury.

Lawenda jest składnikiem popularnej mieszanki przyprawowej ziół prowansalskich, choć nie w każdej wersji. Różni producenci i różne mieszanki, więc chyba warto przygotować taką samodzielnie. Niewielka ilość lawendy dodana do jagnięciny, baraniny sprawia radość wielu brytyjskim smakoszom.

Lawenda uprawa

Uprawa lawendy udaje się w klimacie polskim umiarkowanym, choć krzaczki osiągają mniejszą wysokość niż w swojej śródziemnomorskiej ojczyźnie - około 50-60 cm. W pierwszym roku po kiełkowaniu raczej nie zakwita. Kiełkowanie nie jest tak szybkie, jak na przykład  bazylii, ale się udaje. Wysiewamy w lutym a po miesiącu rozsadzamy. Więcej o ziołach wyhodowanych samodzielnie LINK. 

Starsze rośliny w ogrodzie warto przyciąć wiosną, żeby lepiej się rozkrzewiły i bujnie zakwitły. Kwiaty najlepiej ścinać w lipcu, tuż przed kwitnieniem.

Wymagania glebowe lawenda ma skromne, ale preferuje grunt o odczynie zasadowym. Kwiaty najlepiej ścinać tuż przed kwitnieniem-mają wtedy najwięcej olejku. Lawenda nie lubi twardych, gliniastych nieprzepuszczalnych gruntów.

Lawendę warto sadzić przy tarasach, balkonach czy ogrodowych zaułkach z ławeczką. Nie lubią jej komary i mszyce. Kilka jej krzaczków na słonecznych rabatach warzyw i kwiatów zniechęci niszczycielskie, żarłoczne insekty.

Uprawa w donicach, zwiększa zapotrzebowanie na wodę i składniki odżywcze. Trzeba tez pamiętać o sadzeniu roślin w miejscach nasłonecznionych i zacisznych. W suche i mroźne zimy lawenda niestety wykrusza się i ginie.

Bibliografia:
Danuta Tyszyńska-Kownacka, Teresa Starek - "Zioła w polskim domu"

Oregano naturalny spalacz tłuszczu cz. 4

Oregano najlepsze ponoć to ze śródziemnomorskich gór, wolnych od pestycydów, ale i to nasze z ogródka też niezłe, o ile damy mu zwyczajnie rosnąć bez sztucznych nawozów a powiem Wam, że rośnie bujnie, pięknie kwitnie, ładnie pachnie i super znosi zimy.
Oregano to doskonała przyprawa do zup, pizzy, gulaszu, mięsa, sałatek a olej pozyskiwany z ziela prawdziwe cuda czyni...

Origanum vulgare L  Rodzina: Wargowe
Inne nazwy: lebiodka pospolita, dziki majeranek, macierzyca, duszka,
macierzanka wysoka

Oregano posiada wszystko to, co pomocne przy zwalczaniu infekcji, alergii, grzybów. groźnych bakterii, pasożytów, cukrzycy, otyłości, osłabienia, smutku, chorób gardła i dziąseł, chorób skóry, zgagi, nadpobudliwości, niepokoju, rozstroju układu pokarmowego, kruchości naczyń krwionośnych, miażdżycy...

Starożytni szanowali to ziółko, wierząc w jego ogromną moc oczyszczania. Używano go nie tylko leczniczo na bóle, rany i inne kłopoty, ale też w celach kosmetycznych do odświeżających kąpieli i pachnideł. W krajach śródziemnomorskich po dziś dzień jest jedną z najważniejszych przypraw. Oregano było symbolem radości nie bez przyczyny, bo przecież przywraca człowiekowi siły witalne, daje komfort psychofizyczny i chroni od zła. Właściwości oregano znał już Arystoteles i Hipokrates a po nich pojawia się w zapiskach wielu znawców ziołolecznictwa. Współcześnie zainteresowanie ziołem rośnie, z uwagi na działanie pomocne tam, gdzie nie radzi sobie medycyna.

Spożywanie oregano zmniejsza ryzyko pojawienia się nowotworów.

Oregano hamuje skłonność do histerii i erotomanii.

Ziele lebiodki działa moczopędnie, wiatropędnie, wykrztuśnie, wspomaga wątrobę, serce, płuca, dezynfekuje organizm, w tym świetne do higieny jamy ustnej.

Wyselekcjonowane odmiany oregano wciąż są badane a wyniki potwierdzają dobroczynne działanie nawet przeciw tak groźnej chorobie, jaką jest wścieklizna.

Przy spożywaniu olejku z oregano trzeba pamiętać o rozcieńczaniu go na przykład w soku lub w innym dobrej jakości oleju i ostrożnym dozowaniu, podanym na opakowaniu. Z reguły jest to kilka kropel dziennie. Ilość zależy od stężenia olejku. Warto skonsultować się z lekarzem na wypadek konfliktu z innymi lekami zażywanymi w tym samym czasie.

Co zawiera oregano?

Oregano to doskonałe źródło witamin, minerałów i cennych związków, popularnie zwanymi przeciwutleniaczami. Należą do nich między innymi flawonoidy, fitosterole i fenole. Do najważniejszych należy olejek, posiadający w składzie karwakrol i tymol. Olejek działa jak silny przeciwutleniacz, który likwiduje infekcje, wzmacnia odporność, regeneruje stan ducha i ciała.

Oregano w kuchni, w kosmetyce...

Porcja lebiodki do dań to nie tylko dobry sposób na poprawę naszej odporności, smaku potrawy ale tez bardzo potrzebna dawka w procesie trawienia i spalania tłuszczu. Ostatnio dorzuciłam sporo świeżego oregano do ciasta na placki ziemniaczane. Genialny smak! Polecam! Włosi dodają oregano do pizzy, głównie dla smaku, ale dla zdrowia korzyść też płynie, bo przecież dużo jej jedzą. Ogólnie, czy to świeże, czy suszone ziółko poprawia apetyt i przyspiesza trawienie. W kuchni, dla mnie oregano, tymianek, jak i pozostałe z grupy ziół prowansalskich to obowiązkowe  przyprawy.

Olejek z oregano dodawany jest do mydeł i do past stomatologicznych. W przemyśle spożywczym oregano popularne jest jako przyprawa przy produkcji konserw i jako dodatek do wódek i likierów.

Oregano - całe ziele ma barwnik, który kiedyś wykorzystywano do farbowania wełny na kolor pomarańczowy, czerwony lub brunatny.


Bibliografia:

"Zioła w polskim domu" Danuta Tyszyńska-Kownacka, Teresa Starek
"Poznajemy zioła" Krystyna Mikołajczyk, Adam Wierzbicki
Strony www:
http://www.4wymiar.pl/cialo-umysl-dusza/578-niezwykle-wlasciwosci-zwyklego-oregano.html?start=1

Cząber zamiast antybiotyków

Cząber ogrodowy (Satureja hortensis L.) to wspaniałe ziele z rodziny jasnowatych, skuteczne na różne dolegliwości. Likwiduje wiele groźnych bakterii, opornych nawet na antybiotyki, jak na przykład uciążliwe bakterie gronkowca. Obok tymianku, rozmarynu i oregano cząber powinien mieć stałe miejsce w zielniku, w kuchni i apteczce.

Mój cząber, jak wiecie z wcześniejszych wpisów, siałam w kwietniu. Wyrósł pięknie na około 40 cm wysokości. Teraz chętnie obrywam górne partie do dań z warzywami, sałatek a szczególnie do potraw z mięsem. Nie ma grochówki bez dodatku cząbru, który nie tylko mocno poprawia jej smak, ale i czuwa nad prawidłowym trawieniem, minimalizując wzdęcia i złe samopoczucie. Stare podania mówią, że ten, który cząbru kosztuje chętnym do dobrych uczynków i weselszym się staje.

Cząber podczas kwitnienia

Cząber z sałatą teraz a tak wygladał 3 miesiąe wczesniej (zdjecie poniżej)

Cząber siewki 3 tygodnie od wysiania

Cząber świeży czy suszony łagodzi stresy, fermentację jelit, zapobiega biegunkom, infekcjom pęcherza moczowego, oczyszcza z toksyn, poprawia koloryt i kondycję skóry. Działa przeciwgrzybiczo i przeciwzapalnie. Roztarte ziele zmniejsza swędzenie po ukąszeniach a napary i olejki leczą stany zapalne dróg oddechowych, stawów a także żołądka i dwunastnicy.

Cząber trafił do Europy najprawdopodobniej ze wschodnich obszarów, położonych wokół basenu Morza Śródziemnego - Syria, Palestyna, ziemie przy górach Kaukaz.

Co zawiera cząber i kiedy go najlepiej spożywać i suszyć?

Cząber właśnie teraz pod koniec czerwca zaczyna kwitnąć. To jest najlepszy okres na zbiory i spożywanie, gdyż ma najwięcej olejków eterycznych, czyli najwięcej mocy. Na suszenie zrywam pierwsze od góry 15 cm łodyg i suszę w małych pęczkach w suchym dobrze wentylowanym pomieszczeniu. Suszony cząber ma również wspaniały aromat. Przyda się z pewnością w kuchni i w apteczce do następnego sezonu. Pomimo leczniczej zawartości nie rzucamy się na cząber łyżkami, ale dozujemy w umiarkowanych ilościach- na przykład łyżeczka posiekanych świeżych ziół do obiadu lub 1/3 szklanki naparu, sporządzonego  z łyżki suszonych ziół 2-3 razy dziennie.

Cząber zawiera liczne olejki eteryczne a także garbniki i flawonoidy o silnych właściwościach antyoksydacyjnych oraz niezbędne minerały, jak: magnez, potas i cynk.

Cząber uprawa

Cząber to śródziemnomorska roslina. Ceni sobie zacisze i słoneczne stanowisko. Gleba najlepiej piaszczysta i przepuszczalna. Ziele świetnie daje sobie radę podczas suszy, w przeciwieństwie do bazylii, którą trzeba częściej podlewać i zasilać a cząber poza słońcem i osłonięciem od wiatrów, prawie nic nie potrzebuje. Najlepiej wysiać go w marcu do doniczek a młode roslinki pikować po około 3 tygodniach od wschodu.  Można siać cząber w kwietniu wprost do gruntu, ale mnie jakoś słabo wschodził, dlatego wysiałam do doniczek w marcu. Więcej o wysiewie ziół. Do gruntu przesadziłam na poczatku maja. Cząber, tymianek, mięta i oregano z reguły dobrze znoszą zimy. Na wiosnę powinno się przyciąć rośliny, żeby dobrze się rozkrzewiały w następnym sezonie.
Cząber inne nazwy: cząberek, fasolowe zielę, dzięcielina, pieprzyk, cząberek.

Awokado właściwości oraz przepis na deser i zdrowe masło

Awokado po ugryzieniu maślane, ale niekoniecznie lubiane przez wszystkich, gdyż w smaku, trzeba przyznać - trochę mdłe i nijakie.

Przygotowanie deseru z awokado, kiwi jagód i jogurtu

Jednak nie trudno przecież o proste przyprawy i dodatki, żeby przygotować je w bardzo smacznej wersji do podania, czerpiąc przy tym ogromną korzyść dla zdrowia. Przepisów z awokado jest mnóstwo w sieci, w literaturze i w codziennej prasie. Zatem kiedy owoce pojawiają się w naszych sklepach trzeba je koniecznie włączyć do diety z wyjątkiem osób, które są uczulone na awokado lub jeśli owoce nie są wskazane z innych powodów.

Awokado krótki opis

Awokado Persea,  nazywane także smaczliwką należy do rodziny wawrzynowatych Lauraceae, spokrewnione także z grupą magnoliowych. Z wyglądu przypomina gruszkę, choć ma zupełnie unikatową zieloną lśniącą skórkę. Ojczyzną drzew, które rodzą smaczliwki jest głównie Meksyk i pozostałe kraje Ameryki Środkowej oraz ciepłe rejony USA i Ameryki Południowej - Brazylia, Peru... Historia zastosowania awokado w kuchni sięga kilku tysięcy lat przed naszą erą. 

Maślane owoce smaczliwki mają w swoim składzie kwasy nienasycone - życiodajne tłuszcze o właściwościach regulujących ciśnienie, odmładzających, uspokajających i regenerujących.

Przepis na pyszny deser z jagód, awokado i kiwi LINK

Awokado kalorie i najważniejsze składniki odżywcze

Awokado to chyba najbardziej kaloryczny owoc na świecie, ale jego kalorie są na wagę zdrowia. W większości w awokado biorą się z tłuszczu, ściśle mówiąc głównie z kwasów jednonienasyconych. I proszę, jak łatwo możemy uzyskać zdrowe masło, bez obaw, że skoczy nam ciśnienie. W 100 g owocu jest około 160 kalorii i myślę, że jak na masełko to całkiem niewiele.


Witaminy:

E - witamina serca i przeciwutleniacz, A- witamina wzrostu i przeciwutleniacz, witaminy z grupy B (w tym B1, B2, B3, B5 - pantenol, B6 i folacyna B9 - kwas foliowy)
oraz C, PP, K i H


Minerały: potas i wapń, mangan, miedź, cynk

Białko to aż 2 g na 100 g owocu

Błonnik około 6 g na 100 g

tłuszcze około 16 g na 100 g (olej oleinowy i linolowy)

woda około 68 g na 100 g

Awokado właściwości

reguluje ciśnienie i cholesterol

  

uelastycznia naczynia krwionośne

utrzymuje równowagę elektrolitów (rola potasu w organizmie)

wpływa na prawidłowy rozwój komórek krwi, mózgu, nerwów, kości, tkanek mięśniowych i skóry 

dba o prawidłowy metabolizm i pozostałe procesy w organizmie

pomimo znacznej ilości kalorii działa jak detoks i odchudza

reguluję pracę układu pokarmowego usuwając zaparcia

poprawia wzrok (zawartość luteiny)

usuwa zmęczenie i rozdrażnienie, 

uspokaja i chroni przed depresją

pierwszorzędny składnik w kosmetyce i w codziennej pielęgnacji skóry, włosów i paznokci

 - odmładza i regeneruje

Awokado w kuchni

Awokado w krajach, gdzie rośnie stosowane jest kulinarnie na wiele sposobów - na ostro i na słono jako sos i przystawka do wielu dań. Warto tu wymienić najbardziej znany stary i ciągle na topie meksykański specjał guacamole, który przygotowuje się bardzo prosto dodając do dojrzałego zmiażdżonego awokado dwa najważniejsze składniki - sok z limonki i sól do smaku. Te trzy składniki to właśnie idealny sposób na zdrowe masło do kanapek. Smak guacamole można podkręcić czosnkiem, szczypiorkiem i chilli.