Dziki bez czarny leczy, oczyszcza, odchudza - naturalnie i tanio

Dziki bez czarny to żywotny krzew, piękny, zwłaszcza w czerwcu, kiedy kwitnie ciesząc oczy bielą wonnych kwiatów. Kwiaty i owoce to doskonałe źródło cennych witamin i silnych przeciwutleniaczy, dzięki którym można naturalnie wzmocnić kruchy organizm, zwłaszcza zimą.

Gdzie szukać dzikiego bzu?

Dziki bez, z łac. Sambucus nigra L w Polsce występuje dość licznie. Można go spotkać na skrajach lasów, kęp leśnych, przy drogach, zwłaszcza tych przy wioskach i na obrzeżach miast, gdzie na szczęście, dobrze trzyma się tradycja i słuszne przekonanie o świętości krzewu.

Dziki bez czarny zbiór i właściwości

Kwiaty bzu zbiera się na początku czerwca, zanim zaczną się osypywać. Baldachy ucina się wybiórczo, nie ogołacając całego krzewu, bo przecież warto doczekać się owoców. Suszy się całe kwiatostany, w ciepłym i przewiewnym miejscu a po wysuszeniu oddziela się od baldachów poprzez ocieranie. Po zbiór baldachów najlepiej wybrać się w słoneczny ciepły dzień, kiedy kwiaty są suche. Wilgotne przeważnie ciemnieją podczas suszenia a powinny zachować ładny kremowy kolor.

Zbiór owoców odbywa się podobnie w ładne słoneczne dni, w końcu lipca i w sierpniu. Muszą być dobrze wybarwione na czarno, połyskujące i jak najszybciej suszone lub obrabiane termicznie. Nie zaszkodzi przed przygotowaniem dżemu, przemrozić owoce w zamrażalniku.


Kwiaty bzu, drobniutkie ślicznotki, można na świeżo odciąć od jasnozielonych łodyżek kwiatostanu, zalać miodem albo syropem z cukru. doprowadzić do wrzenia. zostawić na na noc. przelać przez gęste sito następnego dnia, podgrzać, rozlać gorący do butelek  i pasteryzować kilka minut. TUTAJ przepis na syrop. Niestety miód straci większość właściwości, ale surowych kwiatów i owoców nie jemy na surowo. Suszone kwiaty, jak i owoce są świetne do naparów, które działają napotnie i moczopędnie, zwalczając gorączkę, bakterie i wirusy. Świetnie sprawdzają się napary do płukania jamy ustnej przy chorobach gardła.

Dziki bez to cudowny krzew. Kwiaty i owoce posiadają moc, potwierdzoną przez stare i współczesne kroniki - leczą przeziębienia i wzmacniają organizm. Pewnie, ze nie stawiają na nogi od razu, ale zażywane przez kilka dni, w niedużych ilościach wymiatają z organizmu toksyny, regenerują tkanki, uszczelniają naczynia,  przywracają normalne procesy, odpowiedzialne za optymalny stan zdrowia. Kwiaty zawierają cenną rutynę- łatwo przyswajalny przeciwutleniacz. Dzięki rutynie wzrastają siły obronne organizmu. Na skórze nie robią się brzydkie pajączki, czyli nie ma drobnych ani tych większych wylewów krwi, bo naczynia są mocniejsze i elastyczne.
W kwiatach stwierdzono także obecność kwercetyny a zatem warto się kurować przy uporczywej alergii. Kwercetyna to ważny przeciwutleniacz, rodzaj naturalnego barwnika, który ma żółty kolor. Łagodzi objawy alergii i zmniejsza ryzyko raka. Lista składników w kwiatach i owocach bzu jest długa, ale wymienię jeszcze tylko kilka: witaminy z grupy B, witamina A i C, saponiny, garbniki, kwasy tłuszczowe i spora ilość niezbędnych minerałów

Owoce bzu działają oczyszczająco w obrębie układu krwionośnego, również obniżają gorączkę, zwiększając pocenie i wydalanie moczu. Mają właściwości przeczyszczające, dzięki temu są składnikiem wielu mieszanek, jak na przykład Normosan. Dozowanie domowych wyrobów z bzu powinno być, jak zawsze z umiarem, żeby nie przesadzić a poprawić jedynie przemianę materii i zlikwidować zaparcia bez ryzyka biegunki. Sok z owoców ma piękny ciemnoczerwony kolor. Warto wykorzystać go do barwienia bladych win, nalewek, dżemów lub galaretek 

LINK do przepisu na syrop z kwiatów bzu

Cząber zamiast antybiotyków

Cząber ogrodowy (Satureja hortensis L.) to wspaniałe ziele z rodziny jasnowatych, skuteczne na różne dolegliwości. Likwiduje wiele groźnych bakterii, opornych nawet na antybiotyki, jak na przykład uciążliwe bakterie gronkowca. Obok tymianku, rozmarynu i oregano cząber powinien mieć stałe miejsce w zielniku, w kuchni i apteczce.

Mój cząber, jak wiecie z wcześniejszych wpisów, siałam w kwietniu. Wyrósł pięknie na około 40 cm wysokości. Teraz chętnie obrywam górne partie do dań z warzywami, sałatek a szczególnie do potraw z mięsem. Nie ma grochówki bez dodatku cząbru, który nie tylko mocno poprawia jej smak, ale i czuwa nad prawidłowym trawieniem, minimalizując wzdęcia i złe samopoczucie. Stare podania mówią, że ten, który cząbru kosztuje chętnym do dobrych uczynków i weselszym się staje.

Cząber podczas kwitnienia

Cząber z sałatą teraz a tak wygladał 3 miesiąe wczesniej (zdjecie poniżej)

Cząber siewki 3 tygodnie od wysiania

Cząber świeży czy suszony łagodzi stresy, fermentację jelit, zapobiega biegunkom, infekcjom pęcherza moczowego, oczyszcza z toksyn, poprawia koloryt i kondycję skóry. Działa przeciwgrzybiczo i przeciwzapalnie. Roztarte ziele zmniejsza swędzenie po ukąszeniach a napary i olejki leczą stany zapalne dróg oddechowych, stawów a także żołądka i dwunastnicy.

Cząber trafił do Europy najprawdopodobniej ze wschodnich obszarów, położonych wokół basenu Morza Śródziemnego - Syria, Palestyna, ziemie przy górach Kaukaz.

Co zawiera cząber i kiedy go najlepiej spożywać i suszyć?

Cząber właśnie teraz pod koniec czerwca zaczyna kwitnąć. To jest najlepszy okres na zbiory i spożywanie, gdyż ma najwięcej olejków eterycznych, czyli najwięcej mocy. Na suszenie zrywam pierwsze od góry 15 cm łodyg i suszę w małych pęczkach w suchym dobrze wentylowanym pomieszczeniu. Suszony cząber ma również wspaniały aromat. Przyda się z pewnością w kuchni i w apteczce do następnego sezonu. Pomimo leczniczej zawartości nie rzucamy się na cząber łyżkami, ale dozujemy w umiarkowanych ilościach- na przykład łyżeczka posiekanych świeżych ziół do obiadu lub 1/3 szklanki naparu, sporządzonego  z łyżki suszonych ziół 2-3 razy dziennie.

Cząber zawiera liczne olejki eteryczne a także garbniki i flawonoidy o silnych właściwościach antyoksydacyjnych oraz niezbędne minerały, jak: magnez, potas i cynk.

Cząber uprawa

Cząber to śródziemnomorska roslina. Ceni sobie zacisze i słoneczne stanowisko. Gleba najlepiej piaszczysta i przepuszczalna. Ziele świetnie daje sobie radę podczas suszy, w przeciwieństwie do bazylii, którą trzeba częściej podlewać i zasilać a cząber poza słońcem i osłonięciem od wiatrów, prawie nic nie potrzebuje. Najlepiej wysiać go w marcu do doniczek a młode roslinki pikować po około 3 tygodniach od wschodu.  Można siać cząber w kwietniu wprost do gruntu, ale mnie jakoś słabo wschodził, dlatego wysiałam do doniczek w marcu. Więcej o wysiewie ziół. Do gruntu przesadziłam na poczatku maja. Cząber, tymianek, mięta i oregano z reguły dobrze znoszą zimy. Na wiosnę powinno się przyciąć rośliny, żeby dobrze się rozkrzewiały w następnym sezonie.
Cząber inne nazwy: cząberek, fasolowe zielę, dzięcielina, pieprzyk, cząberek.