Czekolada gorzka ciemna smakołyk i lek

Dobra gorzka czekolada to wartościowy przysmak.  Możemy z niej czerpać moc niezbędną dla serca, humoru i witalności. To nie znaczy, że mamy się nią objadać bez umiaru. Już w kilku kostkach ma sporo cudownych składników odżywczych, że wystarczy systematyczne niewielkie spożywanie.

Dobrze sprawdza się kuracja - dwa tygodnie po 15-20 g dziennie (5-6  kostek). Potem tydzień przerwy i powtórka... Tabliczka czekolady gorzkiej o wadze 100 g ma około 550 kalorii. Zakładając, że czekolada ma 18 kostek to jedna gorzka ma ok. 30 kalorii.
Dla porównania: Czekolada deserowa - jedna kostka to ok. 40 kalorii, czekolada mleczna jedna kostka to ok. 50 kalorii. Różnice niby niewielkie, ale zawartość kakao w mlecznej duuużo mniejsze i cukru zbyt wiele.

Osoby, które cierpią na zaparcia lub inną wrażliwość, wskazująca na nietolerancję czekolady, lepiej niech zamienią ją na inne produkty, bogate w magnez lub tylko wzbogacą dietę o błonnik.

Liczy się czekolada gorzka i ostatecznie deserowa. Tak i tylko takimi warto się delektować a szczególnie gorzką, bo powalczy nawet z cukrzycą. Mają dużo konkretnego składnika, którym jest kakao. Wartościowa czekolada gorzka powinna mieć go minimum 60%.

Kakao i czekolada to produkty z ziaren kakaowca, docenianych już jako magiczny eliksir przez starożytnych Majów. W produkcji kakao i czekolady ginie zapewne witamina C, z uwagi na obróbkę termiczną, ale i tak wszystkie obfitują w cenne minerały - magnez, potas, żelazo, chrom, cynk, miedź , mangan. Są także żródłem ważnych dla naszego zdrowia witamin- A, E i B oraz ważnych związków antyoksydacyjnych, hamujących procesy starzenia, podnoszących odporność, obniżających ryzyko raka i przywracających człowiekowi ogólny komfort psycho-fizyczny.


Czekolada przeciwdziała miażdżycy-zapobiega powstawaniu skrzepów, wylewów, uelastycznia, wzmacnia i rozszerza naczynia krwionośne a w efekcie przeciwdziała nadciśnieniu.

Czekolada pomaga zwalczać depresje, choroby reumatyczne i nerwobóle.

Czekolada wzmacnia układ nerwowy, chroni mózg przed utratą koncentracji, otępieniem i demencją w wieku słusznym. Zamiast sięgać po leki pobudzające lepiej zaopatrzyć się na bieżąco w kilka smacznych tabliczek.

Czekolada ma właściwości odchudzające, oczyszcza i pomaga szybciej spalać tłuszcz, bo przyśpiesza metabolizm.

Czekolada jest naturalnym afrodyzjakiem a przy tym pełna wartości smakowych i aromatycznych.

Współcześnie każdy może nabyć bez problemu oryginalne ziarno, dobrej jakości kakao i czekoladę, by zapewnić sobie kompletne korzyści. Nie polecam kakao smakowego, słodzonego z dodatkami, które ma niewiele wspólnego z ziarnem czy czekoladą.

Imbir rozgrzewający przysmak nie tylko na przeziębienie

Imbir od dawna cieszy się ogromnym zainteresowaniem z prostego powodu, bo dodaje potrawom charakteru, przyjemnego smaku i odpowiedniej ostrości. Ostrość i wyjątkowy skład rozgrzewają organizm. Imbir pobudza nas do aktywności i chroni przed infekcjami i otyłością.
Namawiam na świeży imbir, który kryje najwięcej mocy. Zimą do herbaty wystarczy dodać ciut posiekanego lub suszonego, by przekonać się, jak łatwo i skutecznie może zastąpić lub wspomóc popularną aspirynę.

Co zawiera imbir?

Plaster posiekanego imbiru to niczym zdrowa pigułka z witaminami - E, C,  ważnymi witaminami z grupy B (w tym kwas foliowy B9) i z minerałami, niezbędnymi, jak wapń, magnez, żelazo, cynk, miedź, potas, fosfor, selen...

Imbir zawiera  przyjemny eteryczny olejek zingiberol oraz substancje dające mu nutę goryczki: gingerol i zinferon.  

100 g korzenia imbiru -czyli tej świeżej postaci zawiera około 80 kalorii, zaś 100 g suszonego imbiru ma ich około 340. 

Więcej o składzie imbiru - polecam odwiedzić: Żródło: http://eco-supplements.com/pl/natura/imbir-leczy-i-wspomaga-odchudzanie/

oraz: http://www.rozmiar.com/imbir-kalorie-wlasciwosci-witaminy-wartosci-odzywcze-zastosow.php

Imbir działanie

rozgrzewa i pobudza metabolizm wspomagając odchudzanie

działa przeciwzapalnie-skuteczny na uśmierzenie kataru i złagodzenie kaszlu, 

zmniejsza bóle miesiączkowe, bóle stawów, kolki jelitowe, migreny...

skutecznie zapobiega odruchom wymiotnym-przydatny w chorobie lokomocyjnej

dzięki dużej zawartości potasu, skutecznie dba o serce

zapobiega powstawaniu skrzepów krwi, które często są przyczyną zawałów

zmniejsza niedokrwienie organizmu, wspomagając transport tlenu we krwi do najważniejszych organów - sprawny mózg i lepsza koncentracja

dzięki witaminom B działa antydepresyjnie, poprawia samopoczucie, rozbudzając zapał i aktywność

wzmaga apetyt

poprawia smak potraw-zaostrza i orzeźwia,  przyśpiesza ich trawienie

posiada działanie ściągające przy opuchliźnie

w kosmetyce  przydatny do leczenia trądziku, owrzodzeń, polepszenia kondycji włosów i paznokci

Imbir jak spożywać?

Imbir najsmaczniejszy jest świeży. Najlepiej posiekać kawałek korzenia w poprzek włókien. Leczniczo zalewamy rozdrobniony gorącą wodą na kilka godzin. Do ciepłego naparu możemy dodać miód, sok z owoców. Pijemy kilka razy dziennie po filiżance (chłodny lub podgrzany). 

Do gorącej herbaty lub kompotu z suszonych owoców warto dodać szczyptę imbiru świeżego lub suszonego - świetnie rozgrzewa a przy tym napój bardzo smaczny i aromatyczny.

Amatorzy mięsnych potraw powinni na stałe wprowadzić do diety imbir, który nie tylko poprawia smak, ale wspomaga prawidłowe trawienie. Imbir to świetny dodatek do wielu sałatek,  zup- szczególnie lubiany w kraju do popularnych flaczków. Na Dalekim Wschodzie imbir używany jest od trzech tysiącleci, gdzie często podsmaża się go wraz z innymi warzywami z dodatkiem mięs, z ryb i owoców morza lub tylko solo z warzywami.

Ze świeżego imbiru warto przygotować zdrowotną nalewkę dosłodzoną miodem. Kilka umytych korzeni posiekać i wrzucić do słoja o poj. 2 l  (imbir w słoju do około 1/3 jego wysokości). Wlać 0,5 litra wody ciepłej przegotowanej i 200 g miodu. Mieszać do rozpuszczenia miodu. Dolać 250 ml spirytusu lub 500 ml wódki niesmakowej. Wymieszać. Zakręcić słój na luz bez dokręcania zakrętki i odstawić na 2-3 tygodnie w ciemnym miejscu z temperaturą pokojową

Przeciwwskazania w spożywaniu imbiru

Zasada numer jeden to  u m i a r.  W nadmiarze może zaszkodzić wszystko, nawet najlepsze panaceum.

Osoby wrażliwe, które z jakiegokolwiek powodu czują niesmak po spożyciu imbiru, powinni pominąć go w swojej diecie. Imbir nie jest wskazany dla osób z chorobą wrzodową żołądka, schorzeniami przełyku i.t.p. Przy szczególnych wątpliwościach najlepiej zasięgnąć rady specjalisty lekarza lub dietetyka.

Napisz o własnych spostrzeżeniach o działaniu imbiru z własnego doświadczenia. 

Pozdrawiam Weronika

Stawy jak zapobiegać chorobom dieta i profilaktyka

Jak dbać o stawy?

Dieta bogata w owoce i warzywa z bezpiecznych upraw to tanie i najpewniejsze źródło wszelkich witamin i minerałów. Bez witaminy C i wapnia, nasze  stawy nie są w stanie się regenerować.
Polecam szczególnie warzywa kapustne - białą kapustę i czerwoną, kalafiory i brokuły. Są dla nas cennym żródłem witamin, minerałów i niezbędnych związków . Gotujmy częściej kapuśniaki, bigos najlepiej po wegetariańsku czy mieszankę kapustnych i dyniowatych duszonych w małej ilości wody.

Aktywny wypoczynek na łonie natury  imageworld.pl

Dieta bogata w witaminy z grupy B i witaminę D. Witaminę D wytworzy organizm sam, o ile zafundujemy mu cykliczne kąpiele słoneczne. Aktywny tryb życia na świeżym powietrzu i odpowiednie dawki białka to warunek sprawności motorycznej.

Do dań warto dodawać dalekowschodnie przyprawy - imbir i kurkumę, którym przypisuje się coraz więcej zalet w profilaktyce stawów.

Ryby i owoce morza - krewetki, małże, kraby, raki, homary, ryby - to idealne źródło glukozaminy, kolagenu, dobroczynnych kwasów tłuszczowych, dostarczających budulców i związków, dzięki którym stawy dobrze funkcjonują.

Jeśli codzienna praca zmusza nas do długotrwałego przebywania w jednej pozycji, po powrocie uruchamiamy wszystkie te stawy, które za długo odpoczywały. Wystarczy trochę ruchu w ciągu dnia, ze sprawiedliwym podziałem dla wszystkich stawów. Jazda na rowerze świetnie wpływa na stawy stóp, kolan i bioder, ale barków, karku i łokci już nam nie dopracuje. Dlatego trzeba dać im szanse w kilkuminutowym ćwiczeniu, grając w siatkówkę, wymachując rękoma, czy robić naprzemiennie obroty tułowia i głowy.



Niektóre produkty, zwłaszcza pochodzenia zwierzęcego (wątroba, nerki, móżdżek) zawierają sporo puryn. Puryny w organizmie są powodem wzrostu kwasu moczowego we krwi, który skutkuje bólem stawów i mięśni. Schorzenie to nazywane jest dną moczanową, podagrą lub artretyzmem. Zatem umiar jeszcze raz umiar przy racjach żywnościowych. Puryny obecne są także w roślinach strączkowych, jak groch, czy fasola, choć w tym przypadku wystarczy odpowiednia obróbka produktów roślinnych. Zobacz, jak gotować fasolę, groch, cieciorkę

Osoby obciążone genetycznie i środowiskowo z osłabioną odpornością nie mogą poprzestać jedynie na właściwej diecie i działaniu leków. Trzeba przede wszystkim eliminować przyczyny chorób a nie tylko leczyć ich objawy. W przeciwnym razie będziemy wyglądać jak przygarbiony worek na tabletki. Warto śledzić prasę, nowinki w dziedzinie profilaktyki stawów i nowe skuteczne terapie. Poniżej podaję kilka adresów, związanych z powyższą tematyką.

ciekawy portal o zdrowiu - profilaktyka stawów i nie tylko...
http://www.runners-world.pl/zdrowie/Cudowny-lek-na-bol-kolan,4580,2

Śliwki zwyczajne dlaczego warto jeść...

Śliwki to cudowne i tanie owoce napakowane witaminami, minerałami, z dużą ilością błonnika, który skutecznie likwiduje zaparcia, wspomaga odchudzanie i oczyszczanie organizmu. Dla łasuchów zamiast szkodliwych łakoci idealne a przy tym niezwykle smaczne nie tylko na surowo. Po obróbkach termicznych po prostu rewelacja. U mnie nie ma zimy bez domowych powideł, czy śliwek suszonych.

Gatunek na zdjęciu to śliwka węgierka zwykła Prunus domestica L

Śliwy przywędrowały do Europy najprawdopodobniej z Azji Mniejszej (dawna Persja) w XVII wieku. W Polsce śliwy od dawna królują w sadach. Wywodzą się z rodziny różowatych i są dość odporne na minusowe temperatury. Drzewa rodzą doskonałe owoce do deserów, ciast, galaretek, dżemów, powideł, nalewek a i wino ze śliwek zachwyci nie jednego marudera. I dobrze, że skórka ze śliwek nie schodzi zbyt łatwo, bo chodzi o to, by jeść je ze skórą, w której to cała esencja korzystnych składników dla naszego zdrowia. Hodowcy wprowadzili wiele nowych ciemnych odmian o dużych owocach i bardzo smacznym miąższu, ale do suszenia najlepiej sprawdza się śliwka węgierka. Popularne i pyszne sliwki kalifornijskie suszone, jak i inne ciemne śliwki kupowane trzeba przed spożyciem umyć najpierw w zimnej wodzie, potem przelać wrzątkiem i osączyć na sicie.

Śliwki składniki odżywcze

Kilka śliwek dziennie to dobry sposób na uzupełnienie witamin - C, A, K, B6, B3, E oraz cennych minerałów, jak magnez, żelazo, potas, cynk, miedź - trzy pierwsze to dobroczynne pierwiastki dla serca, całego układu krwionośnego i nerwowego. Kombinacja magnezu i witaminy B6 w naturalnej formie - czy może być coś lepszego? Jeśli pijecie dużo kawy, przeciążacie monotonną pracą niedożywiony organizm to nie zapominajcie zapakować do śniadaniówki 5-6 śliwek. Teraz we wrześniu śliwki, zwłaszcza te zwykłe węgierki są najsmaczniejsze. Zimą na przegryzkę świetne będą suszone, oczywiście najzdrowsze te w wersji domowej bez konserwantów. 

Dopełniając listę składników warto nadmienić, że śliwki zawierają także cenne tłuszcze - omega 3 i 6, polifenole - związki o działaniu antyoksydacyjnym, fitosterole, obniżające zły cholesterol i ryzyko raka

Kalorie i błonnik w 100 g owoców

Śliwki świeże węgierki: średnio około od 40 do 70 kalorii, błonnik około 1,5-2,2 g 

Śliwki węgierki  suszone: średnio około 220- 260 kalorii, błonnik około 7 g

Ciekawostka dla skrupulatnych

Jedna średnia świeża śliwka węgierka waży około 5-7 g, więc łatwo obliczyć, że dostarcza około 3 kalorii.

Dlaczego warto jeść śliwki?

dostarczają w znacznych ilościach najważniejszych składników odżywczych - wspomniane wcześniej witaminy, minerały i inne związki niezbędne dla zdrowego trybu życia

śliwki świetne na zaparcia i te świeże i te suszone-poprawiają pracę jelit i oczyszczają organizm z toksyn

dzięki zawartej w śliwkach witaminie K poprawia się krzepliwość krwi, stan układu kostnego i kondycja naszej skóry.

dzięki witaminom z grupy B i magnezowi spożywanie śliwek łagodzi stres i przywraca komfort psycho-fizyczny

Śliwki dobrze regulują cholesterol, zapobiegając nadciśnieniu, miażdżycy i kruchości naczyń krwionośnych

Badania donoszą o skuteczności suszonych śliwek przy zapobieganiu osteoporozie

Śliwki w kuchni to smaczny dodatek do wielu potraw i przetworów, przyśpieszających przemianę materii

Moje sprawdzone przepisy ze śliwkami

Bibliografia:

Zofia Wieczorek Chełmińska "Zasady żywienia i dietetyka stosowana"

Więcej informacji o śliwkach znajdziecie takze pod adresem: http://zdrowie.dziennik.pl/senior/artykuly/515598,suszone-sliwki-a-osteoporoza-nowe-wyniki-badan.html

Lawenda czyścioszka zdobi, leczy, odstrasza...

Kiedy kwitnie raduje oczy mocnym błękitem a miła woń roztacza wokół klimat niebiańskiego spokoju. Taki widok i wrażenia możemy mieć we własnym ogrodzie, ale byłoby miło zobaczyć chociaż raz w życiu prawdziwe korsykańskie czy prowansalskie lawendowe pola.



Urokliwa lawenda - Lavandula vera - zdobyła popularność wieki temu. Najbardziej znana współcześnie to lawenda lekarska, zwana też prawdziwą lub wąskolistną. Inne nazwy: lawendka, czyszczecz, bławatka, lawenda zwykła. Lawenda jest miododajną rośliną z rodziny jasnowatych (wargowych)


Starożytni korzystali z mocy aromatu lawendy w codziennej higienie, jak i z właściwości kojących, antyseptycznych, odkażających, gojących i przeciwbólowych. Lawenda była ważnym składnikiem balsamów do mumifikacji.
Roślina pochodzi z basenu Morza Śródziemnego i innych terenów o zbliżonym klimacie. Występuje na  świecie w wielu odmianach - około 48 gatunków. Głównie upodobała sobie gleby o podłożu wapiennym.

Lawenda co zawiera?

Najważniejszym składnikiem jest silny olejek eteryczny o przyjemnym zapachu i wielu leczniczych właściwościach.  Surowcem zielarskim, jak i kosmetycznym są jej kwiaty. W olejku są takie substancje, jak linalol, geraniol, kwasy organiczne, fitosterole, kumaryna, garbniki i sporo cennych minerałów. 

Właściwości lawendy i zastosowania

Lawenda jest składnikiem mieszanek ziołowych o działaniu łagodzącym stress czy pobudzenie nerwowe. Wystarczy tu wymienić popularny nervosol. 

Warto wiedzieć, ze napar z kwiatów lawendy nie tylko niepokój likwiduje, ale łagodzi przykre dolegliwości kolek żołądka czy jelit. Przyśpiesza trawienie, reguluje florę bakteryjną. Likwiduje groźne bakterie, grzyby i pasożyty. Nawet pocieranie pod nosem kwiatami lawendy przynosi człowiekowi ulgę i oczyszczenie.

Lawenda jest pomocna nie tylko przy migrenie, ale w codziennej pielęgnacji i ogólnie w higienicznym trybie życia. Przez minione wieki lawendę doceniały rodziny królewskie Europy a jej popularność stale rośnie w wielu społecznościach na świecie .

Lawenda jest popularnym składnikiem mydeł, perfum, soli do kąpieli, szamponów, balsamów i kremów.

Lawenda jest miododajną rośliną. Miód lawendowy ma przyjemny smak i aromat.

Lawenda to stary sprawdzony sposób na natrętne robactwo - mole i komary. Pomocna jest także w leczeniu grzybicy i innych problemów skórnych.

Pachnące potpourri to nie tyko saszetka miłego zapachu, ale dobry odstraszacz dla nieproszonych gości i złej aury.

Lawenda jest składnikiem popularnej mieszanki przyprawowej ziół prowansalskich, choć nie w każdej wersji. Różni producenci i różne mieszanki, więc chyba warto przygotować taką samodzielnie. Niewielka ilość lawendy dodana do jagnięciny, baraniny sprawia radość wielu brytyjskim smakoszom.

Lawenda uprawa

Uprawa lawendy udaje się w klimacie polskim umiarkowanym, choć krzaczki osiągają mniejszą wysokość niż w swojej śródziemnomorskiej ojczyźnie - około 50-60 cm. W pierwszym roku po kiełkowaniu raczej nie zakwita. Kiełkowanie nie jest tak szybkie, jak na przykład  bazylii, ale się udaje. Wysiewamy w lutym a po miesiącu rozsadzamy. Więcej o ziołach wyhodowanych samodzielnie LINK. 

Starsze rośliny w ogrodzie warto przyciąć wiosną, żeby lepiej się rozkrzewiły i bujnie zakwitły. Kwiaty najlepiej ścinać w lipcu, tuż przed kwitnieniem.

Wymagania glebowe lawenda ma skromne, ale preferuje grunt o odczynie zasadowym. Kwiaty najlepiej ścinać tuż przed kwitnieniem-mają wtedy najwięcej olejku. Lawenda nie lubi twardych, gliniastych nieprzepuszczalnych gruntów.

Lawendę warto sadzić przy tarasach, balkonach czy ogrodowych zaułkach z ławeczką. Nie lubią jej komary i mszyce. Kilka jej krzaczków na słonecznych rabatach warzyw i kwiatów zniechęci niszczycielskie, żarłoczne insekty.

Uprawa w donicach, zwiększa zapotrzebowanie na wodę i składniki odżywcze. Trzeba tez pamiętać o sadzeniu roślin w miejscach nasłonecznionych i zacisznych. W suche i mroźne zimy lawenda niestety wykrusza się i ginie.

Bibliografia:
Danuta Tyszyńska-Kownacka, Teresa Starek - "Zioła w polskim domu"