Odmładzający syrop z kwiatów forsycji na odporność kaszel i wiele innych schorzeń...

 Forsycja  to przepiękny krzew, rozwesela po zimie zmęczone podwórka i ogrody. Kwitnie  długo na przełomie marca i kwietnia a przy tym jej cudne żółte kwiaty mogą odżywić nasze nadszarpnięte zdrowie. Dlatego chętnie podzielę się sprawdzonym przepisem na przepyszny syrop idealny dodatek do lemoniady. Kwiaty forsycji mają cenne właściwości lecznicze. Działają przeciwzapalnie, regeneracyjnie np: na układ krwionośny wzmacniając ściany żył i tętnic, antynowotworowo, przeciwgrzybiczo czy przeciwalergicznie.  Można je spożywać w sałatkach, syropach, czy pić napary. 

Porcja na ok. 500 ml syropu

3-4 szklanki zebranych kwiatów (najlepiej zebrać przed południem w słoneczną pogodę (ok. 1,5 -2 litry kwiatów)

250 ml wody

1 duża cytryna

200- 250 ml miodu lipowego lub wielokwiatowego

Kwiaty przed opłukaniem najlepiej rozłożyć na pół godziny na stole w ogrodowej altanie, by ewentualni mieszkańcy opuściły kwiaty.

Kwiaty opłukuję pod bieżącą wodą. Wsypuję do garnka. Dodaję wodę i skórkę z cytryny (cytrynę warto wyszorować sodą spożywczą i opłukać dokładnie), ale tylko tą wierzchnią część bez białych części owocu. Doprowadzam do łagodnego zagotowania i zaraz wyłączam grzanie. Odstawiam całość na ok. 3 godziny.

Przecedzam i dobrze osączam kwiaty na sicie. Do wywaru dodaję sok z cytryny i na tym etapie warto ponownie przelać płyn na sicie 1-2 razy, dzięki temu zmniejszy się ilość osadu. Do płynu dodaję miód. Jeśli miód jest ziarnisty warto włożyć misę z płynem z kwiatów forsycji do garnka z dość ciepłą wodą, by go nieco zagrzać i wymieszać całość dokładnie. Przelewam do sterylnych butelek, zakręcam i przechowuję w ciemnym chłodnym miejscu.

Życzę bogatej spiżarni!

Pozdrawiam Weronika

Zmiękczacz wody czy warto mieć w gospodarstwie domowym małą oczyszczalnię

 Zdrowa żywność a raczej zdrowsza żywność to za mało. Woda to podstawa, zwłaszcza jak mamy powszechny problem ze zbyt wysoką twardością wody, co zaburza smak potraw, osadza w naczyniach mnóstwo kamienia aż strach myśleć, co osadza się w naszych organach i jak trudno pielęgnować ciało, kiedy mydło się waży, nie poruszając już stanu urządzeń sanitarnych, zapychających się pryszniców, co kilka dni walka z osadami w umywalkach, wannach itd. 

U mnie właśnie wszystko się odmieniło. Zakupiłam urządzenie takie jak widać na zdjęciach, dzięki któremu większość kłopotów z nadmiarem kamienia jest już dla mnie tylko przykrym wspomnieniem. Czajnik nareszcie wygląda, jak czajnik bez tej okropnej skorupy na dnie. Ktoś może zasiać wątpliwość, że taki oczyszczacz może pozbawić nas niektórych minerałów, ale producent deklaruje, że woda po filtracji z zabrudzeń i osadów nieznacznie pozbawiona jest niezbędnych minerałów. Moim zdaniem lepiej mieć taki komfort bez kamienia a co do picia to polecam pić wodę zawsze po przegotowaniu najlepiej w postaci ziołowych herbat, które zdrowiej zrekompensują nam ewentualnie braki minerałów.

Na pewno ciekawi Was cena urządzenia i całokształt kosztów podłączenia. Urządzenie kosztuje około 2100-2300 zł. W zestawie posiada jeszcze dodatkowe filtry i tabletki solne. Dodatkowo trzeba zakupić przewody do podłączenia, zasyfonowanie=koszt około 200-400 zł. Podłączenie samodzielne nie stanowi problemów, zwłaszcza, gdy firma jest dyspozycyjna oferując bardzo dobry kontakt z serwisantem. U mnie oczyszczacz instalował mój zdolny małżonek, ale usługa waha się w granicach 1500 zł. 

Soczewica źródło mocy znane smakoszom od tysiącleci

Soczewica czerwona, czarna, zielona, żółta

Soczewica jest rośliną strączkową. Pochodzi ze smacznej rodziny: bobowatych i w pełni zasługuje na czołowe miejsce w naszej diecie. 

Podania historyczne sugerują, że już 8 tysięcy lat przed naszą erą była cenionym  mega wartościowym posiłkiem. Egipcjanie dodawali do zalet soczewicy także walory magiczne. To była mała szczypta dziejowych ciekawostek, a co tak naprawdę oferuje nam soczewica?

Soczewica oferuje nam zdrowie, dzięki znacznej ilości białka, przeciwutleniaczy, makro i mikroelementów, witamin zwłaszcza z grupy B, które w organizmie skutkują komfortem fizycznym i psychicznym. Warto tu wspomnieć o dużej zawartości potasu (ok. 360 mg na 100 g) i sporych ilości żelaza, cynku, witamin B3, B5, B6, B9. K, A. Plusem jest bardzo niska zawartość sodu w soczewicy, co dla osób nękanych nadciśnieniem jest bardzo ważne w komponowaniu posiłków.

Soczewica ma kolejne ogromne zalety dla osób odchudzających się, dla osób z zaparciami, także dla diabetyków a wpływ ma na to: znaczna ilość błonnika (około 8 g na 100 g, skromna ilość kalorii - ok. 120 cal na 100 g ugotowanego produktu) a przy tym jeszcze niski indeks glikemiczny. Indeks glikemiczny jest korzystny dzięki mniej szkodliwym węglowodanom, co razem daje same plusy. Nic tylko sięgać po super produkt, który dodatkowo niewiele kosztuje.

Soczewica w przeciwieństwie do wielu strączkowych nie wymaga moczenia przed gotowaniem. Obróbka termiczna to średnio ok. 10-25 minut gotowania. Tylko soczewica czarna gotuje się trochę dłużej - ok. 30-40 minut. Mamy wiele rodzajów soczewicy: wspomniana soczewica czarna, uważana za wartościowszą z uwagi na skuteczniejsze przeciwutleniacze, czyli te ciemne barwniki, dzięki którym z wyglądu przypomina kawior. Soczewica czerwona jest łatwa w obróbce o łagodnym smaku - świetnie sprawdzi się jako składnik wegetariańskich czy wegańskich  kotletów, zup jarzynowych w postaci kremu czy pasty do spożycia solo lub do pieczywa. Podobne zastosowanie znajdzie lekko pikantna soczewica zielona-dobra jako nadzienie do pierogów, klusek, gołąbków, na zupy, sałatki, pasty i.t.p.  

Soczewica dla osób z wrażliwym układem pokarmowym, słabo znoszącym wzdęcia może być przeciwskazaniem. Jednak warto sprawdzić organizm zanim się z niej zrezygnuje, gdyż ma mniejszy wpływ na tego typu dolegliwości w odróżnieniu np: od popularnej fasoli.

Borówka amerykańska 7 powodów, by jeść ją garściami i robić przetwory...

 Borówki amerykańskie, jak i borówki czernice zwane często jagodami leśnymi to super smaczne owoce, wyjątkowo bogate w witaminy i minerały. Pomijając nazwy cudownych związków, jak: antocyjany, antyoksydanty, flawonoidy... a nacisk kładąc na ich działanie to borówki mogą nie tylko poprawić, ale oczyścić, czy też usunąć zło tak znacznie, by nie miało siły szkodzić.

Oprócz wspaniałych walorów smakowych borówek poniżej 7 najważniejszych zalet zdrowotnych

1. Borówki skutecznie przedłużają młodość, dzięki bogatej zawartości silnych  przeciwutleniaczy, witamin i minerałów (C, A, B, E, B, K i PP)

2. Obniżają zły cholesterol we krwi (LDL), regulują ciśnienie tętnicze, wzmacniaja serce i uszczelniają naczynia krwionośne.

3. Chronią przed słabnięciem wzroku, kurzą ślepotą czy zaćmą, dzięki zawartości luteiny, zeaksantyny, związków fenolowych np: garbniki, barwniki.

4. Suszone jagody (borówki) lub ich sok leczy biegunki, zaś surowe borówki zapobiegają zaparciom, dzięki sporej zawartości błonnika i tym samym zmniejszają ryzyko otyłości.

5. Liście i owoce obniżają poziom cukru, co ma dodatni wpływ na optymalną dietę a przy tym niewielka kaloryczność: ok. 60 kalorii w 100 g borówki

6. Borówki to skuteczny straszak na wirusy, złe bakterie, robactwo (np: często pojawiające się owsiki i inne szkodliwe toksyczne substancje)

7. Dla kobiet w ciąży borówki mają korzystny wpływ na rozwój płodu, dzięki zawartości kwasu foliowego. Kwas foliowy, (inne nazwy - witamina B9, folacyna) zawarty w borówkach zmniejsza ryzyko raka macicy, jelita grubego, sutka, płuca, gardła, krtani, jak i w innych miejscach w organizmie. 

Borówka świeża najlepsza, ale i przetworzona domowym sposobem, zachowuje wiele zdrowotności, dlatego warto robić przetwory, które rzadko się psują, nawet te bez dodatku cukru. Jeśli lubisz słodki dżem czy powidła wystarczy dodać ciut cukru brzozowego lub cukru trzcinowego nierafinowanego. 

Wypróbuj moje sprawdzone przepisy:

Dżem z borówki
amerykańskiej

Borówka amerykańska
na zimę

Roszponka wraca do łask na odżywcze sałatki kompletne w witaminy i minerały

Roszponką coraz częściej interesują się nowi smakosze a przede wszystkim świadomi konsumenci, dbający o zdrowie. Oprócz sałatek świetnie nadaje się do zielonych koktajli.

Roszponka (z łac. Valerianella locusta) roślina z rodziny kozłkowatych - inne nazwy:  kozłek, roszpunką, raszpanka, rapankuł

Roszponka to bogactwo karotenów, niezbędnych do powstania witaminy A, zwanej retinolem lub rodzajem przeciwutleniacza.  Ta witamina potrzebna jest do budowy kości, poprawia wzrok i kondycję skóry, zapobiega chorobom serca i nowotworom, spowalnia procesy starzenia, nazywana często, zwłaszcza  w rozwoju młodego organizmu - witaminą wzrostu.

Oprócz witamin z grupy B, szczególnie cennego kwasu foliowego i witaminy C roszponka obdarzy nas także witaminą K. Witamina K ułatwia przyswajanie wapnia-arcyważnego pierwiastka do budowy kości. Witamina K łagodzi długie, obfite miesiączki, pozwala szybciej zahamować krwotok. 

Rola kwasu foliowego jest ogromna (kwas foliowy zwany też folacyną lub witamina B9) . Kwas foliowy pomaga w kształtowaniu mózgu noworodka, tym samym  jest niezbędny w diecie kobiet ciężarnych, wpływa na rozwój komórek, przekazywanie genów, rozwój krwi, przemianę materii. Brak kwasu foliowego skutkuje niedorozwojem płodu a u ludzi w każdym wieku wpływa na rozdrażnienie, czy ryzyko chorób układu nerwowego, pokarmowego i serca.

Roszponka to także magazyn niezbędnych minerałów: żelazo, magnez, wapń, potas, fosfor, cynk.  Czytaj więcej o minerałach

Przepis: Sałatka z roszponki, awokado, cieciorki KLIK

Jarzębina czerwona wygląda, leczy i odmładza

Jarzębina jest jak dobra domowa apteka, nie jedno wyleczy, poprawi, pocieszy...

Ach te czerwone korale, czerwone...! Jarzębina pospolita urokliwe drzewo czaruje wyglądem od wiosny po zimę, do momentu aż ostatnie owoce znikną w brzuszkach wygłodniałych ptaków. Natura lubi się dzielić, dlatego warto wracać do przetworów z tego cudownego drzewa. 

 Zanim o właściwościach zdrowotnych, podkreślę, że owoce jarzębiny pospolitej podobnie jak jej siostry aronii można spożywać po przemrożeniu, najlepiej po odpowiedniej obróbce termicznej lub po wysuszeniu. 

Surowe owoce jarzębiny pospolitej są trujące. Odpowiada za to zawartość kwasu parasorbowego. który rozpada się podczas suszenia lub gotowania.

Na świecie jest około 80 gatunków jarzębiny. Występowanie dotyczy klimatu strefy umiarkowanej. Jarzębina pospolita potrafi osiągnąć nawet 15 m wysokości. . W Polsce mamy około 5 gatunków jarzębiny pospolitej. Popularne odmiany miejskie parkowe, uliczne, z uwagi na toksyczne spaliny nie nadają się na przetwory. Idealnie sprawdzi się jarzębina leśna z miejsc prześwietlonych, z obrzeży, gdzie słońce dłużej operuje, by owoce dobrze dojrzały, bo takie są najlepsze. 

Jeśli posiadamy ogródek to posadzenie jarzębiny jest strzałem w dziesiątkę. Drzewko jest niezwykle dekoracyjne, zwłaszcza posadzone w słońcu w niewymagającej glebie byle przepuszczalnej. Jarzębinę kochają ptaki i o ile ogród jest oddalony od uciążliwych dróg to mamy pod ręką ogromny zasób naturalnych substancji zdrowotnych dla skrzydlatych i dla nas.

 

W lecznictwie wykorzystuje się kwiaty i owoce. Kwiaty najlepiej zbierać na początku kwitnienia w maju lub w czerwcu ścinając całe kwiatostany i suszyć w niskiej temperaturze ok. 30 stopni C. Po wysuszeniu oddziela się kwiaty od reszty i przechowuje w szczelnym zamkniętym naczyniu, bez dostępu wilgoci. Kwiaty, jak i owoce działają regenerująco na układ moczowy, przyśpieszając oczyszczanie organizmu z toksyn a tym samym usprawniają metabolizm, pracę różnych narządów tak ważnych jak np: nerki, wątroba, serce, naczynia krwionośne. 

Zarówno kwiaty jak i owoce mają delikatne działanie rozwalniające, co dla osób z zaparciami powinno być cenną wskazówką.

Do przetworów takich, jak dżem, konfitura, nalewka najlepiej zebrać owoce, gdy dojrzeją, ale jeszcze przed przymrozkami w dni słoneczne i suche (wrzesień-październik).  Można zebrać po przymrozkach, ale często owoce są już uszkodzone lub poczerniałe. Gorycz w owocach można zminimalizować mrożąc kilka dni w zamrażalniku. Potem kilkakrotnie opłukać w gorącej wodzie  a dalej gotować z minimalną ilością wody. Po czym przetrzeć przez sito, dodać ok. 0,5 kg cukru na kilogram masy, trochę soku z cytryny, wymieszać w trakcie podgrzewania do rozpuszczenia cukru. Tak otrzymane tyle co zagotowane powidła przełożyć do gorących słoików, zamknąć szczelnie. Po wystudzeniu schować w chłodne ciemne miejsce. 

Smakosze dżemu, powideł z jarzębiny cenią sobie odrobinę goryczki, zwłaszcza przy spożywaniu tłuściejszych trudno strawnych posiłków.

Wygodnie, moim zdaniem, wykorzystywać suszoną jarzębinę, która po prostu się mieli i popija wodą, nie zastanawiając się nad jej smakiem. Dwa razy dziennie przyjmowanie po łyżeczce mielonych owoców leczy przewlekłe niedomagania nerek, wątroby i pęcherzyka żółciowego. Ponadto poprawia się praca jelit i  likwidują uciążliwe zaparcia.

Dla wzmocnienia pracy serca i braku koncentracji czy początkach sklerozy skutkuje odwar z owoców jarzębiny pity po pół szklanki 3 razy dziennie. (Jedną łyżkę owoców suszonych gotuje się na maleńkim ogniu ok. 30 minut a potem przecedza)

Na kłopoty z pamięcią, koncentracją, rozdrażnieniem warto sięgać po Sklerosan - gotową mieszankę ziołową z zawartością jarzębiny. Rectosan - inny rodzaj mieszanki ziołowej z jarzębiną, leczącej podrażnienia odbytnicy i hemoroidy.

Kilka słów o związkach zawartych w jarzębinie

Kwiaty jarzębiny są żródłem flawonoidów, terpen, kwasu ursolowego i izokwercytyny. 

Flawonoidy - barwniki- spowalniają procesy starzenia, podnoszą odporność i działają przeciwnowotworowo (antyoksydanty). Kwas ursolowy zmniejsza ryzyko otyłości, działa przeciwzapalnie i antyrakowo. Terpeny to substancje balsamiczne, składniki olejków eterycznych, działają kojąco dla człowieka a dla samego kwiatu są ochroną przed np: nadmiernym przesuszeniem na słońcu lub odstraszeniem niepożądanych owadów. Izokwercytyna to jeden z rodzajów flawonoidów. 

Owoce jarzębiny oprócz goryczy mają w składzie kwas jabłkowy, garbniki w tym karotenoidy (przeciwutleniacze o działaniu przedłużającym młodość organizmu), minerały, jak: potas, magnez, sód, miedź, bogactwo witamin: prowitaminę A, inne ważne witaminy, jak: B,C, E, PP i K.  Znaczenie witamin, jak i minerałów dla wielu organizmów żywych jest siłą napędową i ochronną. Przykładowo taka witamina PP( B3)-zwana niacyną lub kwasem nikotynowym bierze udział w procesach syntezy i rozkładu materii, krwiotwórcza, stymuluje układ nerwowy, reguluje ciśnienie krwi. Niedobór witaminy PP może się objawić groźną chorobą -pelagrą a także zaburzeniami koncentracji, depresją, czy irytacją. 

Znaczna zawartość witaminy C to dobry sposób dla niedożywionych przy awitaminozie.

Właściwości i skład jarzębiny podałam wg danych zawartych w literaturze zielarskiej:  Zioła w polskim domu -  D. Tyszyńska-Kownacka, Teresa Starek

Jarmuż na liczne kłopoty: odtruje, odmłodzi i uspokoi...

Jarmuż to pomarszczona, zapomniana nieco kapusta, napakowana wapniem, witaminami C, K, A, E, B. Niestety smakiem nie zachwyca. Smak jednak można oszukać a organizm nakarmić bogato, zdrowo i naturalnie.

Jarmuż warto spożywać na surowo, miksując liście bez nerwów, łodyg z dodatkiem soczystych aromatycznych owoców np: brzoskwiń, nektaryn. Delikatna obróbka termiczna np: gotowanie na parze korzystnie wpłynie na zmniejszenie ilości niekorzystnych związków. Soki z jarmużem można także łączyć z jogurtem naturalnym, co dodaje jeszcze więcej walorów smakowych. Szczegółowy przepis na moim blogu Napój super odżywka z jarmużu kulinarnym lub na YT: https://youtu.be/xEI_UEBi6EU

Jarmuż to cenne źródło chlorofilu i sulforafanu, które to substancje działają obronnie, przeciwbakteryjnie a nawet stawiają opór nowotworom. Spożywanie jarmużu chroni układ pokarmowy przed owrzodzeniem. Jak większość zielonych roślin jarmuż ma sporo witaminy K, której właśnie najwięcej w chlorofilu. Brak tej witaminy objawia się słabą krzepliwością krwi i prowadzi do anemii. Bez niej kości są słabe a miesiączki u kobiet bolesne i obfite. Rany goją się długo a krwotoki trudniej zahamować, Cenne minerały jak wapń, żelazo i inne makro i mikroelementy słabiej się wchłaniają.

Jarmuż wzmacnia wzrok, dzięki karotenom.

Duża zawartość w jarmużu przeciwutleniaczy jak witamina C i E ma niebagatelny wpływ na mniejsze ryzyko infekcji, spowolnienie procesów starzenia,  regulację ciśnienia tętniczego a także na przyjemny wizerunek widoczny w ładnej skórze, włosach i paznokciach.

Jarmuż zawiera sporo żelaza. Warto wiedzieć, że żelazo obecne w hemoglobinie czuwa nad transportem tlenu do każdej komórki organizmu. Krew uboga w żelazo objawia się w organizmie niedokrwistością, zmęczeniem i innymi groźnymi powikłaniami.

Błonnik zawarty w jarmużu reguluje prawidłowe oczyszczanie, poprawia pracę jelit i skutkuje regularnym wypróżnianiem. 100 g jarmużu surowego to około 50 kalorii. Liczba kalorii spada po ugotowaniu. Po ugotowaniu zmniejsza się też jego skład odżywczy, ale i zmniejsza się zawartość związków niekorzystnych dla człowieka. Jarmuż jest niezły gotowany np: z białą kapustą. Jarmuż po przemrożeniu zyskuje znacznie na smaku. Dlatego lepszy jest jesienią a nawet zimą po  przymrozkach.

Osoby z niedoczynnością tarczycy jarmuż niestety powinny pominąć.

Podsumowując każdy produkt nawet ten roślinny, choć zdrowy, w nadmiarze nie jest wskazany. Wystarczy 2-3 razy w tygodniu w sezonie wzbogacić dietę szklanką soku owocowego z jarmużem. Na przykład obecne w jarmużu szczawiany mają ujemny wpływ na niektóre procesy w organizmie i mogą skutkować osłabieniem kości i stawów dlatego umiar jak najbardziej konieczny do zastosowania.