niedziela, 30 grudnia 2012

Trzy jabłka dziennie na zdrowie

Jabłka - jedne z najtańszych i wszechstronnych leczniczo owoców, utrzymują nasze zdrowie na przyzwoitym poziomie. Najlepiej sięgać po te mniej okazałe, które dojrzewały bez toksycznych przyśpieszaczy.

Spożywanie jabłek to same zalety:

Jabłka mają niewiele kalorii (w 100 gramach raptem 40 kcal), sporo błonnika - 4,4 grama, pokaźną ilość witamin: B1, B2, B6 - po 0,3 mg a także witaminę C i A. Zawarte w jabłkach cenne pierwiastki, jak potas (144 mg) i żelazo są bardzo potrzebne dla prawidłowej pracy serca, mózgu, obiegu krwionośnego i nerwowego. Potas dba o równowagę elektrolitów w organizmie, zaś żelazo działa krwiotwórczo. Przeczytaj więcej o roli życiodajnych pierwiastkach.


Niepodważalną zaletą jabłek jest ich niska cena - te wartościowe są tańsze od wyselekcjowanych olbrzymów, które średnio są dwa razy droższe. W moich starszych postach, jak i w tym, podkreślam zawsze, że utrzymanie zdrowia w dobrej kondycji, nie musi dużo kosztować. Oczywiście, jeśli chcemy poprawić sobie humor, połykając tabletkę z błonnikiem na odchudzanie lub z zestawem witamin i minerałów, zróbmy to od czasu do czasu, ale z codziennego jedzenia jabłek, nie rezygnujmy nigdy. Substancje, zwane przeciwutleniaczami, jak choćby znana witamina C i pozostałe związki, wchłaniają się najlepiej do naszego organizmu z naturalnych źródeł.

Jabłka nieodzowne w kuchni


Jabłka świetnie się przechowują a ich niepodważalny smak, doceniany jest w kuchni. To z ich udziałem wypieka się cudowne polskie jabłeczniki, częściej nazywane z francuskiego - szarlotkami.  Naleśniki z jabłkami , kompoty lub dżemy, mięsa duszone z jabłkami - to tylko niektóre potrawy z ich udziałem. Można samodzielnie stworzyć, z jabłkami w roli głównej, wiele autorskich przepisów. Zapraszam na niektóre z nich  - na mini-szarlotki lub przepis na szarlotkę z chrupiącą skórką, Wyśmienity jabłecznik, że paluszki lizać

Zawarte w jabłkach pektyny (najwięcej pektyn jest w skórce, dlatego, jak najczęściej, warto spożywać jabłka bez obierania skórki) są dobrodziejstwem dla układu pokarmowego i wydalniczego (wspomagają usuwanie toksyn) a ich zasadotwórcze działanie, utrzymuje odpowiednią równowagę kwasowo-zasadową w żołądku. W warunkach domowych bardzo łatwo uzyskać bezpieczny ocet jabłkowy (zobacz przepis), doskonały do marynaty do mięs lub przetworów, doceniany w diecie jako pogromca tłuszczu i złego cholesterolu.

czwartek, 29 listopada 2012

Żurawina

Żurawina pochodzi z Ameryki Północnej, gdzie reprezentuje rośliny wrzosowate. Bagienne borówki (Vaccinum okxycoccus) rosną także w Europie i Azji, choć jest ich na tych obszarach zdecydowanie mniej.



Zainteresowanie owocami tego ziela stale rośnie z powodu wzrastającej liczby ludzi ze słabym układem odpornościowym. Jej działanie zwalcza wiele groźnych bakterii - wystarczy tu wymienić inwazyjną bakterie E coli i wiele innych drobnoustrojów, doprowadzających do owrzodzeń żołądka, zaburzeń jelit i stanów zapalnych układu moczowego.

Antyoksydanty, zawarte w żurawinie, głównie w jej naturalnych barwnikach, nie tylko podnoszą odporność, ale zmniejszają ryzyko nowotworów, zawałów, eliminują zły cholesterol i nie dopuszczają do powikłań serca oraz uelastyczniają naczynia krwionośne.

Najważniejsze minerały i witaminy


Żurawina zawiera dużą ilość potasu, który dba o nasze elektrolity. Przeważnie cierpimy na jego niedobór, co skutkuje nadciśnieniem. W 100 gramach żurawiny jest aż 90 mg potasu. Poza nim, dostarcza także żelaza, magnezu, wapnia, fosforu i jodu. Żurawina jest dobrym źródłem witaminy C, B1, B2, B6, E i prowitaminy A. Kwasy (witamina C) oraz przeciwutleniacze (flawonoidy, antyoksydanty) nie dopuszczają do infekcji dziąseł, utrudniając potencjalnym wrogom (bakterie) przyczepianie się do tkanek.



Przeciwwskazania do spożywania żurawiny


- osteoporoza (szczawiany, zawarte w żurawinie, utrudniają przyswajanie    wapnia)
- kamica żółciowa
- proteza zastawki dwudzielnej
- spożywanie warfaryny (lek na schorzenia serca)
- nie podajemy niemowlętom i małym dzieciom, z uwagi na słabo ukształtowany
  układ pokarmowy

czwartek, 22 listopada 2012

Migdały

Migdały - smaczne, zdrowe orzechy, antyalergiczne, bogate w witaminy i minerały.  Wystarczy zjeść kilkanaście sztuk dziennie, by odczuć z czasem przypływ humoru i wyższy poziom sił witalnych. Warto traktować je, jak naturalne tabletki na zdrowie, bez ryzyka działań ubocznych.

Migdały - naturalne tabletki na zdrowie

 Migdały - Witaminy, minerały i inne cenne związki


  • doskonałe źródło witaminy E - odpowiedzialnej za stan serca i naczyń krwionośnych
  • witamina B2 - mocne nerwy i lepszy wzrok
  • magnez
  • wapń
  • fosfor
  • potas 
  • wielonienasycone kwasy tłuszczowe (NNKT), obniżające zły cholesterol, ryzyko miażdżycy naczyń krwionośnych, nadciśnienia i powstawanie komórek nowotworowych
  • dobrej jakości białko (ok. 15 gram w 100 gramach produktu)
  • błonnik - oczyszcza i odtruwa, usuwając odpady przemiany materii
Z powyższego wykazu widać, że w tak doborowym towarzystwie nie sposób się zagubić i podupaść na zdrowiu. Sięgajmy do natury, jak najczęściej, oszczędzając na drogich suplementach, o których do końca, nigdy nie będziemy pewni, czy nam coś pomogą. Jeśli skrupulatnie liczymy kalorie to warto wiedzieć, że 20 sztuk migdałów stanowi około 100 cennych kalorii. To nie jest jednak pusta energia, jak w cukrze, czy alkoholu. Zdrowe tłuszcze uruchamiają proces rozpuszczania najcenniejszych witamin a te, mając do dyspozycji życiodajne pierwiastki, enzymy, białka, kwasy, uruchamiają komfortowe warunki do rozwoju organizmu i jego metabolizmu. Już czas przestać obwiniać wszystkie tłuszcze za naszą otyłość. Znaczna ich część (omega3, omega6), pochodzenia roślinnego, z ryb i owoców morza (zwłaszcza spożywane na zimno), warunkuje powodzenie zdrowej diety. Ludzie, którzy jedzą warzywa i owoce bez dodatku NNKT, nie mogą oczekiwać od ich stanu zdrowia zdecydowanej poprawy. Podobnie się rzecz ma z tymi, co to olej używają jedynie do smażenia. Odkąd człowiek wynalazł ogień, większość posiłków chciałby grillować. Pomiędzy tymi pozornymi, ale jednak przyjemnościami dla oczu i żołądka, trzeba spożywać smaczne warzywne sałatki z dodatkiem oleju z pierwszego tłoczenia z roślin typu    - rzepak, siemię, soja, oliwki  oraz ziarna, kaszesiemię lniane i oczywiście uniwersalne naturalne pastylki - migdały.



Migdały w kuchni

Wysublimowany smak migdałów sprawia, ze chętnie sięga się po nie w kuchni śródziemnomorskiej i niemal w każdej części świata. Nasze polskie mazurki wielkanocne kochają towarzystwo migdałów. Święta Bożego Narodzenia upływają z ich znaczną domieszką w makowcach i wielu innych przysmakach. 

Migdały wykorzystujemy na różne sposoby: jako mączkę do wypieków i dań, płatki do dekoracji, posiekane lub w całości. Dodatek migdałów do sałatek, surówek, potraw mięsnych, podnosi ich walory smakowe, wzbogacając jednocześnie monotonną dietę. Zamiast toksycznych chipsów ze sklepowej półki, można je z apetytem chrupać, podczas siedzenia przed telewizorem. Dla amatorów łakoci polecam oszczędny w cukrze tort migdałowo-porzeczkowy lub
przepyszną owsiankę z migdałami i aronią

środa, 21 listopada 2012

Czy majonez jest zdrowy?

Majonez? Nie znam osoby, która go nie lubi i dobrze. Jest jednak małe ale... Zanim go kupisz, przeczytaj etykietę a najlepiej przygotuj go
własnoręcznie z dobrych produktów.


Potrzebujesz tylko sprawdzonego jajka, maksymalnie dwóch, olej z pierwszego tłoczenia, sok z cytryny i podstawowe przyprawy. Robiąc majonez, możesz zastosować olej rzepakowy. Wbrew obiegowym opiniom olej rzepakowy dobrego gatunku, zachowuje zawartość cennych nienasyconych kwasów tłuszczowych NNKT i dla organizmu jest niezbędny. Dieta bez dobroczynnych tłuszczy to zła dieta. Nie tylko rujnuje serce, układ nerwowy i osłabia odporność, ale zwiększa ryzyko chorób nowotworowych. Z jednej strony moda na odchudzanie ma swoje zalety, gdyż walczy z otyłością, z drugiej zaś,  często szkodzi zdrowiu. Rozważna dieta to klucz do zdrowia.

Majonez w połączeniu z warzywami, których większość witamin rozpuszcza się w tłuszczu, nadaje im wspaniały smak. Kiedyś jadłam u znajomych surówkę z marchewki i kapusty bez grama tłuszczu. Może w otoczeniu tłustego mięsiwa  organizm jakoś przechwyci witaminy... Tam, gdzie jest witamina A, D, E, K (kliknij w adres: Witaminy rozpuszczalne w tłuszczu), musi być olej z pierwszego tłoczenia (jeszcze lepiej tłoczony na zimno). Olej podgrzany powyżej 60 stopni C, traci swoje drogocenne właściwości. Majonez oprócz kwasów omega 3 to także źródło witaminy E, niezbędnej dla serca. Posmarowanie pieczywa majonezem zamiast masła, zmniejszy zły cholesterol w organizmie.
Zajrzyj do  sprawdzonego przepisu na majonez 

środa, 14 listopada 2012

Kasza tatarczana - siła zdrowia i smaku


Kasza tatarczana (gryczana)
Dawniej ludzie uwielbiali jeść kaszę dla smaku a dziś nie tylko z woli chęci, ale przede wszystkim z musu trzeba ją spożywać, by odtruć organizm. W świecie, zdominowanym przez konserwanty, w tym śmiercionośne azotyny i azotany sodu, proste produkty, jak ziarna i kasze są tarczą naszego zdrowia

Nie możemy się poddawać w walce z chorobami. Rozsądne wybieranie produktów w naszej diecie, wzmacnia odporność i przywraca prawidłowe funkcjonowanie każdego organu. Już dziecko powinno wiedzieć, że uzależnienie od fast foods jest groźne dla jego rozwoju, zakłócając pracę we wszystkich układach ustroju.

Kasza gryczana, obfituje w witaminy: E, PP, B6, K, kwas foliowy (niezbędny w ciąży), kwas pantotenowy a także w cenne minerały, jak: magnez, fosfor, potas, mangan, wapń, selen. Wielką zaletą  kaszy tatarczanej jest spora zawartość błonnika i mała kaloryczność (w 100 g - około 90 kalorii), więc warto się w niej rozsmakować, serwując ją częściej i obficie.

Ziarna aktywizują opieszały metabolizm a kasze takie, jak tatarka, czy jaglana, oczyszczają organizm ze śmieci, poprawiając kondycje, stan ducha, odporność na choroby i wspomagają naturalne odchudzanie.

Kasza tatarczana świetnie smakuje z sosami, z cebulką i jako podstawa do drugich dań, dostarcza najcenniejszych składników. Można z niej robić kotlety wegetariańskie lub z mięsem. W niektórych rejonach naszego kraju wciąż żywa jest tradycja pierogów z tatarką. Warto zainspirować się i stworzyć własne dania z jej udziałem. Zapraszam do przepisu kotlety z indyka z kaszą tatarczaną.

piątek, 9 listopada 2012

Kasza jaglana - złoty środek na odchudzanie



Kasza jaglana
Zbawienne działanie kaszy jaglanej na układ pokarmowy, krwionośny, nerwowy i budulcowy, od dawna chroniło ludzkość przed utratą zdrowia. W czasach, kiedy trucizna kryje się w prawie każdym posiłku z przetworzonych produktów, koniecznie trzeba zadbać o nasze menu. 

Niekwestionowaną tarczą dla naszego zdrowia jest kasza jaglana. Suplementy nie załatwią za nas problemu niedożywienia, braku najważniejszych minerałów, jak wapnia, magnezu, żelaza, potasu i wielu innych składników- witamin - B, A, K, C, E, wysokowartościowego białka, niezbędnego w poprawnym funkcjonowaniu organizmu. 

Rosną liczby dzieci chorych na nadciśnienie, gdyż w ich diecie dominuje śmieciowe jedzenie, bogate jedynie w niezdrowe utwardzone tłuszcze. To nie znaczy, że sobie i najmłodszym musimy odmawiać frytek, czy loda, ale o to, żeby tego typu potrawy ograniczyć do minimum a z czasem do zera, wprowadzając przede wszystkim do diety zdrowe dania z udziałem nieprzetworzonej, wolnej od konserwantów żywności.

Kasza jaglana jest źródłem przeciwutleniaczy, zwanymi antyoksydantami a także lecytyny i krzemionki. Nasza skóra, włosy i paznokcie, dzięki jej właściwościom, mogą się w pełni regenerować i wyglądać nienagannie, a udział drogich kosmetyków to kwestia poprawy nastroju. Dbajmy zatem o siebie przede wszystkim od środka.


Kasza jaglana oczyszcza odchudza i leczy

Kasza jaglana to dobry sposób na odchudzanie i zdrowy detoks. Bogactwo witamin, pierwiastków, drogocennych substancji odtruwających i stosunkowo niewielka kaloryczność, przemawia za rozsądnym zrzucaniem nadmiaru wagi. Sto gram kaszy jaglanej to około 350 kalorii i mnóstwo najbardziej wartościowych składników, normalizujących najważniejsze procesy w każdej komórce ciała, usuwających przy tym z organizmu odpady przemiany materii. 


Kasza jaglana w kuchni

Przepisy z kaszą jaglaną w opisie i na filmie. Polecam

W naturze jest wielka siła i można z niej korzystać do woli, minimalizując ryzyko utraty zdrowia i spustoszenia budżetu. 
Z kaszy jaglanej można przygotować wiele pysznych dań. Zapraszam do najprostszych przepisów:

jak gotować kaszę jaglaną?
zupę jaglaną - złoto na talerzu
pomidorówka z kaszą jaglaną
tradycyjne mielone z kaszą jaglaną
kasza jaglana z wątróbką
domowy chleb z kaszą jaglaną
pyszne placki ziemniaczane z kaszą jaglaną
sałatka z tuńczykiem i kaszą jaglaną
babeczki z kaszą jaglaną



poniedziałek, 29 października 2012

Orzechy włoskie

Jesień to wspaniała pora roku, oferująca bogactwo warzyw i owoców. Orzechy włoskie to bogate żródło witamin - B, A, C, E, K, PP, minerałów - szczególnie wapnia i magnezu, białka, kwasów omega 3 oraz cennych garbników, bogatych w antyoksydanty.



Orzechy włosie dają człowiekowi prosty sposób na podniesienie odporności, obniżenie cholesterolu, poprawę samopoczucia. Słowem: wystarczy zjeść ich kilka dziennie, by cieszyć się lepszą kondycją fizyczną i psychiczną.

Spożywając orzechy włoskie powinno się sprawdzać ich jakość. Nie mogą być zjełczałe, czy spleśniałe. Najlepiej prażyć je na patelni, w piekarniku lub sparzyć w gorącym mleku, eliminując obecność drobnoustrojów i pasożytów.

Orzechy włoskie są świetnym dodatkiem do musli. które warto komponować samemu, dzięki czemu, unikniemy kontaktu z konserwantami. Ich wyśmienity smak ujawnia się w wyrobach cukierniczych i wielu ciastach. Orzechy włoskie i czekolada, tort orzechowy, ciasteczka bakaliowe, kremy orzechowe to tylko kilka przykładów trafnych połączeń smakowych, słusznie uważanych za wyjątkowe delicje.

poniedziałek, 15 października 2012

Papryka - królowa warzyw

Papryka  przywędrowała do Europy z Ameryki Południowej w XV wieku. Szczególnie pokochali ją Węgrzy i Meksykanie. Warto podążyć ich śladem i uczynić paprykę królową warzyw, gdyż bez cienia wątpliwości, zasłużyła sobie na to.

Lśniąca, smaczna, kolorowa a pod względem zawartości witaminy C, wręcz bezkonkurencyjna. Papryka należy do psiankowatych, jak kartofel, czy pomidor. Dostarcza karotenów (zwłaszcza odmiany czerwone) i cennych pierwiastków, jak potas, magnez i wapń. Potas odgrywa ważną rolę w organizmie. Jego niedobór podwyższa ciśnienie i zaburza elektrolity. Jeśli żołądek nie skarży się na schorzenia, dobrze czasami skorzystać z chili - ostrej odmiany papryki, uwalniającej leczniczą substancję - kapsaicynę.



Papryka działa antyseptycznie, rozgrzewająco, zmniejsza ryzyko nowotworów, odmładzająco (obecność przeciwutleniaczy), regenerująco na skórę, paznokcie i włosy a przy tym jest bardzo smaczna i kolorowa.

Coraz częściej notuje się przypadki wyleczenia raka trzustki i prostaty, dzięki terapii kapsaicyną, której kontrolowane, niewielkie dawkowanie, obniża ciśnienie, pobudza trawienie, wzmacnia ścianki naczyń krwionośnych, korzystnie wpływa na układ wydalniczy, uwalniając organizm od toksyn i infekcji.

Papryka żółta, czerwona, zielona, podkręca smak sałatek i znanych specjałów (leczo, gulasz z warzywami). Wystarczy na nią popatrzeć, by poczuć jej siłę. Słowem, pięknie wygląda, w 100 gramach ma zaledwie 30 kalorii (niektóre odmiany mają ich znacznie mniej), zasobna w najcenniejsze składniki i jest ulubienicą amatorów zdrowej kuchni. Można ją spożywać na wiele sposobów - na surowo, w surówkach, czy sałatkach, z dodatkiem olejów lub sosów, przygotowanych na bazie tłuszczy tłoczonych na zimno, jak i gotowaną i pieczoną. 

Polecam moje przepisy z papryką:

Zapiekana papryka z kurczakiem i cukinią LINK
Pulpety z paprykarzem i kaszą jaglaną LINK
Papryka marynowana jak zrobić LINK
Papryka z mięsem mielonym LINK
Surówka z pekińskiej kapusty i papryki LINK
Błyskawiczna surówka z papryki i pora LINK

środa, 5 września 2012

Pyszny keczup domowy przepis



Pomidory to tani rarytas. Szczególnie pod koniec lata mają najwięcej wartości i dobrze smakują, zwłaszcza te uprawiane pod chmurką, bez chemicznych polepszaczy. Więcej na stronie: Pomidory niby zwyczajne a jednak niezwykłe.
Bogać swoją spiżarnie i rób cenne przetwory. Pod tym samym, co powyżej adresem, znajdziesz przepis na przecier. Jeśli lubisz keczup, zrób go koniecznie sam(a). Polecam!


Składniki na keczup


5 kg pomidorów
szklanka cukru
płaska łyżeczka soli lub więcej (sos jest redukowany, więc lepiej doprawiać na koniec)
0,5 kg cebuli
3/4 szklanki oleju rzepakowego z pierwszego tłoczenia
4 duże papryki
1 główka czosnku
1/5 szklanki octu winnego lub jabłkowego
pęczek świeżego tymianku
bazylia świeża lub suszona
10 zmielonych goździków
4 ziarna zmielonego ziela angielskiego
mielone chili lub pieprz Cayenne - według uznania (wsypuje szczyptę i próbuję całość, by nie paliło w język, jedynie dyskretnie podkreślało smak keczupu)


Keczup - wykonanie




Umyte pomidory pozbawiamy rdzeni, (nie wszystkie je mają), dzielimy na części. Wkładamy do dużego garnka i smażymy, by odparowały. W trakcie gotowania pamiętamy o mieszaniu. Dobrze jest przygotować je kilka godzin wcześniej, by miały, jak najmniej wody. 

Paprykę płuczemy i kroimy, pozbawiając ją nasion i białych części. 

Cebulę siekamy w kostkę i podsmażamy w części oleju. Jak się zeszkli dodajemy do niej paprykę i czosnek. Dusimy jakieś 10 minut. Po czym dodajemy cukier i łączymy z pomidorami. Całość dusimy około godziny. Dodajemy ocet winny lub jabłkowy i przyprawy.  Dusimy jeszcze 10 minut i studzimy. 

Przecieramy wszystko przez sito. Do masy dodajemy resztę oleju, mieszamy i ponownie wlewamy do garnka, doprowadzając keczup do wrzenia. Rozlewamy keczup do wyparzonych słoiczków. Dobrze dokręcamy zakrętki i pasteryzujemy 10 minut, w temperaturze 80-90 stopni C. 

Kiedy keczup w słoiczkach ostygnie, sprawdźmy, czy któryś z nich nie ma wypukłej zakrętki. Jeśli się takie znajdą, należy je przeznaczyć do zużycia w pierwszej kolejności, inaczej szybko się popsują. Smakowity keczup przyda nam się do sałatek, spaghetti, pizzy, czy macerowania mięsa (fantastyczny dodatek, który świetnie kruszy mięso, dodając mu barwy i smaku). Spróbujcie zalać nim żeberka, indyka lub kurczaka. Keczup można przyprawić według własnego uznania. Zasadą numer jeden jest zawsze próbowanie tego, co się przygotowuje, by ostrożnie dodając ulubione przyprawy, uzyskać, jak najlepszy smak. 




Keczup własnej roboty jest bardzo aromatyczny i można go traktować, jak super sos pomidorowy do makaronu, czy pizzy. Wystarczy podgrzać, wylać na kluski a wierzch dania posypać serem tartym lub sporo droższym. Podczas przygotowania keczupu, z zamiarem użycia go jako sosu, można go łagodniej przyprawić (mniej użyć octu winnego i ostrych przypraw)
Polecam go szczególnie Panom i oczywiście Wszystkim Nam. Własny keczup to eliksir na zdrowe serce, mocne nerwy, równowagę elektrolitów, koncentrację i humor. Zawarty w nim, skoncentrowany antyoksydant likopen, chroni przed rakiem i starzeniem organizmu.

poniedziałek, 3 września 2012

Śliwki nie tylko na zaparcia

Śliwki oprócz walorów smakowych to cenne źródło błonnika, który skutecznie wymiata z organizmu odpady metabolizmu. 




Dla słabych i wątłych osóbek sezon na śliwki to dobra okazja, by dostarczyć organizmowi sporo żelaza, potasu, magnezu, wapnia, czy fosforu. Wybierać należy ciemne odmiany śliwek. Zawarte w ich skórkach barwniki to silne antyoksydanty, zmniejszające ryzyko zachorowań na raka, opóźniające procesy starzenia i wzmacniające układ odpornościowy. Śliwki trzeba docenić za bogactwo witaminy A, E i B, dzięki którym, wzrastają siły witalne organizmu, poprawia się praca serca, nie rośnie zły cholesterol i zmniejsza się ryzyko zachorowań na miażdżycę. 

Można już kupić w dobrze zaopatrzonych sklepach śliwkę chińską umeboschi, działającą przeciwbakteryjnie na układ moczowy. 

Robiąc samemu pyszne przetwory, jak powidła, dżemy, susz, zapewniamy sobie w czasie zimy, łatwy dostęp do najlepszych witamin i minerałów. Świeże śliwki, dobrze jest zajadać kilka razy dziennie w niedużych ilościach. Sto gram to około 60-80 kalorii, w zależności od gatunku. Suszone śliwki, dostarczają znacznie więcej kalorii, ale to nie powód, by z nich rezygnować. Odpowiednie dozowanie ułatwia trawienie i wspomaga pracę wszystkich układów ustrojowych.


Powidła śliwkowe przepis


5 kg ciemnych i dojrzałych ciemnych śliwek, najlepiej tych ze starszych odmian

cukier w ilości ograniczonej (na tą ilość wystarczy szklanka lub wcale)



Powidła śliwkowe - sposób przygotowania


Umyte śliwki pozbawiamy pestek, wrzucamy do szerokiego garnka i smażymy - pierwszy raz przez 10-15 minut, później tylko podgrzewamy po kilka minut, 3-4 razy dziennie (częste mieszanie przyśpiesza odparowywanie wody). Na drugi dzień znowu krótko podgrzewamy kilka razy (nie trzeba ich gotować) a przy tym często mieszać, redukując wodę aż powidła będą gęste. Na koniec, jeśli ich smak nam nie odpowiada, możemy powidła śliwkowe dosłodzić. Wrzącą masę przekładamy do wyparzonych słoików i szczelnie zakręcamy. Pasteryzujemy w słoikach około 15 minut, w lekko wrzącej wodzie, zestawiamy z ognia i czekamy aż w niej ostygną. Pasteryzować można w piekarniku (15-20 min. w temperaturze 140 stopni C). 

Powidła sliwkowe przepis na filmie LINK

Powidła śliwkowe są wyśmienite do pieczywa, ciast, czy naleśników. Świeże śliwki to wdzięczny materiał do wypieków kruszonów i innych ciast. Zajrzyj do przepisów ze śliwkami LINK

środa, 22 sierpnia 2012

Pomidory - niby zwyczajne a jednak wyjątkowe


Pomidory – to smaczne i zdrowe warzywa, choć dla alergików mogą być udręką. Obniżenie odporności organizmu to zmora współczesnych czasów i odpowiada za większość chorób, w tym uciążliwej alergii. 

Pomidory podnoszą siły obronne organizmu i są kopalnią przeciwutleniaczy, witamin i minerałów. 



Pomidory są źródłem najważniejszych witamin:  C, A, B, K, PP i pierwiastków (minerałów): potas, wapń, magnez, sód, żelazo, cynk, mangan, kobalt, fosfor, jod, miedź oraz cenne kwasy: pantotenowy, foliowy, szczawiowy, biotyna


likopen – bardzo ważny składnik pomidorów. Likopen – to super przeciwutleniacz, który chroni przed chorobami serca, nowotworami,  starzeniem, sklerozą i depresją. Warto się pokusić o własnoręczne przetwory z pomidorów, bo właśnie gotowane mają najwięcej likopenu.







Sos pomidorowy prosty przepis


5 kg małych, dobrze wybarwionych pomidorów
1/3 szklanki oleju ( można go dodać dopiero bezpośrednio przed spożyciem - po to, żeby witaminy takie, jak na przykład A mogły być przyswojone przez organizm)
świeże zioła - bazylia albo oregano
3-4 ząbki czosnku
Sól, pieprz, cukier do smaku

Pomidory kroimy na połówki, wrzucamy do garnka i smażymy, co jakiś czas mieszając. Po zagotowaniu zmniejszamy ogień i mieszamy, głównie po to, by szybciej odparowały. Dobrze je wyłączyć, by po kilku godzinach włączyć ponownie i mieszając odparowywać. Na koniec doprawić, dodać olej (pamiętajmy, ze wiele witamin rozpuszcza się w tłuszczu, najlepiej z pierwszego tłoczenia) wlać do wyparzonych słoików i pasteryzować około 15 minut w temperaturze 80 – 90 stopni C. 

wtorek, 14 sierpnia 2012

Aronia - życiodajny krzew



Aronia to cudowny krzew, nazywany także czarną jarzębiną. Wywodzi się z rodziny różowatych a jej czarne jagody, wyraźnie przypominają owoce jarzębiny. Z uwagi na bardzo dużą zawartość ciemnych garbników, na surowo, zniechęca  cierpkością, ale to właśnie one posiadają cenne antyoksydanty, dzięki którym możemy uchronić się przed miażdżycą, obniżyć nadciśnienie, uelastycznić żyły, wyleczyć owrzodzenia żołądka, usprawnić pracę najważniejszych organów (serce, trzustka, jelita, wątroba), zwalczyć niepokój i wzmocnić odporność.

Aronia nie należy do owoców fermentacyjnych, dzięki temu dobrze się przechowuje i jest łatwa w transporcie. Świetnie nadaje się na soki, nalewki, dżemy, konfitury i kompoty. Jej głęboki ciemno-różowy barwnik, choćby kilkakrotnie płukał owoce i nalewał  wodą, jest ciągle intensywny, co słusznie wykorzystuje się do naturalnego wzbogacania mdłych kolorów innych owoców, galaretek , herbatek, czy kisieli. Aronia nie nadaje się do produkcji wina, ale w małej ilości, pięknie go wybarwi.



Uprawa krzewów aronii


Każdy, kto tylko ma możliwość posadzenia krzewu aronii, powinien to zrobić, bez wahania. Roślina jest łatwa w uprawie i ma bardzo skromne wymagania. Oprócz korzyści dla zdrowia, aronia posiada cenne walory dekoracyjne. Jej piękne liście przebarwiają się już we wrześniu na jaskrawe czerwone barwy. Aronia rośnie praktycznie wszędzie, byle w słońcu. Nie wymaga chemicznych zabiegów i jest mrozoodporna. Owocuje po trzech latach od posadzenia. Jeden dorosły krzew potrafi osiągnąć nawet trzy metry wysokości, odwdzięczając się znacznymi zbiorami.

Gdyby mój ogród miał większy obszar, na pewno zagościł by w nim, niekłopotliwy żywopłot z aronii. Wyobrażacie sobie te wszystkie korzyści: dekoracyjne gęste baldachy, antidotum na wszelkie zło i urzekające kolory jesienią.

Wiosną, przed kwitnieniem usuwamy widoczne stare łodygi, na których nie zawiązują się owoce. Mimo kapryśnego klimatu, gdzie prawdopodobieństwo wystąpienia opadów i mroźnych ranków jest częstym zjawiskiem, aronia radzi sobie całkiem dobrze. Jedynie długotrwałe susze mogą osłabić jej wzrost. Chociaż i w tak ekstremalnych warunkach nieźle wegetuje, jeśli się ją oczywiście od czasu do czasu podleje.

Aronię można wzmocnić z wiosny kompostem, podlać gnojówką z pokrzywy i skrzypu, ale w żadnym razie, nie korygujemy wzrostu chemicznymi środkami. Wybierajmy właśnie takie rośliny do ogrodu, jak aronia, które nie nastręczają problemów a przynoszą korzyści zdrowotne i wizualne.

środa, 25 lipca 2012

Sposoby na zaparcia

Dieta współczesnego człowieka obarczona w większości bazuje na żywności przetworzonej. Brak czasu na przygotowywanie posiłków, zapracowanie, wygodnictwo nieuchronnie prowadzą do chorób układu pokarmowego. Nawet najbardziej zaganiany człowiek powinien wreszcie zdać sobie sprawę, że kondycja organizmu jest ściśle związana z jakością potraw. Na domiar złego, żywność przetworzona, śmieciowa, często jest droższa od tej prostej, pochodzącej z pola, sadu czy grządki warzywnej. Sięganie po marne gotowce w sklepie, skutkuje magazynowaniem w organizmie toksyn, którym sprzyjają notoryczne zaparcia. 

Pod adresem zdrowa dieta i kanony diety znajdziecie proste wskazówki, jakie pokarmy są nam nie nieodzowne a których unikać. 


Zaparcia - jak z nimi walczyć? 



  • dostarczaj w diecie dużo błonnika ( ziarna zbóż, otręby, warzywa, owoce)
  • unikaj tłustych mięs, wędlin, cukru i soli
  • pij w małych porcjach dużo wody, ale nie podczas posiłku.
  • poranna gimnastyka (skłony tułowia i pochylanie sylwetki, jakby się chciało pozbierać okruchy z podłogi)
  • 2 łyżki siemienia  gotuj 3 minuty w 0,5 szklanki wody - spożywaj w porcjach po każdym posiłku (świetny środek na pracę jelit i zaparcia a także na choroby żołądka, jak owrzodzenie i wiele innych przypadłości układu pokarmowego)
  • dodawaj do potraw otręby i płatki owsiane 
  • kuracja z gorczycy - 3 x dziennie, pół godziny przed posiłkiem,  zażyj 1 łyżeczkę nasion gorczycy, popijając wodą. To leczenie może trwać kilka tygodni przy jednoczesnym zwiększaniu dawki do 3 łyżeczek a po pożądanym  wypróżnieniu, zmniejszaniu do 1 łyżeczki.
  • kuracja aloesowa - gotowe preparaty w aptece (alax)
  • kora kruszyny i korzeń rzewienia(radireks) - dawki trzeba dobrać indywidualnie a w razie bólu (nie każdy organizm toleruje zioła przeczyszczające - zaczynamy od małych dawek i robimy przerwy w kuracji, traktując te metody jako pomocnicze a nie zasadnicze)
  • wprowadzając do diety kaszę jaglaną i inne ziarna zmuszamy do pracy leniwe jelita, oczyszczając je z toksyn i odpadów przemiany materii.

wtorek, 17 lipca 2012

Sałatka z warzyw na zimę


Weronika Domogród
Kiszone ogórki znane są wszystkim od dawna. Warto się skusić o wzbogacenie produktów kiszonych.  Sałatka kiszona, bez udziału niezdrowego octu to świetny zimą, bogaty w witaminę C, dodatek do obiadowych dań. Robię ją co roku, ciesząc się w jałowym sezonie zimowym, jej wspaniałym smakiem. Wybornie smakuje z pokrojonymi śledziami, warzywami lub bezpośrednio do drugiego dania a najważniejsze, w przeciwieństwie do całych ogórków, nigdy się nie psuje.

 

 Składniki


4 kg ogórków

1 kg marchewki

0,5 kg pietruszki

3 - 4  duże cebule

1 duży seler

4 ząbki czosnku

kwiatostany lub ziarna kopru

5 - 6 ziaren ziela angielskiego

3 - 4 listki laurowe

szczypta chili lub czarnego pieprzu

2-3 łyżki soli (średnio na 1 kg masy dajemy 1 płaską łyżkę soli)

1-2 łyżki cukru


 


Sałatka z warzyw na zimę - przygotowanie


Ogórki myjemy i tniemy w plasterki, maszynowo lub ręcznie. Marchew, pietruszkę,  seler i czosnek ścieramy na grubych oczkach tarki (częściowo w plastrach - dla koloru - marchew, pietruszkę w plastrach blanszujemy przez kilka minut, żeby ciut zmiękła). Cebulę tniemy w pół-plastry. Dodajemy przyprawy i mieszamy. Odstawiamy na godzinę, aż warzywa  puszczą sok.

Przekładamy warzywa do wyparzonych słoików, ubijając zawartość, tak by sok wypłynął na wierzch. Szczelnie dokręcamy zakrętki i układamy słoiki na podstawce. Będą fermentować, jak ogórki. To normalny proces. Po tygodniu, umieszczamy słoiki w chłodnym ciemnym miejscu, w piwnicy lub spiżarce i zapominamy o nich aż do zimy. Wtedy właśnie przydadzą się na pewno, na szybki i zdrowy posiłek. Polecam!

Zapraszam na łatwy przepis na przecier ogórkowy nie tylko do zupy
a także na uniwersalną sałatkę z ogórków na zimę
Przekonaj się dlaczego warto jeść ogórki

piątek, 6 lipca 2012

Jagody najlepsze na wszystko

Jagoda czarna, zwana borówką czernicą (Vaccinium Myrtillus) jest cudownym antynowotworowym ziołem. Lipiec to doskonały czas na spożywanie świeżych owoców. Lista zalet jagody jest bardzo długa i ciągle uzupełniana o nowe odkrycia. Od zamierzchłych czasów służyła jako panaceum na wszelkie infekcje, robactwo, słaby wzrok, biegunki czy zaparcia.



Jedz jagody, bo naprawdę warto!


Jagody mają w sobie siłę cudownych pierwiastków - selenu, żelaza, manganu, magnezu, miedzi, wapnia, fosforu, radu i są kopalnią niezbędnych witamin - C, A, E, B, PP. Te wieloletnie rośliny z rodziny wrzosowatych obfitują w kwas foliowy, jakże cenny dla prawidłowego rozwoju ciąży i płodu, fitoestrogeny - hamujące rozwój nowotworów, zwłaszcza raka piersi, flawonoidy -przeciwutleniacze, organiczne związki, zawarte przeważnie w barwnikach owocu i ziela, o silnych właściwościach antyoksydacyjnych.

W sezonie warto sięgać po borówkę amerykańską Vaccinium corymbosum, która wykazuje wszechstronne dobroczynne działanie i chroni organizm przed rakiem.

  Borówka amerykańska


Zarówno borówka czernica, jak i amerykańska, mają wysokie walory smakowe,dlatego warto spożywać je w sezonie do woli. W miarę możliwości, robić z borówek czarnych przetwory na zimę. Dostarczają najprostszych i skutecznych sposobów na chore jelita, serce, słaby wzrok, nerki i niedobór czerwonych ciałek krwi. 


Jagody chronią Cię przed:


podwyższaniem złego cholesterolu we krwi (LDL) nad dobrym (HDL)

kruchością i pękaniem naczyń krwionośnych

anemią ( obecne w jagodach przeciwutleniacz myrtullina wraz z żelazem produkuje czerwone krwinki)

starzeniem (obecność antyoksydantów, skutecznie regeneruje zły wpływ wolnych rodników)

krótkowzrocznością, osłabieniem wzroku, zaćmą, jaskrą, kurzą ślepotą (wyciąg, ekstrakt z borówki dostępny jest w licznych lekach aptecznych)

powstawaniem komórek nowotworowych (kwas foliowy chroni przed rakiem macicy, jelit a kwas egalowy przed rakiem płuc, gardła, przełyku i krtani)

nieprawidłowościami w rozwoju płodu (korzystny wpływ kwasu foliowego)

rozwojem złych bakterii ( nawet tak grożnych, jak: Salmonella, Escherichia coli) i wirusów
infekcją i stanem zapalnym

robactwem (owsiki) i toksynami

biegunkami (suszona jagoda i sok), zaparciami (świeża jagoda, posiadająca sporo błonnika).

chorobami jelit

chorobami układu moczowego (napar z liści)

cukrzycą (liście i owoce)





Przepisy z jagodami


jagodniki domowe



dżem jagodowy LINK

pierogi z serem i jagodami


Sok z jagód i jagody w gestym sosie na zime za jednym zamachem:LINK



Błyskawiczny mus jagodowy wygodny ze słoika LINK



poniedziałek, 2 lipca 2012

Surówka z białej kapusty pyszna i szybka

Składniki surówki




1/4   średniej główki białej kapusty bez głąba, który mimo sporej zawartości witamin, bywa niezjadliwy

1 spora marchew

natka pietruszki

odrobina soku z cytryny

4 łyżki oleju roślinnego, może być rzepakowy tłoczony na zimno (wiele witamin rozpuszcza się właśnie w tłuszczu, jak witamina A, E...)

sól, cukier, pieprz do smaku


Kapustę ścieramy na szatkownicy lub nożem na bardzo cienkie paseczki. Dodajemy utartą marchew, sok z cytryny i przyprawy. Ugniatamy łyżką, by kapusta nieco skruszała. Nadmiar soku lepiej wypić niż wyrzucić, gdyż to także witaminy. Na koniec wlewamy olej
(Druga metoda - bardzo smaczna - do oleju warto dodać 2-3 łyżki naturalnego jogurtu lub śmietany, troszkę soku z cytryny, sól, cukier, pieprz i szczyptę chrzanu. Połączyć, wlać sos do surówki i całość wymieszać), wsypujemy posiekaną pietruszkę i mieszamy. Próbujemy. Surówka smakuje wybornie i wystarcza dla czterech osób. Jest wspaniałym dodatkiem do drugich dań. Jeśli tak, jak ja lubisz ostrzejszą wersję, dodaj do sosu olejowego łyżeczkę chrzanu - wymieszaj olej z jogurtem, chrzanem i wlej do surówki.

Wartości odżywcze surówki z białej kapusty są olbrzymie. To bogactwo witaminy C, A, PP, B, E, K, H oraz bardzo dobre źródło wapnia, fosforu, żelaza, manganu i siarki. Dodatkowo surówka wzbogacona jest karotenami z marchewki i naci, witaminą C z naci pietruszki i kwasami NNKT z oleju roslinnego.

 

Czy wiesz, że:


Nać z pietruszki, wg:  Zofii Chełmińskiej w Zasadach Żywienia I dietetyki stosowanej, zawiera w 100 gramach aż 178 mg wit.C, 6722 mikrogr.karotenu,  193 mg wapnia, 84 mg potasu, 5 mg żelaza, 3,7 mg białka, 6,9 mg błonnika, 60 kalorii.
Natka z pietruszki o ile będziemy ją spożywać, zapobiegnie zatrzymywaniu nadmiaru wody w organizmie, zmniejszy także objawy opuchlizny czy obrzęków, zwłaszcza w diecie, bogatej w sól.